Sweeter Than 3.14

Chapter Six

SABAY kaming lumabas ng apartment. Wala akong klase sa umaga kaya nagpa-late ako ng gising. Nagising siguro ako nang malapit na magtanghalian. Paglabas ko nga ng kwarto may nakahanda ng home-cooked dishes. Made by yours truly, the kid who solves rubik's cube in just three seconds.

"Pupunta ka na sa school niyo?" tanong ko habang naglalakad sa palabas ng gate.

"Hm."

I bit my lip. Bigla kasing pumasok sa utak ko iyong fresh look niya kanina na nadatnan ko. Ang gago naligo at ginamit ang gamit ko. Nataranta nga ako dahil baka may nakasabit pa na panty at bra doon. Buti naman wala no'ng tiningnan ko.

"Nabayaran mo na ba landlady namin?"

"Already did."

Napanguso ako sa tipid ng sagot nito. Ganito ako madalas. Nakakainis din pala.

"May sinabi ba? O tinanong?" tanong ko.

"Hm. Tinatanong niya kung nabuntis ba kita o boyfriend mo ako," salubong ang kilay na sagot niya.

Seriously? 'Tsaka halata namang mas bata itong si Alzien kaysa sa 'kin, at hindi ako pumapatol sa bata. Pumapatol ako kapag nag-iinit ang ulo at dugo ko sa kanila.

"Hindi ka naman daw nagpapapasok ng lalaki sa apartment mo ng kung sino. I was the first man she saw that had entered your apartment," dagdag niya.

Gano'n? Kapag nagpapapasok ng lalaki sa tinitirhan, nabuntis agad? Boyfriend agad? Hindi ba pwedeng magkaibigan lang? Bakit ba napaka-malisyoso ng mga tao ngayon? Parang hindi na safe ang reputasyon mo tuwing may nakakasama kang lalaki. Iba agad ang iisipin. Is it a sin to befriend a man? A woman? Dapat lahat may malisya na? I don't get it.

"Huwag mo na pansinin. Magta-taxi ka?"

"Oo."

"Maghintay ka diyan. Magb-bus ako e, bye."

Naglakad na ako paalis, papunta sa terminal. Hindi naman gaano kalayo, mga three hundred steps lang, kidding.

"Sama ako."

Napahinto ako nang may humawak sa laylayan ng damit ko. Nag-angat ako ng tingin sa kaniya at winaksi ang kamay niya na nakahawak sa 'kin. Nakukusot pa ang damit ko e, pinaghirapan ko pa naamng i-plantsa 'to. Hiling ko na sana hindi niya muna ako gagohin ngayon dahil hindi ako magdadalawang isip na ihatid siya kay San Pedro.

"Sabi mo magta-taxi ka?"

"Akala ko kasi sasakay ka."

"Hindi ako ma-pera na kagaya mo," may bahid ng inis na sabi ko.

Nagulat siya do'n pero napalitan rin agad ng pagsisi ang mukha. He tried to hold my arms but I took a step back, preventing him from doing so.

"Sorry. Let's ride a taxi, ako na magbabayad para sa 'tin. Payment for letting me sleep on your home."

"Nagluto ka na kagabi. Tantanan mo na ako please, natulungan na kita."

"Ayaw."

Anong ayaw? Oh, my God. I don't want to be a babysitter.

"Fine. Tara na, baka ma-late ka pa. Last mo na 'to."

Hinila ko ang kamay nito at bumalik sa pwesto niya kanina. Hindi rin nagtagal ay dumating na ang taxi na siyang sinakyan namin. Pagpasok ay nagbayad agad si Alzien. Unang hinatid ng taxi driver si Alzien since madadaanan lang naman namin ang school niya.

"Ihatid mo 'yan ng walang gasgas, Manong, ah. Kapag 'yan nagasgasan o may ginawa kang masama diyan, hahanapin kita at hindi mo magugustuhan ang susunod kong gagawin."