Ağır Abi

9. Bölüm

Bebekler cihangir tam bir şerefsiz olacak ona göre okuyun bu kurguyu heee. Sonra yazar ne şaçmaladı amk demeyin sakın gülerim 🤦‍♀️😂😂.

******

Cihangir eşyalarını almak için kendisi gitmek istemişti. O yüzden kahvaltı bile yapmadan çıktı evden. Seher teyzenin kahvaltılarını severdi. O yüzden orada yapacaktı.

Hızlı adımlar ile mahalleye geldi cihangir. Herkese selam verip öyle geçiyordu. Severlerdi cihangiri. İşi sıkışan cihangir derdi. Az kavgaya girmemişti cihangir.

Evin önüne geldiğinde kapıyı çaldı.

Seher hanım sofrayı kuruyordu o sıra. Zil çalınca açmaya gitti. Açar açmaz cihangiri görünce şaşırdı.

"Hoş geldin oğlum buyur" cihangir kafasını sallayıp girdi içeri. Oda mis gibi poğaça kokuyordu.

"Geç oğlum masaya. Baban da gelir şimdi." gülümsedi zorlukla seher hanım. Sonuçta Alper beyin oğluydu.

Cihangir masaya oturdu.

Seher hanım ise odaya gidip çağırdı alper beyi. Sonra buğranın odasına gitti. Batuyu uyarmalıydı. Cihangiri görürse kavga çıkarırdı...

" Buğram hadi kahvaltıya" annesi baktı oğluna. Düne kadar biraz daha iyiydi. Batu onu götüreceğini söylediğinde mutlu olmuştu.

"Batu sen gelsene yavrum" Batu anlamaz bakışlar ile seher annesinin yanına gitti. Buğra bavul ile uğraşıyordu. Allahtan fark etmemişti.

"Ne oldu annem" kadının yüzünde telaş belli oluyordu.

"Batu oğlum. Cihangir geldi. Sakın kavga çıkarma olur mu?"

Batu hemen atıldı öne. Piç birde gelmişti. Ama sorardı ona.

"Batum lütfen. Buğra varken yapma. Üzülür" dolu gözler ile baktı. Oğlu asla kinci bir insan değildi. Hemen affederdi. Kırıldığını bile unuturdu. Saf masum bir çoçuktu Buğra. Annesi en çokta bundan korkardı. Zaten cihangire de bundan anlatmıştı. Ama istediği gibi gitmemişti iş.

"Tamam annem. Ağlama." Batu biraz daha sabredebilirdi.

Cihangir sürekli kapıya bakıp duruyordu. Bunu gören Alper bey merakla sordu.

"Neden bakıp duruyorsun oğlum." cihangir irkildi. Babasına döndü.

"Seher teyzeye baba" neden gelmediğini merak etmişti.

"Batu ile Buğra hazırlanıyorda ona bakıp gelir şimdi" cihangir aniden döndü babasına. Ne hazırlanması.

"Hazırlanmak derken anlamadım baba" kaşlarını çattı cihangir.

"Buğra biraz kötüydü. Arkadaşı Batu onu evine götürecek." gazete okuyan Alper bey cihangirin sinirlendiğini görmemişti.

"Batuyu güvenip nasıl izin verdi seher teyze bana" öfkesi sesine yansımıştı. Bunu fark eden Alper bey güldü.

"Abisi olmayı çok sevdin bakıyorum oğlum. Aferin böyle koru. Ama batu iyi bir çoçuğa benziyor. Sonuçta buğranın hayatında bizden önce o vardı demi" gülümseyip okumasına döndü babası.

Sinirli bir şekilde ayağını sallayıp kapıya baktı. Tam o sırada da Batu gözüktü. Uzun boylu, kaslı bir vücut, mavi gözlü ve sarışın bir adamdı Batu. Herkesin kolaylıkla aşık olabileceği biriydi. İyice kaskatı kasılan cihangir, batunun yanında minicik kalan buğranın ona sarılması ile daha da kasıldı. Elin oğlu kardeşine sarılıyordu birde. Ellerini yumruk yapmış, öfkeli gözlerini dikti batu denen piçe.

Sonra gözleri buğraya çevirdi. Ama Buğra bakmadı cihangire. Gözleri çökmüş bir tavşan vardı şuan karşısında. Minik minik kahvaltı yapıyordu. Lokmaları bile kendisi gibi Minikti. Gülümsedi cihangir ama buğranın yanında ki piçin mırıldandığını duyunca sinirle baktı.

"Dengesiz piç. Bir de hiç bir şey yapmamış gibi sırıtıyor." yüzüne bile bakmadan konuştu Batu. Cihangir duymuştu tabi. Aniden elini masaya vurdu. Masadakiler irkildi.

"Ne yapıyorsun oğlum" Alper bey şaşkınlıkla baktı oğluna.

"Bana mı sövdün lan piç" sinirle gözlerini açmıştı.

"Evet sana dedim bay şerefsiz." Batu dayanamamıştı.

"Sikerim lan seni" aniden masadan kalktı cihangir. Öfkesini kontrol edemiyordu.

"gel amk. Sikmezsen adam değilsin" oda kalktı ama adım atamadı. Çünkü Buğra kolunu tutmuş sulu gözleri ile bakıyordu.

"Batuşum gidelim mi artık" sesi kısık ve yorgun çıkıyordu. Batu Öfkeli olmasına rağmen vazgeçip kafasını salladı.

"Sen çık güzelim. Ben geliyorum." yanağını okşadı buğranın.

Cihangir buğraya baktı ama gözleri bile değmiyordu. Kapıdan dışarı çıkarken cihangirde adım attı ama bir el engel oldu. Cihangir arkasına döndüğünde Batuyu görmesi ile öfkesi tazelendi.

"Bırak lan kolumu" cihangir iki üç kere yeltendi ama başaramadı.

"Seni buğranın 1 metre yakınında görürsem şimdi ki sakin kalmam anladın mı dengesiz puşt" göz kırpıp çıktı odadan Batu. Seher hanımda arkalarından çıktı. Alper bey ise anlamaz bakışlar attı. Hanımı gelince konuşulacak çok şey vardı.

Cihangir eli ayağının titremesi ile sokağa attı kendini. O sırada seher hanımda eve geliyordu. Cihangire gülümseyip girdi eve.

Cihangir ise sinirini bir yerde atmalıydı ve sinirleyken hep yaptığı şeyi yapacaktı. Mehmet Abisini aradı.

"Alo aslanım buyur" kalın sesi ile bağırdı adam.

"Mehmet abi bana her zamanki gibi aynı saatte aynı odada." o sırada arabayı çalıştırdı.

"Anlaşıldı cihangir. Saati 200 oldu hee" kafasını salladı.

"Tamam abi birazdan oradayım. Hazırlayın" arabasını çalıştırıp gaza bastı. Şuan şu siniri atıp, Batu piçini sonra düşenecekti

Ama ben en son uyuyacaktım🤦‍♀️😂😂