Bir genç kız uyuduğunda hayatında hiç tanımadığı biriyle tanışır ve rüyasında gördüğü kişiye bağlanır. 2 yıl boyunca aynı kişiyi görmesini normal görmeyen ailesi, psikolojik yardım alması için tedaviye gönderirler, fakat kolyesi sayesinde uyurken ba...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zeus'un yanına gidip bindi "artık gidelim" dedi konuşurken hep kaçıyordu öfkeyle yanına doğru gittim ben ata bindirip arkama bindi.
Dönüş yolu daha sakin geçiyordu yolu izliyordum sessizce. "Burası neresi" diye sordum gökyüzüne bakıp.
"Burası hayallerin ötesinde bir yer." Dedi saçlarım yüzüne doğru uçuşuyordu saçlarımı tek elimle toplayıp kenara çektim.
Eliyle omzumda topladığım saçlarımı geri arkaya ittiğinde bunu neden yaptığını sorgulamadım.
"Eve nasıl gidebilirim" dedim Pamir derin bir nefes aldı "eve mi gitmek istiyorsun?" dedi Annem ile Babamın özlemi kalbimi acıtıyordu artık.
"Evet sadece ailemi görmek istiyorum aslında Karan söz vermişti ama" dedim sonra sustum "2 gün beklersen eğer gideriz" dedi heyecanla ona doğru döndüm "sahiden mi?" Dedim küçük bir çoçuk gibi kafasını sallayıp "sahiden" dedi dudakları kıvrıldığında gamzeleri ortaya çıkmıştı.
Önüme geri dönüp ağaçlık yolu izledim. Ahıra geldiğimizde bahçıvanı gördük Zeus'tan indiğimizde "Zeus'u ahıra götürür müsün ?" Dedi adam kafasını sallayıp "tabi efendim" dedi.
Birlikte saraya girerken hava kararmaya başlamıştı odama çıkıp üstümü değiştirmek istiyordum sadece. Merdivenlerde Karanla karşılaştığımızda gülümsedim Pamir'in adımları durmadan yukarıya çıktı.
"Eğitimin nasıl geçti?" Dedi adımlarım tam yanında durduğunda "güzeldi bugün okçuluk eğitimi aldım, senin ki nasıldı ?." Dedim
Cevap vermedi beni kendine çekip sarıldı saçlarımı severken kendimi Karana karşı suçlu hissediyordum çünkü Pamir haksızlık yapıyordu biz sadece yalnız kalamamıştık.
"Sana bir süprizim var." Dedi merakla Karana bakarken "bekle burada" dedi kafamı salladığımda yanımdan uzaklaştı dakikalar sonra geldiğinde elinde kardelenleri gördüm.
"Senin kadar güzel ve narinler" dedi gülerek boynuna atladığımda "çok güzeller" dedim.
"Sana benziyorlar" dedi ben kardelen gibi güneş için ölümü göze almıştım.
"Güneş sensen kardelene benzemek kulağa hoş geliyor" dedim kafasını salladı itiraz etmedi birlikte yukarıya doğru çıkarken önden gittiği için yüzünü göremiyordum.
"Bu gün ne yapacaksın" dedim elimdeki kardelenlere bakıp "Barlasla küçük bir işimiz var" dedi benim odamın kapısında durduğumuzda "ne işi" diye sordum
Yanağıma bir öpücük kondurdu "boşver" dedi neden kırılmış gibi hissediyordum. "İyi geveler güzelim" dedi Karanın mavi gözlerine baktım neden bir sıcaklık hissedemiyorduk odama girdiğimde gözyaşlarımı serbest bıraktım.
Avuç içlerimle dolan gözlerimi silince yatağımda oturan kişiyle çığlık attım sebepsizce.
"Beni sürekli korkutuyorsun Vezir" dedim kaşları çatıldı yanıma gelip "neden ağlıyorsun" diye sordu.
