Ağır Abi

20. Bölüm

Bakmadan attım bebeklerim 😘

1 hafta sonra...

Cihangir uzun zamandan beri görüşmediği arkadaşlarıyla buluşmak için kafeye gitti. Biraz olsun aklını dağıtmaya ihtiyacı vardı.. Çünkü bir haftadan beri tavşanı onu aramamış, sormamıştı. Aslında kendisi de arayabilirdi ama ilk tavşanın aramasını istemişti. Ve bir haftadan beri onu beklemiş, hiçbir şekilde haber alamamıştı. O yüzden biraz da olsun kafasını dağıtmak için şu an arkadaşlarla birlikte kafede oturuyordu. Arada muhabbetleri katılmak dışında başka bir şey yapmadı. Hatta bir iki günden beri Aslı ile buluşmamış, konuşmamıştı. İçindeki şey kırgınlık mıydı kızgınlık mıydı bilmiyordu ama tavşanı özlediğini kesin emindi. Bir yanı onun aramasını beklediği için hiçbir adım atmamış, beklemişti.

"Kardeşim sana diyoruz duymuyor musun?" diyerek yanındaki arkadaşı dürttü. Cihangir aklında ki düşünceleri bir kenara bırakıp başını sağa çevirdi. Mahcup bir şekilde gülümsedi.

"Pardon kardeşim dalmışım" diyerek hafiften mırıldandı.

" Cihangir Bey daldığına göre düşündüğün biri var" diyerek ortalığa bir yem atmıştı.

Cihangir'in sevgilisi olduğunu bilmiyorlardı tabii.. Tahminlerine göre Cihangir şu anda dalmasının sebebi, sevgilisini düşündüğünü zannetmişlerdi. Ama ne yazık ki Cihangir şu an tavşanı yani kardeşini düşünüyordu.

"Yok yaren ondan dolayı değil" diyerek kestirip attı. aslında şu an sevgilisinin olduğunu falan söyleyebilirdi ama nedense ağzından bir türlü bu kelimeler çıkmamıştı.

"Kusura bakmayın gençler. Ben kalkıyorum" diyerek masadan aniden kalkıp ilerlemeye başladı. Arkasında şaşkın bakışlarının olduğunu biliyordu ama hiçbirini anlatma gereğinde duymadı. O yüzden arabasına binip görmek istediği kişiyi bir an önce kavuşmak için arabasını çalıştırdı.

Hızlı bir şekilde otobanda giden Cihangir telefonunun çalmasıyla hızını biraz azalttı.

"Alo Cihangir. Neredesin oğlum sen?" arayan kişi buraktı.

"Dışarıdayım kardeşim.. Şu an tavşanın yanına gidiyorum" diyerek hiç kesmeden direk gerçeği söyledi.

Burak ise bir haftadan beri zaten evde Terör estiren arkadaşı demek ki dayanamamıştı..

"az bile dayandın kardeşim. Ben iki güne kalmaz kapısına dayanırsın sanmıştım" diyerek dalgaya vurdu. Cihangir ise sesinde ki alayı tınlamadan gür bir sesle konuştu.

"Neyse burak. bir şey mi diyecektin? yoksa kapatıyorum" diyerek hızını artırdı. Burak ise onun bu tanısına gözden devirmekten başka bir şey yapmadı.

"Yok kardeşim. Sadece merak ettim" Bırak onun kızdığını anladığı için u dönüşü yaptı.

"Tamam o zaman kapatıyorum Burak" diyerek yüzünü telefonu kapattı. Şu an bir an önce babasının evine gidip tavşanı görmek istiyordu. Aklına gelen anılar ile gülümsedi Cihangir.. Ne kadar tatlı bir kardeşi vardı. Böyle mıncırmak istediği zamanlar bile oluyordu..

Bir müddet sonra babasının evine gelen Cihangir arabasını park edip evinin kapısını çaldı.
Seher hanım ise kapının çalınması ile bulaşıkları bırakıp kapıyı açmaya gitti. Delikten baktığında gördüğü beden ile şaşırdı. Çünkü cihangır uzun zamandan sonra eve gelmişti. Kapıyı hemen açtı..

"Buyur oğlum. Hoş geldin" diyerek hafiften kenara kaydı. Cihangir ise gülümseyip başını salladı. Şu an tek istediği tavşanı bir an önce görmekti. Hızlı adımlarla salonunu ilerleyip etrafa baktı ama tavşanı göremeyince hemen arkasını döndü.