Bir genç kız uyuduğunda hayatında hiç tanımadığı biriyle tanışır ve rüyasında gördüğü kişiye bağlanır. 2 yıl boyunca aynı kişiyi görmesini normal görmeyen ailesi, psikolojik yardım alması için tedaviye gönderirler, fakat kolyesi sayesinde uyurken ba...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Pamir'le birbirimize baktık "işini bitireceğim ama önce tüm planları ortaya çıkmalı." Dedi. Aklından neler geçtiğini anlayamıyordum.
Bars "burada kalmam pek güvenli değil." Dedi. Pamir elini saçlarından geçirip. "Gözümün önünden ayrılamazsın artık" diye bir uyarıda bulundu Barsa.
Ayakta daha fazla duramayacağımı fark edince kendimi yatağa bıraktım "her şeyi halledeceğim kolyeyi Karandan alacağım." Derken aklımda bir çok soru işareti vardı. Gerçekten Karandan kolyeyi alabilecek miydim, bahsettiğim kadar kolay olacak mıydı?
Bars omzunu dolaba yaslayıp başını iki yana sallayarak güldü. Bu bana inanmadığı anlamına geliyordu sanırım.
"Bunu yapmanın ne kadar zor olduğunu biliyorsun" dedi Bars düşüncelerimi doğrulayarak. Barsın gülüşüne karşılık verip "senden almam pek zor olmadı unutma" dedim.
"Kolyenin senin gibi bir yer cücesine vereceklerini düşünmemiştim ama karan bildiğine göre o kadar kolay yaklaşamazsın." Dedi. Aklıma gelen çılgınca fikirle "Denizimi kaçırsak." Dedim. Bars bana sanki ona Dünyanın yok olduğunu söylemişim gibi bakıyordu.
"Saçmalama" dedi Pamir. Sıkıntıyla nefes verdim "Bars nerde kalacak?" Diyerek konuyu değiştirme kararı aldım.
Pamir odanın içinde bir sağa bir sola yürüyordu "şimdilik benim odamda kal ben koltukta felan yatarım." Dedi
Barsın yanında söylemesemde Pamir'i benim odama götürecektim ona sarılıp uyumak bana kendimi güvende hissettiriyordu. Gece yarısına kadar ne yapabileceğimizi konuştuk. Bars uyuya kaldığına Pamiri elinden tutup odadan çıkardım. "Benim odamda kalabilirsin istersen?" Dedim gülerek.
Yumuşak bakan gözlerinden anlamıştım aslında cevabını. Yanağımı sevip "kalabilirdim ama onun başında beklemem lazım boş bıraktığım anda kötü şeyler olacak." Dedi. Aklıma gelen şeyle "geleceğine baktın değil mi?" Dedim. Cevap olarak kafasını salladı.
"Sen odana gidip yat ben seni kontrol etmeye geleceğim arada." Dedi. Eğilip yanağıma öpücük kondurdu. Buruk bir şekilde gülümseyip "kendine dikkat et." Dedim.
