Return Of The Wife ( COMPLETED )

Chapter 34- Savannah

Author's Note:Ba't feel na feel ko ang chapter na 'to :'( Literal na nagtissue ako. Huhu. Iyak ako ng iyak e. Short Update!

34. Savannah

Leonor's POV

Narito ako sa likod ng mansion. Nakadapa sa bermuda grass, habang hawak ang aking sketch pad. Mahangin dito, sobrang presko at inililipad ang buhok ko. Jogging pants at maluwang na damit ang suot ko. May nakapusok na earphone sa tainga ko. Kasalukuyang tumutugtog sa playlist ko ang 'ikaw' na kanta ng paborito kong singer na si Yeng Constantino .

"Arghh!" sabay punit sa kanina ko pang dinudrawing. "Ano ba?! Bwisit!" naiinis ko na usal. Ano ba ang problema sa akin? Ba't parang galit na galit ako. Di ko alam kong ano ba ang eksaktong dahilan ba't galit ako..

Pwede namang..

Ang pagtawag ni daddy dahil grounded ako. God! I am twenty- nine.. for crying out loud! Walang magulang dito sa Pilipinas na nang gagrounded ng twenty- nine year old na anak.

Or..

Kay Herald for punching my husband.. Tsk! Pag nagsasalubong kami dito sa bahay, parang gusto ko siyang sabunutan sa inis.. di naman siya nang iinis.. pero naiinis ako sa mukha niya. Sumbungero kasi ang bwisit!

Pwede din dahil sa..

Pananampal ng higad na yun .. at ang pagtulak sa akin sa pool. Damn! Muntik ko ng ikamatay yun.. pag namatay talaga ako. I swear, isusunod ko siya.

Tsk!

Pwede din si babe... for letting me go.. not literally go! Yung pumayag agad siyang maging grounded ako. kainis talaga! Pinamimigay niya ba ako? Sa sobrang inis ko. Minura ko siya sa text. Nakakainis kasi. At ang reply niya lang.. It's your fault, pretty. You made me worried, so, you suffer.Damn him! Gusto ko ba 'to? Tsk! Edi magsama sila ni Neiji! Bagay naman sila e. Hmf!

Lastly, naiinis ako.. dahil kay Savannah.. di niya ako dinalaw sa hospital kahit minsan.. nakakaiyak lang.. she's smart.. I know that.. she's a running valedictorian.. at alam kong narinig niya lahat ang mga yun. She knows that I'm her mother, but where is she? Nandoon pa rin kay Neiji? Argh! Sa sobrang inis ko, naiiyak nanaman ako.

Nakakawala talaga ng concentration ang mga nangyayari. Kinross  ko yung kamay ko sa aking dibdib, at nagpagulong gulong, bermuda grass naman e. T.T

Gulong. Gulong. Gulong. Gulong.

O.O

Eh? Ilang pares ng mga paa ang nakita ko kaya napaangat ako ng mukha..

At dahan dahan..ngumiti ako ^____________^ dahan dahan lang talaga. Hehe. Napakagwapo ng mag ama ko. Parang small version talaga ni Royce  si Frey. They are both smiling to me. Sh*t! Talaga bang akin ang mga 'to? Like seriously? Is this how lucky I am? Omaygad! Thank you, G!

"Hai, nanay.." bati sa ng  anak ko.

"Frey." Yumakap ito sa  akin.

"Tito kambal is kind  to me, nanay. He let us in."

"Talaga?"Tito kambal? Nice.

"Yes. He even promised to me na ibibili niya po ako ng car."

"Car? Anak.. di ka pa pwede doon e."

"No nanay.. yung toy lang po. But when I grow up, I will buy my own car din po, diba tatay? You said that" tumango naman ito sa anak namin at bumaling sa akin.