Dark Green Stars

Bölüm 16 "Seni Seviyorum"

İki korkmuş erkeğe bakarken güldüm.Muhteşem arkadaşlarım vardı.Daha doğrusu,muhteşem kardeşlerim...

Bir süre sonra Draco derse yetişmek için,Anna da Muggle Tarihi'ne girmek için çıktı.

Vanessa kitap okumaya başladı.Serena oje sürdü.Seraphine dalgınca oturdu.Adrian duvarın yanına bağdaş kurdu.

"Başımı beklemek zorunda değilsiniz."dedim onlara."Ben iyiyim."

"Olmaz."dedi üç kız birden.

"Gidin hadi,ben Elsa'ya göz kulak olurum."dedi Adrian.

"Mercimeği fırına mı vereceksiniz?"

Serena'nın sinsi bir sırıtmayla söylediği sözle,her yerimi ateş bastı.Adrian'a baktım.O ise gülüp gözlerini devirmekle yetindi.

Seraphine,bana kararsızca baktı."Emin misin?"der gibi bakıyordu.Kafamı yukarı-aşağı salladığımda Vanessa'yı da sürükleyerek çıktılar.

Bir süre Adrian'ı izledim.Dalgalı koyu sarı saçları uzamıştı.Mavi gözleri düşünceliydi.Ne kadar yakışıklı olduğuna hayret ettim.Heykelleri andıran kusursuzluktaki yüzü ve kaslı vücuduyla bana nasıl bakıyordu anlamıyordum.Ben sıradandım.Saçlarımın dipleri koyu,uçları açıktı.Mavi gözlerimin tonu da normaldi.Üstelik bazen kendimi yaramaz kız tiplemelerine benzetiyordum.Adrian'ı izlerken,aynı zamanda zihnimdeki bu uğultularla uğraşıyordum.

Ona baktığımı fark etti ve siyah zeminden kalkıp,yanıma oturdu.At kuyruğu yaptığım saçlarıma baktı ve"Örebilir miyim?"diye sordu.

"Örmeyi biliyor musun?"

"Annemin saçlarını ben örerdim."gözleri doldu.

Annesiz ve babasız olmanın acısını çok iyi biliyordum.Her hatırladığınızda bedeniniz önce alev alıyordu.Sonra baştan ayağa titriyordunuz ve gözyaşlarınızı serbest bırakıyordunuz.Böyle olmak,berbattı.

"Ah Adrian,"diye fısıldadım.

Acıyla gülümsedi ve saçlarımı açtı.Onlara şekil verirken,konuştu.

"Biliyor musun,sırf onlar için üç yıl boyunca her yerde Felsefe Taşı'nı aradım.Ama sonra,bunun onlar için acılı olacağını anlayıp vazgeçtim.Reşit olur olmaz,ailemi katleden o herifi öldüreceğim.Onlara veda bile edemedim Elsa .Beni cezalandırmış ve odama gitmemi söylemişlerdi.Merdivenlerden çıkarken 'Beni bir daha göremeyeceksiniz.'demiştim.Keşke demeseymişim. Hepsi benim suçum..."

Saçımı bitirdi.Ona baktığımda yüzündeki gözyaşlarını gördüm.Yüzünü sildim.O da benimkini silene kadar,ağladığımın farkında değildim.Sıkıca birbirimize sarıldık.

"Kardeşim daha dört yaşındaydı!"dedi hıçkırıklarının arasından.

Onu sarıp sarmalamak,acılarını yok etmek istiyordun.Çünkü onu seviyordum.

"Seni seviyorum."dedim ona.Şaşkınca bana baktı."Bir daha söyle."dedi inanamayarak.

"Seni seviyorum Adrian."diye tekrar ettim.

"Seni seviyorum Elsa."

Yüzümü ellerinin arasına alıp her yerini öptü.Dudaklarıma gelince durdu."Benim olmanı istiyorum.Beni öper misin,lütfen?"

Dudaklarımızı buluşturdum.Uyuşmuş gibiydim.

"Ben kazanacağım."dedi keskince.

"..."sessiz kaldım.

"Buna inanmıyor musun yoksa?"

"İkiniz de amaçları uğruna her şeyi yapabilen hırslı büyücülerin binasındasınız. Göze alacaklarınızdan korkuyorum."

"Korkma.İkimizin de ilk önceliği Turnuva'da hayatta kalmanı sağlamak.Aşkı şimdilik ikinci planda tutuyoruz."

"Ben seni seçtim,Adrian."

Aniden,sıkıca bana sarıldı.Kemiklerim kırılacak gibi oldum.Nefes alamıyordum.

"Nefes -alamıyorum!'

"Nefesin olacağım."

"Hayır-Adrian-cidden-nefes-alamıyorum!!"

Kollarını gevşettiğinde havayı içime çektim.

"Draco'ya seçimini nasıl söyleyeceksin?Onu incitmek istemezsin,biliyorum."dedi.

"Doğru."diye onayladım onu.

"Ben söyleyeyim?"

"En azından ona bir açıklama borcum var.'

"Haklısın."

"Bugün söyleyeceğim."

"Olmaz.Bugün Gelecek Postası ile röportajın var."

"Ah!"

"Her şeyin üstesinden geleceğiz."elimi sıktı.

"Umarım geliriz..."

Yaa,okuma,oy ve yorum sayısı neden az?Üzülüyorum :-( :'( :-( :'(

(Medyada Adrian)