Bölüm 18 "Ve sen de benim hayatımsın..."

265 30 3
                                    

Öncelikle,oy azlığından sonra duyarsız kalmayan okuyucularım,her iki hikayeme de oy yağdırmışlar resmen.Beni kırmadığınız için sizlere sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.Gerçekten çok mutlu oldum.İkinci olarak,hikayeyle ilgili bazı kafa karıştırıcı şeyler var.Onları açıklayayım.

Snape ölmedi.Çünkü benim favori karakterlerimden biri.Nagini onu ısırdığında sadece zehirlendi,birkaç yıl ortadan kayboldu ama olayların etkisi hafifleyince geri döndü.

Hikaye 7. kitabın sonundan devam etmiyor.Rowling'in anlatmadığı 19 yıl içerisinde oluyor bunlar.

Her şey neden bu kadar hızlı?Ben de bilmiyorum.Daldan dala atlayan,aceleci bir yapım var.Ondan galiba.

Bölümü 'a@Demon-weaponithaf ediyorum.Kendisi gevezeliklerimi çekebilen sınırlı sayıdaki insanlardan biri.Ayrıca tavsiyeleri de oldukça yararlı.Onun kitabını da okuyun derim ben.Gerçekten çok güzel.

Çok beklettim değil mi?

İşte yeni bölüm.

İyi okumalar...

(Medyada Tobias)



Ortak Salon'a geldiğimizde,kızlar-Vanessa,Seraphine,Serena- endişeyle bana baktılar.Ağlayınca suratım sararır,burnum kızarırdı.Kötü görünüyor olmalıydım.


"Acı çekiyor."diyerek açıklama yaptı onlara Adrian.


Seraphine'in gözleri dolu dolu oldu.

"Yüce Merlin!Yükü o kadar ağır ki!"

"Uyumalı.Ben ona bakacağım kızlar,tamam mı?"

"Bir şey olursa seslen."dedi Vanessa."Onu böyle görmeye dayanamıyoruz."

"Onu sen de üzme."dedi Serena tehditkarca."Çünkü çok güzel lanetler biliyorum."


Seraphine gözlerini devirdi ve bizi yatahkaneye itekledi.


Adrian kadife siyahı ranzanın altına önce beni yatırdı,sonra da kendisi yanıma uzandı.


"Bu kadar üzüleceğini bilseydim en baştan vazgeçerdim."saçlarımı okşadı.


Söylediğini duyunca yine hıçkırdım.Nasıl böyle düşünebilirdi!Gerçi,ben bile hislerimden ve yaptıklarımdan emin değilken o nasıl olabilirdi ki?


"Böyle düşünmeni istemiyorum Adrian,ben seçimimden memnunum.Sadece onun üzülmesini istemiyorum!"

Gözyaşlarım zayıflığımı belli edercesine yanaklarımdan süzülüyordu.


"Şşşt,tamam!Lütfen böyle ağlama.O da mutlu olacak."

"Aşağılık hissediyorum!"cenin pozisyonuna gelerek yatakta iyice büzüştüm.

"Sen tanıdığım en iyi büyücüsün Elsa."kollarını bana dolayarak beni kendine çekti.Cebinden asasını çıkarttı.Yaptığı büyüyle elbiselerimiz eşofmanlara dönüştü.


"Uyu bakalım Minik Yıldız."diye fısıldadı kulağıma."Uyandığında her şey daha güzel olacak..."

Dark Green StarsHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin