KALBİMDEN SÜZÜLEN

16.Bölüm

Selamlaar

umuyorum ki iyisinizdir,

bölüme geçmeden önce yıldızı parlatmayı unutmayın

satır arası yorummmm yapmayı da

önceki bölüme 700 küsür vote gelmiş lakin 300 küsür yorumu geçememişiz

lütfen yorum yapında motivasyonumm artsınnn

iyi okumalaar 🕷

*

**

Yazardan ;

Birinin sizi gerçekten sevdiğinin önemli göstergelerinden biri de, anlatmadığınız yaralarınızı da bilmesidir. Öyle bir bakışı vardır ki , sizin nerenizden incindiğinizi bilir.

Sizi hep oradan desteklemeye çalışır. Kırılmış yanınızı ne kadar onarmak istediğinizi ama canınız acıyacak diye ne kadar sakındığınızı bilir yaranızı. Bundan korkuyorsun, demez...

Bir gün bir kararla,elinde o çok korktuğunuz şeyi halletmiş olarak gelir.

Yapamam dersiniz. Yapabiliyorsun diye fısıldar.

Cesaretten mi kırıldınız,

ruhunuza mı taciz edildi,

onurunuzu mu ezdiler ayaklar altında..

O kişi nereden bildiğini bilmediğiniz bir şekilde bilir hikâyeyi.

Gerçek bir sevgi içinde seven, sizi kurtarır. İpin nerede olduğunu gösterir...

Çünkü o, bilir kendi çabanızı görmeye ne kadar ihtiyacınız olduğunu...

Sabahın erken saatlerinde uyanan ilk Demir olurken göğsünde soluklanan nefesle başını eğdi. Mihri'sinin güzel yüzünde gezdirdi gözlerini,bu yüzü saatlerce izlese; sıkılmaz bıkmazdı.

Parmaklarıyla usulca kadının yüzüne düşen saçları geriye itti. Gece biraz uyuyup duş alacaklarını söyleselerde yorgun bedenleri buna müsade etmemişti.

Demir öylece kızın güzelliğine dalmışken, Mihri gözlerini kırpıştırarak açmıştı.

"Günaydın çiçeğim." Dedi boğuk ve yoğun sesiyle Demir.

"Günaydın canım.." Dedi Mihri'de adamın boynuna başını gömerken, derince kokusunu soludu.

Oldukça huzur doluydu,içi içine sığmıyordu.

Demir'in eli bel boşluğunda gezinirken sızlayan kadınlığıyla kendini geriye çekti.

"Demir biz çok mu uyuduk?" Diye sordu zaman kavramını yitirmiş bir şekilde.

"Uyumuşuz yavrum." Dediğinde Mihri yattığı yerde doğruldu.

"Hiii,halamlar çoktan gelmiştir, beni göremeyince aman Allah'ım." Aklına düşenlerle elini yüzüne kapattı. Kendisini öyle kaybetmişti ki halasını dâhi unutmuştu.

"Bir şey olmaz Mihri'm." Demir her zamanki gibi rahat bir tavırla konuşurken Mihri üstündeki örtüye sarılarak yerdeki eşyalarını üstüne geçirmeye çalıştı.

Kasıkları çok hafiften sızlıyordu. Dün gece öyle kendinden geçmişti ki acısı yeni yeniye çıkıyordu. Acilen bir duş alıp hap içmeliydi. Yavaş hareketlerle üstünü giyindi ve yatakta çıplak,onu arsızca izleyen adama döndü.