Ang Kamera (COMPLETED/UNEDITED)

Chapter 7

Dedicated to kairamaebartolome90 lablab hehez.

-

Leah Pelaez's POV

Dalawa na ang napapatay ng killer. Nakita ulit namin sa CCTV na may pumasok sa CR na nakakulay itim. Halos kulay itim ang suot nito.

Shit! Bakit ba nila ginagawa sa'min 'to natatakot na ako. Baka kami na ang isunod ng killer. Baka mamaya isa na sa pamilya o kaibigan ko ang isunod niya. Argh 'wag naman sana.

Sino naman 'yung killer at ano'ng motibo niya? Anong kinalaman ng babaeng nakaputi at 'yung batang babae? Shit! Andaming tanong sa isipan ko.

Nasa sementeryo kami ngayon ni Ate Vanessa. Ngayon kasi nilibing si Yaya Hilda, bukas naman ililibing si Yaya Marlyn.

Nakaka-awa sila. Parang pamilya ko na rin sina Yaya Marlyn at Hilda kaya masakita talaga sa akin ang pagkawala nila. Simula bata ako sila na ang kasama ko.

Hinding-hindi ko mapapatawad kung sino man ang may gawa nito sa kanila. Si-siguraduhin kong mabubulok siya sa impiyerno!

Todo iyak ang pamilya ni Yaya Hilda. Pinapanuod ko lamang ang mga 'to. 'Di ko namalayan na pumatak na pala ang luha ko. Pinunasan ko 'yung luha ko at napa-akbay nalang ako kay Ate Vanessa na lumuluha narin.

Nang matapos ang libing ay agad na kaming umuwi ni Ate Vanessa sa bahay. Tahimik na ang bahay 'di kagaya dati na nandito pa sina Yaya Hilda at Yaya Marlyn.

Parang nakikita ko sila sa kusina na nagka-kantahan at nagtatawanan. Kumi-kirot ang puso ko dahil nasasaktan ako sa pagkawala nila. Wala man lang ako nagawa. Hindi ko mapatawad ang pesteng killer na 'yan!

Nag-yakapan kami ni Ate Vanessa. Alam kong iniisip niya rin sina Yaya Marlyn at Yaya Hilda.

Nag paalam ako kay Ate Vanessa na papanhik muna ako ng bahay. Medyo nahihilo din kasi ako.

Naglakad na ako para pumanhik sa itaas at pumasok sa aking kwarto. Pagpasok ko sa kwarto ko ay malumanay akong naglakad palapit do'n sa aking kama. Umupo ako sa gilid.

Napansin ko 'yung napulot kong kamera. Muli kong na-alala si Yaya Hilda. Muli tuloy akong nakaramdam ng lungkot ang sakit, parang tinutusok ang puso ko sa sakit. Parang nanay ko na kasi si Yaya Hild at Yaya Marlyn.

Binuksan ko 'yung kamera at tinignan ko 'yung mga pictures. Napansin ko 'yung picture ni Yaya Hilda todo 'yung ngiti niya dito. Napangiti ako habang umiiyak. Ang sakit isipin na wala na siya.

Tinignan ko pa 'yung ibang pictures. Napansin ko na may picture din pala si Yaya Marlyn. Napangiti ako. Kahit kelan talaga makulit silang dalawa. Pinaki alaman nila ang gamit ko. Pero ngayon wala na sila, wala ng makiki alam ng gamit ko, wala na kasi sila. Ang sakit-sakit.

Hiniga ko ang sarili ko at napatitig ako sa kisamae. Iniisip ko kung bakit ba nangyayari ang lahat ng 'to. Bakit? Ano bang ginawa ko?

Tumagilid ako ng higa. Bigla naman akong kinalibutan ng makaramdam ako na parang may kung anong bagay ang nasa likuran ko. Agad akong nanginig sa takot. Dahan-dahan akong lumingon.

“Ahhhh!!!” sigaw ko. Nakita ko si Yaya Marlyn katabi ko siya sa higaan. Puro sugT ang mukha nito at puro dugo. Titig na titig ito sa akin habang galit na galit at nanlilisik ang kanyang mga mata.

Napapikit nalang ako dahil sa takot at nagsi-sigaw nalang ako. Pero parang wala man lang nakakarinig sa akin. Hindi ako makatayo mula sa pagkakahiga. parang may humihila sa akin.

Tumagilid nalang ako ng higa. “Ahhhh!!!” shit si Yaya Hilda naman ang nakita ko. 'Di ko na alam ang gagawin ko.

Hanggang nakatayo na ako. Agad akong naglakad palapit sa pintuan. Binuksan ko 'yung pintuan pero ayaw naman nitong bumukas. Napapikit nalang ako at nagdasal.