Yuki:Eh?! Kazakage beni de mi götürmenin söyledi.
Yatacağın yatağı düzeltirken Gaara'ya baktın. Masasında dosyaları ve bilgileri inceliyordu.
Gaara:Evet.
Yatağa yattın ve dudak büzdün.
Yuki:Benim ninja becerilerim iyi değil ki...berbat derecede kötü bir yük olucam.
Gaara birden elini masaya vurduğunda irkildin. Omzunun üstünden sana baktı.
Gaara:Ne dedin?
Yutkundun. Birden bire neden bu kadar sinirlendi bilmiyordun ama bu korkmana engel değildi. Ayağa kalktı ve üst yatakta yanına geldi. Sırtını duvara yasladın.
Gaara:Tekrar et.
O neye kızdı bilmiyordun ve şu an o kadar korkmuştun ki sakinleşmesi için her şeyi yapardın. Titreyen elini yanağına koydun. Suçun ne bilmiyordun ama söyledin.
Yuki:Özür dilerim, benim hatam.
Korkudan gözlerin dolsada zorla gülümsedin. Sana baktı ve neredeyse ağlayacağını fark etti. Biraz uzaklaştı ve hüzünle sana baktı. Başını ellerinin arasına aldı ve sıktı. Bir şeyler mırıldanıyordu.
Gaara:Hayır, hayır, hayır, hayır. Öyle dememeliydim. Ağlıyor, ne yapmalıyım. Gidecek mi. Yalvarsam kalır mı. Belki nefret eder.
Yuki:(O...panik atak mı geçiriyor?)
Bir kaç saniye bekledin ve ardından kollarını Gaara'ya dolayıp göğüsüne yatırdın. Bir elin sırtındayken bir elin saçlarını okşuyordu.
Yuki:Shh sakinleş Gaara. Hiç bir yere gitmiyorum. Senden nefret etmiyorum.
Nefesleri yavaşça sakinleşti.
Gaara:Gitmiyor musun?
Nazikçe gülümsedin.
Yuki:Hayır, gitmiyorum.
Kızardığı için sana bakmadı ve serçe parmağını uzattı.
Gaara:Söz mü?
Serçe parmağını onunkine doladın.
Yuki:Söz.
