O sadece benim korumam (gay)

28. bölüm. Final!

ONLAR ADINA MUTLUYUM.)
_________________________________________

6 yıl sonra...

" Evet Furkan abi. Hadi buranın da fotoğrafını çekelim. "

Onu kaybetdiğim günden sonra içimde bir yerlerde bir şeylerin parçalandığını hissedebiliyorum. Ama buna rağmen kalbim hâlâ onunla iyi vakit geçirdiğim günlerdeki gibi. Saf, masum, sevimli, biraz üzgün ama neşeli.

" Hızlı olll Erayy. Senden önce oraya varmamı istemiyorsan. "

Her şey aynı. Babam çok güzel ve yeni bir otel aldı. Sonunda gerçek sevdiğini buldu. Ozanla birlikte.

Güven de mutlu. Dorukla tabii. Birlikteler. Bunu duyduğumda onun adına çok mutlu oldum.

Nermin hanım, oğlu ve kocası. Artık bizi rahatsız etmiyor, kendi hayatlarını mutlu bir şekilde yaşıyorlar. Hiç bir alakam yok. Hiç biriyle.

Furkan abi. Hayatımda yeni başlangıçlar yapmam için beni cesaretlendiren kişi. Onun sayesinde bu kadar zamanı yalnız hissetmedim. Oda mutlu sevdiği kişiyle.

Ve en son...ben. Ben kendi fotoğraf klübümü açtım. Bu klübe çoğu kişi fotoğraflarını, tablolarını satmak, almak ve diğerlerine göstermek için geliyor. Benim
" Ona " gösterdiğim tabloda orda. Her kes bu tabloyla yakından ilgileniyor. Ayrıca bugün benim doğum günüm. Furkan abiyle güzel bir gezintiye çıktık.

" Furkan abi. Bekleee! " ona çoğu zaman yetişemiyorum. Gerçekten yetişemiyorum.

Eray durdu. Biraz toparlandı. Sonra yeniden koşmaya başladı. Eray hızlı olduğundan karşıdan gelen ondan büyük kişeye çarptı. Beyaz renkli ressam şapkası yere düştü. Bununla kalmadı adamın elinde olan renkli kalemler, pastel boyalarda yere düşdü.

" Ahh...sorry. I'm so sorry. " burası yabancı ülke olduğu için Eray ingilizce konuşuyordu.

" Let me help you. I'm really sorry. " ( Size yardım edeyim. Gerçekten özür dilerim. )

" Problem değil. Merak etmeyin. " türkçe biliyordu. Eray yere düşmüş şapkayı aldı. Adam da boya ve kalemleri topladı.

" Buyrun. Şapkanı- "

" Teşekkür ederim. "

" Siz? Siz? " Eray kısa gülümseme yaptı. Gözlerini kapatıp kafasını aşağı eydi.

" Üzgünüm acelem var. " Eray adamın gitdiğini görünce onun ceketinden tutdu.

" Şey...isminiz ne? " dedi görleri umudla dolu halde.

" Benim ismim... "

" Seni buldum..." Eray giden kişinin peşinden söyledi. Sonra da hiç olmadığı kadar hızlı koşmaya başladı.
_________________________________________

" Berkay. İsmim Berkay. "

Evet sevgili günlük. Bugün benim en büyük
süprizim " onun " gelişi oldu.

O SADECE BENİM KORUMAM.

~~SON~~

Bu kadar. Bu hikayeninde sonuna geldik. Hayatınızda her şey kısa süreliğine devam eder. Ama gerçekten bunu kendiniz başarmışsınızsa bu sizi mutlu eder. Eray da öyle bir hayat yaşamış biri. Hayatınızda
" Berkay'ınıza " kavuşmak dileğiyle...

Kendinize iyi bakın.)))
💫🏳️‍🌈