15. bölüm

361 16 6
                                    

*Bugünün özeti: İnsan üzgün olunca " Keş beni anlayacak biri olsaydı. " diyor. Hakikatende insan üzgün olunca derdini anlatmak, ağlamak, bağırıp çağırmak ister. Kısa süreliğine her şeyden uzaklaşmak, yalnız kalmak ister. Çalışın böyle hisseden insaları yalnız bırakmayın.)
_________________________________________

Telefon çalır... *drrr, drrrr.

" Alo? Buyrun Kadir bey? "

" Doruk, senden bir şey rica edicem."

" Tabii, neden olmasın. Her daim sizin için burdayım. " gülümserek telefonu kapatır.

[ Olaylar neden bu kadar büyüdü ki? Canım iyice sıkıldı. ]

" Merhaba Ozan bey. Kadir bey'i gördünüz mü? Sabahdan ortalıkta yok. Aramalara da cevap vermiyor. " hizmetçi ona sordu. Ozan şaşkın ifadeyle ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.

" T-tamam. Ben hallederim. Sen işine bak. " Ozan kızgın halde odada beklemeye başladı.

Saat: 23 :47

Kapının girişinden bir ses geldi. Böyle giriş mi olur? Kadir bey arkadaşlarla içmeye gitmişdi anlaşılan.

[ Siktir. Böyle mi girilir içeri? ]

Bu zaman yere düşen vazoyla Ozan'ın kapıya gitmesi bir oldu. " Efendim? İyi misi-"

" Haa? Ozan? Senin burda ne işin var? Neden geldin? " Kadir bey ayağa kalkmak için bir yerlerden tutunmaya çalışıyordu. Ozan onun kolundan tutarak yatağa kadar eşlik etdi. Yatağa bırakıp ayakkabılarını çıkardı.

Bu zaman Kadir bey ani bir hamle yapıp Ozan'ı kendine çektii. Ozan onun yüzerine düştü. Kadir bey Ozan'ı neden kendine cektiğini anlamaya çalışıyordu. Aklı kendinde olmayan biri bunu neden anlasın. Kadir gözlerini kapatdı, kısa bir süreliğine kendinden geçdi. Nefesini tutarak bir süre öyle kaldı. Ozan onun nefes almadığını görünce tedirgin oldu.

" Efendim? " dedi korkarak. Kafasını onun göğüsüne koyarak dinledi. Bir an için öldü sandı. Kafasını kakldırıp dikkatlice ona baktı.

" Efendim? EFENDİM? EFENDİM! " Kadir bey gözlerini açtı ve nefesini yavaş-yavaş alıp vermeye başladı.

" Burdayım. Seninleyim. " Ozan onu sıkıca sarıp neden böyle yaptığını sordu.

" Ozan? Ben buldum. Bu sefer gerçekten buldum. " Kadir ayağa kalkıp kravatını çıkardı. Sonra Ozan'a yaklaşarak onun gömleğinin düğmelerini açtı.

" Durun? Efendim... " Kadir onu dinlemiyordu. Bu zamana kadar yeterince dinledi zaten.

_________________________________________

Bu bölüm kısa oldu galiba. Biraz hastayım.🤧

İyi okumalarrr.

O sadece benim korumam (gay) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin