Karanlığın Mafya' sı KARO' ya Karşı

Fazla Meraklısın

Benden yavaşça geri çekildi, istemeye istemeye. Yutkunarak önüme döndüm bende. Evin içinde sürekli bir hareketlilik hakimdi. Birileri eve girip çıkıyordu. Şimdi de bahçıvan girmişti. Salona geldi. Başını eğip kaldırarak Gece' ye selam verdi. Gece' ye baktım bende yandan. Bahçıvanın konuşmasını bekliyordu. Bu kez gözlerim bahçıvana kaydı. Genç yakışıklı birisiydi. Zaten evindeki herkes kendi yaşlarındaydı.

"Her şeyi hallettim bay Gece. Tabi bir sorun olursa hemen bana ulaşabilirsiniz. Buyrun kontrol de edebilirsiniz."

Gece sakince başını sağa sola salladı.

"Yok seni mi denetliycem. Yaptım diyorsan öyledir. Ellerine sağlık Cüneyt."
"Rica ederim bay Gece. Çıkıyorum o halde. İyi günler size."

Birbirlerine gülümsediler. Cüneyt elindeki eldivenleri çıkararak çıktı salondan.

"Yakışıklıymış." dedim Cüneyt' in arkasından bakarak.

Yandan Gece' ye baktım. Göz göze geldik oda bana bakıyordu sert gözlerle.

"Duyamadım." dedi sert bir sesle.
"Bir şey demedim ki zaten." dedim bende sırıtarak.

Nefesini dışarı vererek kalktı yanımdan. Ellerini ceplerine sokarak mutfağa yürüdü.

"Çalışanların yaşlarını 60 üstüne çekiyim de duvarlarla konuş." diye mırıldandı mutfağa girerken.

Sadece gülerek arkama yaslandım. Düşündüğüm kadar kötü birisi değildi anlaşılan. En azından şimdiye kadar bir şeyini görmemiştim. Hatta tatlı bir adamdı. Abime yaptıkları olmada hoşuma bile gidebilirdi. Kucağında Işık' la salona döndü. Işık onun saçlarıyla oynuyordu. Gece' de onu yanağından öptü benim yanıma bıraktı.

"Sanem benim çıkmam lazım Işık sana emanet. Zaten ev dolu ilgilenirler ama aklım kalıyor."
"Kalmasın ben ilgilenirim onunla. Da."
"Da?"
"Sen nereye?"

Dudaklarını birbirine bastırdı önce. Sonra gülümsedi.

"Yani, erken değil mi biraz? İleride hesap veririm diye düşünmüştüm."

Sessizce başımı salladım. Haklıydı, banane yani.

"Galerim var. Paravan gibi düşün çok para dönüyor bizim işlerde. Devleti de bilirsin nerden bu derenin suyu diyor. Galeriye gidiyorum yeni arabalar gelmiş merak ettim onlara bakıcam."
"Abimle ilgili bir şeyler yaparsın sanıyordum. Söz verdin."
"Tamam verdim. Tutucam zaten. Ama ben avukat değilim Sanem. Verdim işi avukatlarıma halle- ..."

Ayağa kalktım. Bana baktı tepeden.

"Avukat olmaya ihtiyacın var sanki. O gün hakime resmen emir verdin. Oda dinledi hatırladığım kadarıyla. Bence istesen şimdiye yapardın. Tabi sen benim burdaki durumumu garanti altına almaya çalışıyorsun dimi? Abim çıkarsa onunla giderim diye endişe ediyorsan eğer evet etmelisin çünkü onu çok özledim. Ama merak etme tek sözünün arkasında duran sen değilsin kalırım dediysem kalırım."

Ceketini iki yana açarak ellerini beline koydu.

"Ordan bakınca neye benziyorum bilmiyorum Sanem ama ben tanrı değilim güzelim. Öyle hadi çıkartın dedim diye kimseyi hapisten alamam. Ayrıca benimle böyle nefret dolu konuşmana gerek yok. Abinin orda olmasının sebebi ben değilim. Benim amacım abini korumaktı. Ama salak abin bir polyanna olduğu için öldürdüğü adamın ailesine gitmiş. Ben ona işi hallet bana dön dedim. Anlamayan senin abin."

Gözlerimi ona diktim tamamen. Konuşmuyordum sadece bakıyordum. Bir süre gözlerime baktı oda. Benim aksime sinirli durmuyordu. Işık hala kucağımdaydı. Eğilip onu yanağından öptü. Sonra da çıktı salondan. Dış kapının sesini duyduktan sonra oturdum tekrar koltuğa. Işık bana bakıyordu ona bakıp gülümsedim.