Bir genç kız uyuduğunda hayatında hiç tanımadığı biriyle tanışır ve rüyasında gördüğü kişiye bağlanır. 2 yıl boyunca aynı kişiyi görmesini normal görmeyen ailesi, psikolojik yardım alması için tedaviye gönderirler, fakat kolyesi sayesinde uyurken ba...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu hissettiğim duygunun tarifi neydi sahiden? Ruhumun çektiği acı, tüm bu yaşananlar o kadar ağır geliyordu ki artık beynimde ki sesleri susturamıyordum. şimdi aylar önceye dönebilsem yine aynı noktada olur muydum?
Haykırışlarım yankılanıyordu her yerde, acı dolu, kaybetmenin çığlıklarını atıyordum. İçimdeki yangın sönmüyordu. Herkesin sonunu ben getirmiştim. Bunun bilinciyle daha çok ağladım.
Bazı anılar yarım kalır. Yapılacaklar yarım kalır. Sözler biter, bir anda. Oysa konuşulacak çok şey varken. Bazı sevgiler, dostluklar, yarınlar Yaşanacak koca bir ömür yarım kalır.
Sözlerim yoktu acı dolu, ne söylenir, nasıl feryat edilir bilmezdim ben. Artık onları kurtaramazdım ama kurtarmam gerekenler vardı. Benim savaşım yeni başlıyordu. Kalbimin acısı kadar, kalbimin attığı kadar yakacaktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~Aylar önce~
Var mısın bilmiyorum, varlığını bilmeden seviyorum seni. Koskoca 2 yıldır görüyorum seni ama sarıldığını hissedemiyorum, elimi tutuyorsun hissetmiyorum herşeye rağmen varlığını hissediyorum. Sen benim başka boyuta geçtiğimin tek gerçeğisin Karan.
"Sanki bu dünyada değil orda yaşıyor gibiyim" nasıl yani der gibi baktı karşımda duran psikolog.
"Her gece rüyamda tanımadığım birini görüyorum. 2 yıldır hayatımın hiç bir noktasında olmayan birini" Karşımda duran su bardağına bakıyordum sadece.
"Bana biraz ondan bahsedebilir misin?" psikoloğum karşısında duran deftere notlar alıyordu. Buraya annemin zoruyla gelmiştim. Herkes delirdiğimi sanıyordu ama her gece aynı kişiyi görmek benim içinde kolay değildi.
"Kestane saçlı, mavi gözleri var, yüz hatları keskin. Benden uzun, gördüğüm rüyalar oldukça gerçekçi" o kadar stres yapmıştım ki eve gitmek istiyordum sadece.
"İsmini biliyor musun?" diye sordu kafamı sallayıp "evet biliyorum" dedim.
"Benimle paylaşmak ister misin?" bunları birine anlatmak istemiyordum aslında. Çünkü bu çok farklı bir şeydi. Duygularımı ve yaşadıklarımı anlattığımda deli muamelesi görmek istemiyordum ama buraya bir amaç için gelmiştim "ismi Karan" dedim.
