Dark Green Stars

Bölüm 7"Her zaman..."

Kısa bir bölümdü ama sınavların arasında anca yetiştirebildim.Umarım beğenirsiniz.Bu arada,ben karakter resimleri koyuyorum ancak bunu istemeyenler var.İsteyenler kendi kafasından düşünsün.Ama ben resimleri koyacağım.İyi okumalar.(Medya Fred ve George'un anısına :,(..)

Telaşla Profesör'ün gözlerinin içine bakarak fısıldadım.

"Olmaz!"

Güven vermek istercesine elimi sıktı."Asasını getirmedi."

"Beni boğabilir!"

"Hayır yapamaz.Çünkü eğer yaparsa onu öldürürüm."Sesi çok ciddi ve tehditkar çıkıyordu.

Profesör revirden çıkmadan önce Adrian'a ölümcül bir bakış atmayı ihmal etmedi.Adrian gözlerini devirerek yanıma geldi.

Öfkeyle ona baktım.

"Neden geldin?"

"Seni merak ettim."

Alayla güldüm."Demek merak ettin öyle mi?!?"

Ofladı."Liderliğimi elimden almaya çalışmamalıydın."

Harika,her şeyi yanlış anlamıştı!

"Amacımın bu olduğunu mu sandın?"

"Amacın bu değil mi?"kaşlarını çattı.

"Tabii ki hayır!Sadece bu bina ve öğrencilerinin o kadar da kötü olmadığını düşünüyorum."

"Burası kötü bir yer.Anla şunu artık!"

Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım.

"Siz kötü değilsiniz."

"Sen fazla safsın."

Gözleri yüzümün her köşesinde dolaştı.Kaşlarını çattı.

"Çok mu acıdı?"fısıldıyordu.

"Çok acıdı."ben de fısıldamıştım.

Hafifçe elini bana uzattı.Korkuyla kendimi geri çektim.

Ama o bana vurmadı.

Yumuşak bir şekilde yüzümdeki iki morluğa dokundu.Eli,yüzümü keşfe çıktı.Boynumdaki parmak izlerini görünce yumruklarını sıktı.Ardından üzeri hafiften kanlı saçlarımı okşadı.Dokunduğu yerler yanıyor gibiydi ama bunun acıdan olmadığına emindim.

Parmakları dudaklarımın üzerinde gezindiğinde titredim.Yavaşça elini geri çekti.

"İyi biri değilim."gözlerindeki hüzün belli oluyordu.

"İyi biri olabilirsin."

"Beni değiştiremezsin."

"Ama sen kendini değiştirebilirsin."

Derin derin iç çekti ve tek kelime bile etmeden çekip gitti.

Birkaç dakika sonra Profesör Malfoy geldi.Yanımdaki sandalyeye oturdu.

Sessizdik.Ben az önceki ziyaretçimi düşünürken o uzaklara bakıyordu.Sessizliği o bozdu.

"Pek iyi bir başlangıç değil ,ha?"

"Kesinlikle."nefesimi saçlarıma üfledim.

"Her şey güzel olacak."

"Umarım haklı çıkarsınız Profesör."

Gülümsedi.Mavi gözlerinde hafif bir parıltı belirdi.

"Elsa?"

"Evet Profesör?"

"Kimsenin olmadığı zamanlarda bana Draco demeni istiyorum."

Bu istekten farklı anlamlar çıkarılabilirdi.Kızardım.

"P-peki."Kekelemiştim.Ki bunu sadece heyecanlandığımda yapardım.Kekelediğimi o da fark etti ve yüzüne muzip bir ifade yerleştirdi.

"Kekeledin mi sen?"

"Ben mi?Tabii ki hayır!Kekelemem ben!"

"Bak yine yaptın!"güldü.

"Ah!" Bu utanç vericiydi.Ellerimle yüzümü kapattım.

"Hey,"dedi nazik ve yumuşak bir sesle."Seni utandırmak istemedim."

Ellerimi tutup yüzümden çekti.

"Heyecanlanınca komik oluyorsun."duraksadı."Ve şirin."

Kan yanaklarıma hücum etti.Domates gibi olduğuma emindim.Kıkırdadı.Yavaşça saçlarımı okşadı.Aynı şeyi Adrian da yapmıştı.Onun dokunuşları yanma-donma karışımı farklı bir his verirken,Draco'nunki sadece şefkatliydi.Huzurluydu.

İstemsizce esnedim.

"Uyu artık."dedi sessizce.Belimden tutup yastıkları düz bir pozisyona getirdi.

"Teşekkür ederim."dedim sessizce.

"Her zaman."gülümsedi.

Ben de hafifçe gülümsedim.

"Her zaman"sözü beynimde yankılanırken gözlerimi kapattım.