KALBİMDEN SÜZÜLEN

12.Bölüm

Selamlaar

Umarım iyisinizdir,

bölüme geçmeden önce yıldızı parlatmayı unutmayın

satır arası yorummmm

vote sayıları 700 küsürü bulurken ve gayet iyiyken önceki bölümün 144 küsür yorumda kalması olmuyor

etikette yükselseek azıcık nasıl mutlu olurum :)))

lütfen yorum yapın,satır arası yorum

Sonraki Bölüm Sınırı 400 YORUM (random yorumları sileceğim benim için önemli olan görüşleriniz)

iyi okumalar <3

*

**

Bazı günler ötekilerden daha güzeldi.

Bu inkâr edilemez bir gerçekti. Bana göre yaşadığım bütün günler sonuna kadar yaşamaya değerdi.

İyi veya kötü, acı veya tatlı hepsi sonuna kadar yaşamaya değer ve güzel...

Ama bazı günler ötekilerden daha güzel.. Bazı günlerin içerisinde çok sevmekten delirdiğiniz, attığı her adıma hayranlık duyduğunuz bir şeyler yaşamaya başlıyordu.

Mutfak masasında hiç düşünmeden kaygılarını, korkularını, hatta zaaflarını paylaştığın, sonrasında umarsızca birlikte dans ettiğin günleri, istesende istemesende ötekilerden daha güzel oluyordu..

Pes etmeyişine her gün yeniden hayran kılıyordu.Aynada kalan izlere sonradan gülüyor, bu zamanlara kadar çok iyi geldik diye kendini kutluyor ve yeni hayaller kuruyordunuz.

Birlikte yaşama çok başka bakabilmeyi. Kasım aylarını daha çok sevebilmeyi öğreniyordunuz...

Gözlerim ani öpücüğün etkisiyle aralanırken etrafa bakındım, omuzuna sert bir yumruk geçirdim.

"Delirdin mi sen halam içerde." Bir adım gerilediğimde göz kırparak ardını döndü ve yemek odasına ilerledi,dudaklarındaki ıslıkla.

Yüzümdeki gülümseme ile ardından bakarken görüş açıma giren halamla dudaklarımı birbirine bastırdım.

"Az cilveleşin kız,ayıp!"

Halam etimi mıncırırken küçük bir inilti çıkardım ve peşinden mutfağa girdim.

"Ne diyorsun hala ya!" Diye yalancı bir serzenişte bulundum. Gözlerini kıstı ve elini beline attı,"Görüyorum ben Mihri Hanım, adam üstüne atlayacak meredeyse. Tamam yavrum göster ama elletme. Öyle hevesli görünme sen bırak o gelsin sana emi yavrum?" Halamın sözleriyle gözlerim aralanırken elimi alnıma doğru bastırdım,ateşide yoktu ki.

"Hala sen demiyor muydun olmaz diye,şimdi neler söylüyorsun öyle?" Dedim hayretle, yok anam yok kesin dalga geçiyordu benimle.

"Baktım sizin vazgeçeceğiniz yok bende boşverdim hem banane değil mi sizin hayatınızdan. Gençsin güzelsin istediğini yapıver." Ardını dönerel çaydanlığı alarak mutfaktan çıktı. Ardından alık alık bakarken,"Allah Allah, bu da iyicem kafayı yedi." Dedim, kendi kendime.

Ne garip bir kafa yapısıydı bu.

Başımı umutsuzca iki yana sallayarak bizim için hazır olan masaya oturdum, düşünmekten kafayı yemektense yemek yiyip karnımı doyurdum daha iyiydi, düşün düşün de bir yere kadardı canım.