Ο πρώτος όροφος του Αλεξάνδρειου ήταν υπερφωτισμένος. Τα πελώρια παράθυρα αναδείκνυαν τα δεκάδες κεριά που άναβαν στο εσωτερικό του κάνοντας το να λάμπει από μακριά, σε σχέση με το σκοτεινό ισόγειο του. Έμοιαζε να ίπταται σε χαμηλή απόσταση από το έδαφος, ένα θέαμα καθηλωτικό για τους περαστικούς αλλά και για τους καλεσμένους του.
Ο Κρις έφτασε καθυστερημένος λόγω της θαλασσοταραχής που αντιμετώπισε στα ανοιχτά του κόλπου της Λακριμόσα. Τώρα περπατούσε γοργά στον προαύλιο χώρο βάζοντας τα δερμάτινα γάντια του για να καλύψει το σκασμένο από την αρμύρα γεμάτο ρόζους δέρμα.
Δεν είχε συνηθίσει να καταφθάνει μόνος του σε εκδηλώσεις. Άλλοτε συνόδευε μέλη της οικογενείας του και άλλοτε δεσποσύνες της καλής κοινωνίας και ήταν πάντα συνεπής.
Στην συγκεκριμένη περίσταση η σύνοδος του τον περίμενε στο εσωτερικό του κτιρίου. Ακούμπησε την αριστερή τσέπη του και το περιεχόμενο της κουδούνισε. Ένα μειδίαμα αχνοφάνηκε στα χείλη του. Είχε τον τρόπο του για να αποζημιώνει την ασυνέπειά του.
Τους τελευταίους μήνες επειδή ταξίδευε καθημερινά, απέφευγε αυτού του τύπου τις κοινωνικοποιήσεις. Αισθανόταν ικανοποιημένος που τα ταξίδια του είχαν προσφέρει αυτήν τη δικαιολογία. Παρότι λάτρευε την τέχνη δεν άντεχε το κοινό της αριστοκρατίας που θα συναναστρεφόταν, έστω για αυτές τις τρεις ώρες. Δεν άντεχε τη νοοτροπία της τάξης του.
Η οποιαδήποτε μορφή τέχνης, που αποτελούσε το λόγο της συγκέντρωσης ήταν απλά η πρόφαση και όχι η αιτία. Οι περισσότεροι παρευρίσκονταν για να κουτσομπολέψουν και να κακολογήσουν αντίπαλους. Να συζητήσουν πολιτικά θέματα ή εταιρικές συνεργασίες. Να ζευγαρώσουν θυγατέρες με υιούς παντρεύοντας ταυτόχρονα και τις οικογενειακές περιουσίες. Να ξεμυαλίσουν νεαρές συζύγους ηλικιωμένων αντρών που έκαναν τα στραβά μάτια, μετατρέποντας τες για λίγο σε ερωμένες, στριμωγμένες σε σκοτεινές κόχες διαδρόμων, ή ξαπλωμένες στο δροσερό γρασίδι πυκνόφυτων κήπων, ή πολιορκημένες σε αδειανές κάμαρες, που πάντα, για κάποιο άγνωστο λόγο η πόρτα τους είχε το κλειδί στην κλειδαριά.
Αισθανόταν πολύ κουρασμένος. Αν πριν από μια εβδομάδα δεν είχε επέμβει στη διαφωνία μεταξύ του Δόραν και της Λίλιαν, προς όφελος της, θέτοντας κάθετα τον εαυτό του ως συνοδό της, τώρα θα βρισκόταν ξαπλωμένος στο υπέρδιπλο αφράτο κρεβάτι του μέσα στον Σιρόκο.
BẠN ĐANG ĐỌC
ΑΝΑΡΜΟΣΤΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ - ΣΙΡΟΚΟΣ
Tiểu thuyết Lịch sửΡΟΜΑΝΤΙΚO ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΕΠΟΧΗΣ. ...Τις λαγόνες του σάρωναν κύματα έξαψης στη σκέψη της και μόνο. Ο φαλλός του σκληρός ασφυκτιούσε μέσα στο εφαρμοστό, δερμάτινο παντελόνι του. Ήθελε απεγνωσμένα να τον ανακουφίσει με το ερωτικό χάδι αυτής της όμορφης γυν...