Bir genç kız uyuduğunda hayatında hiç tanımadığı biriyle tanışır ve rüyasında gördüğü kişiye bağlanır. 2 yıl boyunca aynı kişiyi görmesini normal görmeyen ailesi, psikolojik yardım alması için tedaviye gönderirler, fakat kolyesi sayesinde uyurken ba...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Salonda ki sesler Barbaros'un içeriye girmesiyle kesildi. Herkese başıyla selam verip "bu gün burda olmanızın sebebi eğitim alcak olmanızdır her krallık bu yıl 15 kişiyi sarayına kabul etti her biriniz eğitimlerinizi alıp sarayınız için çalışacaksınız." dedi
Çevremde ki insanlara bakarken çoğunun benle yaşıtın veya benden bir kaç yaş büyük olduğunu gördüm.
Barbaros "eğitmenleriniz Barlas, Hazal, Pamir 1. Grup eğitmeniniz Barlas. 2. Grup eğitmeniniz Hazal. 3. Grup eğitmeniniz Pamir." Dedi
Gözlerim kendi arasında sevinen kızlara takıldı. Herkes eğitmenlerinin yanına giderken iki kız Pamir'in yanına gitti.
Pamir kızlara güldüğünde ellerim yumruk şeklini aldı gözleri beni buldu ona baktığımı görünce bakışları yanımda ki Karana kaydı ve yanında iki kız üç oğlan vardı. Bakışları onlara döndü aralarında bir şey konuştular.
Karana döndüğümde "ne zaman gideceğiz." Diye sordum gülümseyip "zamanı var biraz daha." Dedi.
Barbaros bizi gösterip "Karan ve Duru kolyelerin sahipleri burada ki asıl göreviniz ne olursa olsun onları korumak." Dedi
Aklıma Pamir'in bir gün seni ben öldüreceğim demesi geldi. Herkesten bir uğultu geliyordu. "Prensesimizin bu kadar güzel olduğu hakkında bir bilgi vermemiştiniz" dedi esmer bir oğlan Barlasın grubundaydı.
Karan'ın tepkisine bakmak yerime Pamir'in kine baktım. Elleri yumruk halini aldı bir şey demek istedi sanki ama diyemezdi çünkü aramızda geçenleri kimse bilmiyordu.
"Benim prensesim" dedi Karan sahiplenici bir tavırla Pamir hızla salondan çıktı bana hep prenses veya prensesim derdi.
Ama ben şimdi Karanın prensesi olmuştum ve bunu kendim istemiştim. Benim elimi tuttuğunda geri çekmedim. "Kızıl prenses" dedi birisi ama daha fazla bunları duymak istemiyordum. "Benim eğitimim var" dedim Karana.
Ayağa kalkıp herkese selam verdim büyük salondan çıkıp eğitim odasına doğru gittim onu orda bulacağımı biliyordum beni bekliyordu.
Eğitim odasından gürültülü bir ses geldi koşarak kapıyı açtığımda. Pamir'in aynayı hatta dolabı kırdığını gördüm. Şaşkınlıkla ona bakarken "sen... sen ne yapıyorsun" dedim.
Bana doğru döndü yüzünü sıvazlayıp "git Duru" dedi ama gitmek yerine odaya girip kapıyı kapattım "eğitimimim var bu gün benim Vezirimsin ve beni eğitmek zorundasın" dedim
Dolaba gidip tulumu aldım sürgülü kapıyı açıp içeriye girdiğimde hızlıca üstümü değiştirdim. Geri çıktığımda elindeki kılıcı bana uzattı.
"Al şunu" dedi elindeki kılıcı aldığımda kendi kılıcını sıkıca tuttu. Eğitim başladığında o kadar öfkeliydi ki tüm hıncını kılıçtan çıkarıyordu sanki.
