Karanlığın Mafya' sı KARO' ya Karşı

Sessiz Veda

Birlikte içeriye geçtik Gece daha fazla zorlamadı beni. Karo ya teker teker sarıldım. Gece de köşede ellerini ceplerine sokmuş bizi izliyordu. Ona baktım gülümseyerek.

"Sende selam versene." dediğimde yalandan gülümsedi.

"Ayy kalsın ben gereksiz samimiyet sevmem." dedi ince bir sesle.

"Ya Gecee yapma ama." dedim üzülmüş gibi yaparak.

"Ulan var ya birisine hayır diyememek ne boktan bir şeymiş."

Bir elini cebinden çıkararak Karo' ya yaklaştı. Elini uzattı abime. Ama abim sıkmadı elini... Direkt dudaklarım aralandı.

"Abi evine kadar girdiğin adama düzgün mü davransan acaba sen?" dedim imalı imalı.

"Evine girdiysem sebebi var Sanem."

"Neymiş sebebi?" dedi Gece elini tekrar cebine sokarak.

İşte şimdi sesi Gece değil Gece bey gibi çıkıyordu.

"Kardeşimi götürüyorum." dedi abim sert bir sesle.

Tam cevap verecektim ki Gece benden erkenci davrandı.

"Kardeşini zorla tutmuyorum ben. Ayrıca o senin malın değil Kaan öylece alıp götüremezsin."

"Öyle bir götürürüm ki."

Gece abime doğru bir adım daha attı. Ama Ayaz anında ona doğru yürüdü.

"Orda kal bence sen." dedi Gece'ye.

Sesindeki öfkeyi nefreti iliklerime kadar hissetmiştim... Gece durup sakince ona baktı.

"Seni öldürmek 3 saniyemi almaz yerinde olsam bu kadar cesur davranmam piç kurusu. Çekil önümden yoksa ezer geçerim."

"Bi ezsene ya." dedi Rüzgar direkt.

Onur'dan bahsetmek dahi istemiyorum...Saldırmaya hazır bekliyordu.

Korkulu gözlerle abime baktım. Neyseki imdat çığlıklarımı fark edip elini Ayaz' ın göğsüne koydu.

"Şş sakin." dedi. Sonra da Gece' ye baktı tekrar. "Durum benlik değil Gece. Babam seninle kalmasını istemiyor. Çok bayılıyorsa bizim kıza gelsin istesin dedi."

"B-Babam mı?"

Kocaman gözlerle abime baktım.

"Ya o herif bana bir kez babalık yapmış mı da adıma karar alıyor!"

"Bana ne bağırıyorsun kızım git ona bağır. Babalık yapası tutmuş işte. Ayrıca sen değil miydin hayatın boyunca baba baba diye ağlayan. Bir baban var ve seni yanında istiyor işte. Gelmeyip napcaksın."

Gece' ye kaydı gözlerim. Ellerini saçlarına geçirmiş yana doğru yürüyordu. Sinirle yanda kalan komodine bir yumruk geçirdi.

Ayaz' ın minik sevimli kıkırdamasını duydum. Gerçi biraz şeytani gelmişti.

"Kısacası Gece kardeşimi gerçekten alıyorum." dedi abim.

Gece ellerini ceplerine sokarak abime yürüdü. Ama rahat edememişti konuşmaya başlar başlamaz bir eli abime doğru havaya kalktı.

"Bak tamam anlıyorum... ANLAMIYORUM AMINA KOYİM NE DIYE YALAN SÖYLÜYORUM Kİ ANLAMIYORUM! ŞİMDİYE KADAR NERDEYMİŞ!"

Tekrar aynı komodine yürüdü. Ama hızlı adımlarla önüne geçtim. Kollarından tuttum onu. Durup bana baktı oda.

Onu ilk kez böyle çaresiz görüyordum...Resmen gözlerinde acı vardı...

"Gidemezsin Sanem..."

"Bende gitmek istemiyorum ama..."