ရမ္မက်နွံ
Part 26
" ကိုကို "
ကျယ်လောင်သော ခေါ်သံများကို မင်းရဲခေါင်
ဆက်တိုက်ကြားနေရသည်။ သူ့ခေါင်းတွေ
မူးဝေနေပြီ။
ဘေဘီ ဒါဘေဘီ အသံ
" ကိုကို ကိုကိုပြောတော့ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးဆို
ကိုကိုအားတင်းထားနော် ကိုကို့ကို မယ်ရအောင်
ကယ်မယ် "
ဘေဘီ ငိုနေတယ် မငိုပါနဲ့ ဘေဘီမငိုပါနဲ့။
မင်းငိုရင် ကိုယ်မခံစားနိုင်ဘူး မင်းမျက်နှာ
တစ်ချက် ပျက်မှာကို ကိုယ်သေရမှာထက်
ပိုပြီးကြောက်ရွံနေမိတယ် ။
" ကိုကို့ကို ဆေးရုံပို့ပေးကြပါ ကိုကို့ကို
ကယ်ပေးကြပါ ကိုကို ကိုကို အာ့လိုကြီး
ငြိမ်မနေပါနဲ့ ကိုကို မယ်ခေါ်နေတယ်လေ
အရင်လိုပြန်ထူးပါအုံး "
ဘေဘီ မငိုပါနဲ့ ကျေးဇူးပြုပြီးမငိုပါနဲ့။
ကိုကိုမင်းကို ဘယ်တော့မှ ထားသွားမှာ
မဟုတ်ဖူး ကိုကိုမင်းနဲ့ အမြဲတမ်းရှိနေမှာ
" ဆေးရုံကား လာနေပြီ "
မင်းရဲခေါင် ကြားလိုက်ရသော နောက်ဆုံး
စကားဖြစ်သည်။ ဘေဘီ့ရဲ့ ငိုသံတွေကိုလည်း
သူမကြားနိုင်တော့ပြီ။
ဘေဘီရဲ့ ကိုကိုလို့ ခေါ်သံလေးတွေကိုလည်း
သူမထူးနိုင်တော့ပြီ။
_
_
_
_
_
_
_
" လူနာက သွေးထွက်လွန်ထားတော့
အားနည်းနေသေးတယ် သိပ်မကြာခင်
သတိရလာပါလိမ့်မယ် "
" ကျေးဇူးပါပဲ ဒေါက်တာ "
မယ် ကိုကို့မျက်နှာလေးကို ကြည့်လိုက်သည်။
ကိုကိုမျက်နှာလေး နွမ်းနေပြီး အနည်းငယ်
ဖြူနေသည်။
ကိုကို့ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ဆေးပိုက်တွေကလည်း
ရှုပ်ယှက်ခတ်နေသည်။
ကျည်ဆန် က အစာအိမ်ကိုမထိပဲ သီသီလေး
လွဲသွားတာမို့ ကိုကိုမသေတာဟု ဆရာဝန်က
ပြောထားသည်။
" ကိုကို သိလား ကိုကိုမရှိတော့ဘူး
ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့တင် မယ်ရူးသွား
နိုင်တယ် ကိုကိုရယ် အမြန်သတိရလာ
ပါတော့ "
YOU ARE READING
ရမ္မက်နွံ
Romance" ဆေးလိပ်သောက်ရတာ ရှင်သိပ်သဘောကျပုံပဲ " " မင်းနှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းရတာပိုသဘောကျတယ် ဆိုရင် မင်းယုံမှာလား "
