Rüyada Tutsak

10. Bölüm: Benim bildiğim ama onun bilmediği bir vedaydı.

2 gün sonra

İki gün geçmişti bars beni aramıştı ama görüşecek halim olmadığı için reddetmiştim. Hem bu durum benden şüphelenmemesini sağlardı. Karan için savaşacaktım. belki hayatında bir
yerim olmayacaktı, ama öyle kör ediyor ki sevgim umrumda değildi beni istememesi.

Yataktan kalkıp aşağıya indim barlas ve hazal kahve içiyorlardı. Aslında normal bir durumdu. Fakat karanla hiçbir zaman yapamayacağımız bir şeydi. Herkes için sıradan olan bir şey benim hayal edemeyeceğim kadar imkansızdı.

"Sonunda yataktan hiç çıkmayacaksın sandım." Dedi barlas gülerek. Kendimi koltuğa bırakıp "kusura bakmayın kendimi toparlamam lazımdı bars tekrardan aradı bu gün bi mekanda çıkacakmış benide davet etti oraya gideceğim." Gülmüyordum artık tüm umudum bitmişti.

"Sen böyle olunca kendimi köyü hissediyorum." Dedi hazal barlas peşine "karanla tamamen bittimi" diye sordu ismini duymak kalbimi acıtıyordu.

"Bitmesi için başlaması gerekiyordu bir rüya gördüm ve uyandım.kolyeyi alıp karanın iyi olması için her şeyi yapacağım ama bir daha ismini duymak istemiyorum canımı acıtıyor." Oturduğum yerden kalkıp odama çıktım.

Koltuğun üstünde duran kıyafetlere baktım hazal benim için alışveriş yapmıştı. Hepsi dikkat çekici tarzda elbiselerdi içlerinde deri bir elbise vardı eğer giymem gerekiyorsa giyecektim.

Elbiseyi deneyip aynada kendime baktım oldukça hoş olmuştu. Tüm vücudumu sarmıştı topuklu botlarımı giyip aşağıya indim.

Hazanla Barlasa bir şey demeden kapıya doğru yöneldim barlas peşimden kalkıp gelirken "gidiyor musun?" Diye sordu çantamı omuzuma takarken "evet" dedim sadece.

Hazal barlasın arkasından gelip "biz bırakacağız seni." Dedi kapıyı açıp "hayır istemiyorum ben giderim." Diyerek kapıdan çıkıp hızlıca aşağıya indim.

Kapının önüne indiğimde taksi çağırmak için kırmızı tuşa basarken yanımdan gelen iki kızın konuşmasına şahit oldum.

"Ay ve güneş tutulmasını görebilecek miyiz acaba?" Diye sordu. Yanında ki kıvırcık saçlı arkadaşı "okuduğuma göre çıplak gözle bile görülebilirmiş." Dediğinde Hazal'ın bana verdiği kitap geldi aklıma. Her şey bu gün son bulacaktı.

Barsın attığı konuma geldiğimde kapıda iki tane koruma vardı kapıyı açmadan önce elindeki listeye bakıp "randevunuz var mı hanımefendi?" diye sordu. Kafamı iki yana sallayarak "hayır arkadaşım bu gece burada sahne alacak onun davetiyle geldim." Dedim adam o kadar sert ve kalıplıydı ki sanki yürüdüğü yerler inlerdi.

"Duru hanım olmalısınız" dedi "evet benim" deyince kapıyı açtı içeriye adım attığımda dışarının ne kadar soğuk olduğunu şimdi fark ettim sıcak hava vücuduma temas ederken beni karşılayan merdivene doğru cam bir yoldan yürüdüm.

Kapıdaki kadın koca kapıyı aşıp bana yerimi göstermek için eşlik etti. Mekanın içinde kendi kendine çalan şarkı vadı. Bana masayı gösterip giderken gözlerim etrafta gezindi barsı göremedim.

Yanıma garson gelip "hoşgeldiniz, siparişiniz var mı?" Diye sordu kafam o kadar dalgındı ki "siz ne öneriyorsanız ondan alıyım." Dedim. Şu anda hiçbir şey umrumda değildi. Gülümseyerek "doğru kararı verdin." Diye kendine bir övgüde bulundu ben cevap vermeyince yanımdan ayrıldı.

Bir süre bekledim gelmesini o sırada garson mavi yeşil karışımı bi kokteyl getirdi. Aklım hala karandaydı çıkmıyordu aklımdan kolyemi tuttum belki hissederdiye iyi olmasını istedim mutlu olmasını o sırada masama bir anda bars oturdu.