KALBİMDEN SÜZÜLEN

2.Bölüm

〄

merhabalaar,

ikinci bölümle geldim umarım hoşunuza gider

bölümlerin hızlı gelmesi için yorum yapmayı ve yıldızı parlatmayı unutmayın

Bölüm içerisinde geçiyor, başta bilgilendireyim sizii ; Merdaneli çamaşır makineleri 1791 yılında, Ferguson Hardie adında bir mucit tarafından üretiliyor ve 90'lı yıllarda da kullanılıyor.

〄〄〄

Çivi çiviyi yerinden etmezdi. Aşk herkesle yaşanılabilir sanmak yanılgıdan öteye geçmezdi.

Ruha dokunmadan tene dokunmak mutluluk vermezdi. Birinin hayatını tepetaklak eden, çıktığı yolda düzlük görmezdi. Gelen gideni her zaman aratmaz ama gideni gitmeye mecbur bırakanın arayışı bitmezdi...

İçim kıpır kıpır bir şekilde güne gözlerimi aralarken odaya vuran güneş ışınları ile diğer tarafa dönerek mırıldandım ve gözlerimi araladım. Bu, evdeki üçüncü günümdü...

Boş oda beni karşılarken hızlıca yattığım yerden doğrulup baş ucumdaki saate baktım.

07.02" sayılarını görmemle derin bir oh çektim. Eğer biraz daha geç uyansaydım hiç iyi olmazdı.

Hızlıca yattığım yerden doğruldum küçük bir düşme tehlikesi atlatırken zar zor dengemi kurup kıyafetlerimi kucaklayarak banyoya girdim.
Rutin işlerimi hızlıca halledip üstümü değiştirdim.

Kirlilerimi sepete koyarken banyodan çıkıp üst kata yöneldim. Adımlarım yavaşlarken etrafa şöylece bir baktım.

Yemek odasından gelen seslerle sessiz bir soluk vererek mutfağa yöneldim.

Mutfakta kahvaltı eden halam ve kuzenim beni görünce,"Günaydın evladım, kendine çay koy gel." dedi halam.

"Günaydın hala,beni neden çağırmadın? Geç kalktım diye çok korktum." Dedim koridora doğru bir bakış atarken.

"İlk günlerin diye fazla darlamak istemedim zamanla alışırsın.Hadi gel kahvaltını et." Yeliz bir şey söylemeden dinlerken ona kısa bir bakış atarak kendime çay koyarak boş yere oturdum.

"Demir Bey bugün evde mi?"Diye sordum kısık bir sesle halama doğru uzanarak.

"Evet yavrum bugün hafta sonu olduğu için evde kalacak. Ah bu arada kahvaltıdan sonra Yeliz ile çıkacağız biz okulda toplantısı mı ne varmış? Sen evde tek kalabilirsin değil mi?"

"Kalırım hala siz ne işiniz varsa halledin tabii." Dedim sakin bir sesle. Ne olacaktı sanki? Ne yapılması gerekiyorsa yapardım ben.

"Tamam kızım ben yapılacakları anlatırım sana, kahvaltını et."

〄〄〄

Halam ve Yeliz evden çıkarken ben öncelikle yemek masasını toplayarak mutfağa yığmıştım. Kahvaltıda çıkan bulaşıklar kadar yoran bir iş yoktu.