Ağır Abi

18. Bölüm

Bakmadan attım bebeklerim 😘

💫💫💫

Buğra gördüklerinin karşısında ağlamamak için kendini kastı. Şu an o halinin abisinin görmesini istemiyordu. Eğer gösterirse abisi her şeyi anlayacak ve ondan uzaklaşacaktı. O yüzden hemen kendini toparlayıp abisini üzgün bir şekilde baktı. Buna mecburdu. Abisinin hiçbir şey anlamaması için elinden geleni yapacaktı çünkü onu seviyordu.

" Ş-şey b-ben bilmiyordum özür dilerim" deyip hemen kapıyı kapattı. Koşarak Batu'nun yanına gitti, şu anda ona sarılmaya ve ağlamaya ihtiyacı vardı.

Batu o sırada Burak ile olanları konuşmaya başlamıştı. Yapacakları plan buğrayı üzeceğini tahmin ediyordu ama başka çaresi de yoktu. Çünkü o piç kardeşini  çok üzecekti. O yüzden bir an önce planlarını uygulamaya koymaları gerekiyordu.

Batu hararetli bir şekilde burak ile konuşurken kendisine sarılan minik de irkildi.

" Bebeğim ne oldu? neden ağlıyorsun? bir şey mi oldu.?"telaşlı çıkan sesiyle onu omuzundan kaldırdı, gözleri kızarmıştı. Buğra konuşmak istemiyordu yani şu an burada konuşmak istemiyordu. Ve bir an önce buradan gitmek istiyordu. Her gün bu görüntülerle karşılaşırsa, duygularını çok çabuk belli edecekti. O yüzden ağlamaktan dolayı akan burnunu çekti.

" Batu beni eve götürür müsün?" Sesi kısık çıkan tavşan üzgün gözlerle batuşuna baktı.

Batu ise ne olduğunu anlayamamıştı. Uyandığı zaman abisini görmek için odaya gitmek istediğini söylemişti. Bunu engellemeye çalışmıştı ama ne yazık ki inatçı Buğra'yı kimse ikna edemedi. Demek ki odada bir şeyler olmuştu ki şu an gitmek istiyordu.

Burak ise tahminine göre  Cihangir ile Aslı'nın yakınlaşmasını görmüştü. İşte bundan bahsediyordu. Cihangir kız seven biriydi. O yüzden plan yapmadan Cihangir bana el atmıştı.

Batu ise sorgulamadı, eğer sorgularsa bir müddet sonra vazgeçeceğini biliyordu. Çünkü tavşan hemen affedebilen bir yapıya sahipti. O yüzden onu ayağa kaldırıp odasına götürdü, eşyalarını bir an önce toparlayıp gitmeliydi. Çünkü Cihangir buna engel olacağını biliyordu.

Cihangir ise kardeşinin onu görmesinden sonra odadan çıkmadı. Aslında biraz utanmıştı, küçük kardeşini onların bu halini görmesi hiç iyi olmamıştı.

Aslı üstünü üstünü giyinip Cihangir'in yanına gitti. Tahminine göre sevgilisi utanmıştı. Normalde utanmayan insan demek ki Buğra'nın yanında utanabiliyordu. Gülümsedi.

"Aşkım iyi misin?" Aslı'da utanıyordu ama birilerinin konuşması gerekiyordu.

Cihangir derin bir nefes alıp sevgilisine baktı. Elini yanağına getirerek hafifçe baş parmağıyla okşadı.

"İyiyim güzelim merak etme. Sadece biraz utandım, kardeşimin bizi öyle görmesi hiç iyi olmadı. Neyse onların yanına gidelim. Bu konuyu kapatalım. Bir dahakine dikkat ederiz" düz sesine rağmen sevgilisine gülümsedi. Şu an onun da tedirgin olmasını istemiyordu.

Cihangir ile Aslı odadan çıkarken, diğer taraftan da Batu ile Buğra çıkmıştı. Cihangir ilk anlayamadı ama Batu'nun eline baktığında, elinde küçük bir bavul vardı. Kaşlarını çatıp direk Buğra'ya baktı. Buğra ise buruk bir gülümsümeyle abisine baktı.

"Tavşan biraz konuşalım mı?" sesi mahcup çıkmasına rağmen bakışları düzdü. Buğra konuşmadan kafasını salladı. Çünkü konuşursa üzgün olduğu belli olacaktı.

Batu ise Cihangir'in gözlerini sinirle bakıyordu. Evde onlar varken bu saygısız davranışı da neyin nesiydi. Allah'tan planlarını uygulamadan Cihangir bu konuyu ele atmıştı. O yüzden Ona teşekkür etmeliydi.