ATHERIS (S2)

part 38

لطفا قبل از خوندن ووت بدید و کامنت یادتون نره
کیوتی ها.

وقتی وارد خونه شد، از سکوت خونه حدس زد ژان هنوز بیدار نشده باشه. به سمت اتاق رفت و با دیدنش روی تخت با همون حالتی که تنهاش گذاشته بود نفسش رو بیرون داد.

ولی کمی که جلوتر رفت، متوجه باز بودن چشم هاش شد. کنارش روی تخت نشست و دستش رو روی گودی پهلوش که به خاطر کمر بارکش بود گذاشت.

_ بیبی؟

ژان با صدا شدنش توسط ییبو، انگار تازه متوجه حضورش شده باشه سرش رو بالا آورد و بهش نگاه کرد.

_ کی بیدار شدی؟

نگاه گیج و سردرگم ژان اذیتش میکرد. چه خوش خیال بود که فکر میکرد همراهی دیشب ژان یعنی حالش بهتر شده.

+ نمیدونم

صداش ضعیف و گرفته بود. ییبو همونطور که پهلوش رو نوازش میکرد به سمتش خم شد و شقیقه اش رو بوسید.

_ میرم صبحونه آماده کنم. میتونی خودت دوش بگیری یا کمک میخوای؟

لحنش آروم و محتاط بود. ژان نگاهی به دست های باند پیچی شده اش و بعد نگاه منتظر ییبو انداخت. از اینکه ضعیف به نظر برسه متنفر بود و مغزش داشت سرش فریاد میکشید ولی از قوی بودن خسته شده بود.

چرا فقط نمیتونست به کسی تکیه کنه و اجازه بده مراقبش باشن؟!

برخلاف ذهنش که با تمام توان عدم نیازش به کمک رو توی سرش اکو میکرد با صدای آرومی گفت:

+ فکر نکنم با این دست ها از پسش بربیام و بعید میدونم راضی بشی تنها برم

ییبو لبخندی زد و گفت:

_ قرار نیست فرصت دیدن زدنت رو از دست بدم

ژان با کرختی از روی تخت بلند شد. ییبو همونطور که به طرف حموم میرفت گفت:

_ وان رو برات پر میکنم. یکم دراز بکش و ریلکس کن تا صبحونه رو حاضر کنم

+ اب گرم باشه لطفا

_ چشم عالیجناب حتما

ژان لبخندی کوچیکی به خاطر لحن ییبو زد و وارد حموم شد. ییبو بعد از تنظیم دمای آب، اجازه داد وان پر بشه و خودش به سمت ژان برگشت.

کمکش کرد لباس هاش رو دربیاره و چند ثانیه با هیزی بدن فوق العادش رو برانداز کرده. با اینکه بدن عضلانی ای داشت ولی بازم ظریف تر از ییبو بود.

مخصوصا کمر باریکش که ییبو عاشق این بود که دستش رو دور کمرش بپیچه و بدنش رو به خودش بچسبونه. البته که اصلا مقاومتی در برابر این وسوسه نکرد و با پیچیدن دستش دور کمرش، ژان رو به خودش چسبوند. بوسه سبکی روی لب هاش زد و بهش نگاه کرد.

_ دیگه گوشات سرخ نمیشه

+ تو دوست پسرمی چرا سرخ شه

_ هوم قدم خیلی خوبیه