Karanlığın Mafya' sı KARO' ya Karşı

Seviyorum...

Arabada gidiyorduk. Yandan Gece' ye bakıyordum arada. Yavaşça başımı onun omzuna koydum. Yanağını saçlarıma yasladı oda hafifçe.

"Teşekkür ederim." dedi fısıldayarak.

Hiçbir şey demedim. Ne diyecektim ki zaten. Senden ayrılmaktan korkuyorum... Beni sensiz bırakma... Beni hep şimdiki gibi sev... Hiçbir şey diyemezdim.

"Neden abinle kalmadın özledin sanıyordum."

"Ben abimle kalsam sen bu günü kimle geçirmeyi düşünüyordun?"

"Sen beni çok yanlış tanımışsın, şimdiye kadar karşına çıkan erkekler nasıldı bilmiyorum ama ben seni beni sev diye sevmiyorum. Abinin yanındasın diye yanımı doldurmazdım. Beklerdim."

"Gerçeği söyle dürüst ol. Kime giderdin?"

"Işık'a. Sensiz kötü hissederdim muhtemelen. Ona giderdim en fazla. Sanem ben kadınları sevmiyorum. Seni seviyorum. Benim normalde karşıma sen çıkmasan öyle karıyla kızla işim olmaz. Mafyaları yönetmeye çalışmak arkalarını kollamak zaten başlı başına çok zaman alan bir şey. Bir kadına ayıracak zamanım da yok benim."

"Bana ayırıyorsun ama."

"Sen bir kadın değilsin benim için , benim kadınımsın."

"Sormayacak mısın?"

"Neyi?"

"Seni sevip sevmediğimi?"

"Tch."

Ona döndüm tamamen.

"Niye sormuyorsun umrunda değil mi yoksa?"

Güldü hafifçe.

"Ondan değil. Farkındayım zaten."

"... Sevmiyorum ki."

"Sevmesen o kadar özlediğin abini bir kenara atıp peşimden koşmazdın."

Bir şey diyemedim bu kez sessizce ona baktım. Elimi tuttu dudaklarına götürüp sıcak nefeslerle öptü. Elimi bırakmadan kendi dizine indirdi ellerimizi.

"Merak etme seni pişman etmem."

Güvenmek istiyordum ona. Samimi geliyordu sözleri, tavırları. Gerçekten aşık oluyordum sanırım ona... Ne kadardır tanıyordum ki ben bu adamı. Ne çabuk bağlanmıştım ona.

"Söz mü?" dedim gözlerine bakarak.

Hiç kaçırmadı gözlerini. Oda benim gözlerime bakmaya devam etti. Sanki başka kimsede olmayan bir şey vardı gözlerinde. Derinden gelen bir şey. Gözlerine bakınca kayboluyor gibi hissediyordum. Konuşmasa dahi cevabını anlayabiliyordum bakışlarından.

"Söz." dedi başını hafifçe sallayarak.

Birbirimize aşk dolu bakışmalarımız öpücükle biter sanıyordum ama öndeki adamının araya girmesiyle Gece ona döndü. Şu an gerçekten öldürmek istiyordum kendisini.

"Gece bey nereye gidiyoruz? Eve mi yoksa işlere mi?"

"Manzaralı olsun mu?" dedi Gece sakince.

"Ne?" dedi adam anlamayarak.

"Mezarın." diye ekledi Gece tok sert bir sesle.

Adam sesini kesip yola odaklandı tamamen. Bende gülerek elimi Gece' nin omzuna koydum.

"Gitme üstüne. Hem cevap versene sen nereye gidiyoruz gerçekten."

"İşlerimi görmek istiyor musun?"

"Yaani ayak bağı olmayacaksam isterim tabi seni iş üstünde görmeyi."

"İş üstünde?" dedi bana bakarak.