Η Λίλιαν στάθηκε λίγα μερικά μέτρα μακριά από την αναβάθρα του Σιρόκου και κοίταξε γύρω της. Το κεφάλι της βούιζε από τις συμβουλές που της είχαν δώσει ο Ρέγεν, η Πέγκυ και η Λουσία.
- ...Να βρεις κατάλυμα μέσα στο λιμάνι, είναι πιο ασφαλές... Μην τρως φαγητά από πλανόδιους... Να μην μετακινείσαι νύχτα, μόνο μέρα και μόνο με άμαξα.... Να τους ζητήσεις να σε συναντήσουν στο πανδοχείο σε ώρα αιχμής... Να μην τους ακολουθήσεις πουθενά ότι και να σου τάξουν... Μήπως να έρθω μαζί σου; Είχε προτείνει ο Ρέγεν στο τέλος του μακροσκελούς καταλόγου συμβουλών αλλά η Λίλιαν δεν ήθελε να τον ταλαιπωρήσει και αρνήθηκε.
Φυσικά οι πιο ακραίες συστάσεις έγιναν από την Λουσία... Τα καλά πανδοχεία διαθέτουν συνεργασία με υπηρεσίες φύλαξης, έχεις δικαίωμα να επιλέξεις εσύ τον φρουρό σου, μην σε κοροϊδέψουν και σου φορτώσουν κανέναν γεροξεκούτη, είχε πει κουνώντας με έμφαση το δάχτυλό της... Να προσλάβεις ένα νέο και γεροδεμένο άντρα για να μπορεί να σε προστατεύσει αποτελεσματικά. Ας είναι και νοστιμούλης αφού θα τον έχεις ολημερίς και ολονυχτίς δίπλα σου... Να μην φοράς πολλά κοσμήματα, μόνο ένα βραχιόλι ή μια καρφίτσα μικρής αξίας, άπαξ και τύχει να σε ληστέψουν, για να δώσεις κάτι τις στους κλέφτες, μην εξαγριωθούν αν μείνουν με άδεια χέρια... Τα χρήματα μην τα κρύψεις στο μπούστο σου, είναι σχεδόν το πρώτο που θα ελέγξουν, να τα βάλεις μέσα στην κιλότα σου. Φυσικά κανείς δεν εγγυάται πως εκεί δεν θα ψάξουν. Αν φτάσουν μέχρι εκεί, θα είναι όλα μια χαμένη υπόθεση, είχε πει με στριγκή φωνή.
Τα χείλη της τραβήχτηκαν σε ένα φευγαλέο χαμόγελο όσο τα θυμόταν και τα μάτια της κοιτούσαν τον ορίζοντα. Ο κατακόκκινος ήλιος βουτούσε μέσα στην ασημένια θάλασσα και τα δυο πρώτα αστεράκια πρόβαλλαν τη λάμψη τους στον πεντακάθαρο ουρανό.
Το πλήθος των ανθρώπων που επισκέπτονταν το λιμάνι για να θαυμάσουν από κοντά τα καράβια, είχε λιγοστέψει. Ήταν η ώρα του δείπνου.
Με την άκρη του ματιού της αντιλήφθηκε δύο νεαρές κυρίες με κομψά φορέματα, να στέκονται στον προβλήτα κοντά στην πλώρη του Σιρόκου και να χαζεύουν το πολεμικό μπρίκι. Παράλληλα συνομιλούσαν με νεαρούς ναύτες και χαχανίζαν πίσω από τις βεντάλιες τους.Το αρμυρό αεράκι φυσούσε πιο δυνατά τώρα, τη χάιδευε στο πρόσωπο και ανέμιζε ένα παχύ, ξανθό τσουλούφι, ρίχνοντας το κάθε τόσο μπροστά στα μάτια της.
Τα δυο σανίδια ήταν εκεί και ανεβοκατέβαιναν στο ρυθμό της κίνησης του καραβιού.
Σήκωσε το κεφάλι ψηλά και είδε ναύτες να ράβουν το μεγάλο πανί στο κεντρικό κατάρτι. Δυο θαλασσοπούλια έκαναν κύκλους από πάνω τους κράζοντας.

YOU ARE READING
ΑΝΑΡΜΟΣΤΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ - ΣΙΡΟΚΟΣ
Historical FictionΡΟΜΑΝΤΙΚO ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΕΠΟΧΗΣ. ...Τις λαγόνες του σάρωναν κύματα έξαψης στη σκέψη της και μόνο. Ο φαλλός του σκληρός ασφυκτιούσε μέσα στο εφαρμοστό, δερμάτινο παντελόνι του. Ήθελε απεγνωσμένα να τον ανακουφίσει με το ερωτικό χάδι αυτής της όμορφης γυν...