ΑΝΑΡΜΟΣΤΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ - ΣΙΡΟΚΟΣ

ΚΕΦ 3

Ο Κρις άφησε το τιμόνι στον Πέρσιβαλ Λαρόκ και πήγε στην καμπίνα του. Η πόρτα ήταν ορθάνοικτη. Έμεινε για λίγο στο άνοιγμα της, στηριζόμενος με τα χέρια του στο κάσωμα για να παρατηρήσει το πρωτόγνωρο αλλά και όμορφο θέαμα για τα δεδομένα του πλοίου του.

Η δεσποινίς Νουράνο εφάρμοζε πιστά τη συνήθεια όλων των λογιστών και είχε κάνει κατάληψη στο γραφείο του. Χαρτιά και επιστολές είχαν απλωθεί σε σχήμα βεντάλιας στην επιφάνεια του. Το αριστερό χέρι της, ανασηκωμένο ελαφρώς, έγραφε με ταχύτητα στο έγγραφο. Με το δεξί γύριζε τις σελίδες ενός βιβλίου στο οποίο έριχνε κλεφτές ματιές.

Σε κάθε στάση της πένας δάγκωνε το κάτω χείλος της εμπλουτίζοντας το βαθύ ροζ χρώμα. Ένα παράθυρο πίσω της ήταν μισάνοικτο και το δροσερό αεράκι που φυσούσε στην πλάτη της, έκανε τα δυο τσουλούφια που είχαν δραπετεύσει από τον πρόχειρα φτιαγμένο κότσο της, να κυματίζουν ελεύθερα μπροστά στο πρόσωπό της.

Ο Τζίνο καθόταν σε μια από τις πολυθρόνες και την κοιτούσε με προσήλωση. Η παρουσία της ήταν προφανώς ευχάριστη για τον μικρό βαλέ του αφού το μουτράκι του διατηρούσε μια ευτυχισμένη έκφραση.

Η γυναίκα άθελα της γοήτευε τους άντρες όλων των ηλικιών.

Σφύριξε ελαφρά μέσα από τα δόντια του και το αγόρι γύρισε προς το μέρος του. Αντίθετα, η δεσποινίς Νουράνο ήταν αφοσιωμένη στην εργασία της, δεν σήκωσε το κεφάλι της. Ο Τζίνο τον πλησίασε όσο πιο ήσυχα μπορούσε. Το χαμόγελο του έκανε το πρόσωπο του να λάμπει σαν ήλιος.

- Μυρίζει σαν κουλουράκι βανίλιας, είπε ψιθυριστά κάνοντας τον Κρις να μειδιάσει όσο το χέρι του χάιδευε τρυφερά το σγουρομάλλικο κεφάλι του.

- Πες στο κύριο Ταλού να σερβίρει το γεύμα πριν φτάσουμε στη Λίνδο.

Ο μικρός έφυγε σχεδόν χοροπηδώντας. Ο Κρις προσέγγισε αργά το γραφείο παρατηρώντας την. Ακουμπώντας με τις παλάμες του στο έπιπλο έγειρε από πάνω της και κοίταξε τη δουλειά που έκανε. Διαπίστωσε πως αυτά που ετοίμαζε αφορούσαν τον εκθεσιακό χώρο του Σεμπάστιαν Κόμεν.

- Χμ...

- Τα δικά σας είναι έτοιμα κύριε Κοχέιν περιμένουν την υπογραφή σας.

Χωρίς να τον κοιτάξει, μετακίνησε ανάλαφρα το δεξί της χέρι, ξεχώρισε σβέλτα δυο έγγραφα από τη βεντάλια και τα έστρεψε προς το μέρος του, ενώ συνέχιζε να γράφει.