⚫️1.Bölüm"Değişim"

17K 512 74
                                    

Herkese merhaba!Bu sıralar aklıma bir çok kurgu geldi ve gitti.Bunların bazılarını yazıya döküp paylaştım ama saniyesinde sildim çünkü içime sinmedi.Ta ki bu hikayeye kadar!Keyif alarak yazdım.İyi okumalar!Oylamayı unutmayın!!!!!!

Derin bir nefes alıp tekrar aynadaki yansımama baktım.Verdiğim kararın arkasında durmalı ve şu lanet olası siyah ruju sürmeliydim.
Neden böyle bir karar aldığıma gelirsek;okulun bir numaralı eziğiyim.Bu da eziklikten kurtulma yolum.Sonunda şu lanet ruju sürüp,bininci ve son kez aynada kendime baktım.İşte bu!
Tam da istediğim görüntüyü elde etmiştim.Siyah deri bir tayt üzerine yine siyah düz bir tişört giymiştim.Sarı saçlarımı açık bırakıp siyah rujda dahil olmak üzere hafif bir makyaj yapmıştım.
Şimdi tek sorun annemdi.Ona görünmeden evden çıkmalıydım.Çantamı alarak sessizce dış kapıya yöneldim.Siyah botlarımı giymek için elimi uzatmışken annemin sesi kulaklarımı doldurdu.
"Beren,okula mı gidiyorsun?"
Korku filmlerindeki gibi yavaşça anneme sönüp gülümsedim.Annem dudağımdaki ruju görünce çığlık attı.
"Gotik mi oldum sen kızım?Bu ne hal?Ay valla bayılacağım!"
Gözlerimi devirerek "Saçmalama anne.Alt tarafı ruj.İzninle çıkıyorum ben."dedikten sonra siyah botlarımı ayağıma geçirdim.
"Dur bakalım küçük hanım.Bu halde seni okula yollayamam!"
"Uzatma anne.Bir şey olmayacak."
Konuşmasına fırsat vermeden evden çıkıp daha yeni gelmiş servise bindim.
Binmemle herkes uykulu ruh halinden cin çarpmışa döndü.Onları takmayıp her zaman ki yerime geçtim.Kulaklıklarımı kulağıma takıp dışarıyı izlemeye başladım.Bu sırada servise binen herkes beni görünce açılıyordu.Arkamda oturan kız bana doğru eğilerek "Beren,sen iyi misin?"diye sorduğunda omuz silkmekle yetinmiştim.

Okula geldiğimizde teker teker servisten indik.Asıl olay şimdi başlıyordu.Kulaklıklarım hâla kulağımda arkadaş grubuma doğru ilerlemeye başladım.Yanlarına geldiğimde en iyi arkadaşım Sinem çığlık attı.
"Kızım bu ne hâl?"
"Sana telefonda değişeceğimi söylemiştim."diye yanıtladım sorusunu.
Fazla soru yağmuruna yakalanmadan "Sıraya geçelim mi?"diye sordum.Hâla şoktaydılar bu yüzden hepsi kafasını salladı.Bizim grup benimle beraber dört kişiden oluşuyordu.Sinem,Selen,Çiğdem ve ben.Lisenin ilk yıllarında tanışmıştık.Üç yıldır arkadaştık.
Sıraya geçtiğimizde kürsüye çıkmış olan matematikçi Tülo'yu gördüm.İsmi Tülin ama biz Tülo diyoruz.Yaşı elli olmasına rağmen kendisini yirmi yaşında sanıyor.
Gözleri bana takıldığında kafamı hafif eğdim.İşe yaramamış olacakki mikrofondan "Beren!"diye gürledi.
Mecburen kafamı kaldırıp "Efendim hocam?"diye sordum.
"Gel bakayım kızım buraya!"
Utana sıkıla insanları yararak kürsüye çıktım.
"Geldim hocam."dedim işi dalgasına vurarak.
"Ne bu hal?"
"Ne varmış halimde hocam?"
"Bu ruj ne kızım?Serbest giyinmenize izin verdik ama bu kadarıda çok fazla!Sil o ruju!"
Gözlerimi devirmemek için büyük savaş veriyordum âdeta.
"Peki hocam."dedikten sonra sıraya geri döndüm.Tabi ki de silmeyecektim.Ne sanıyordunuz?
Yavaş yavaş sınıflara ilerlemeye başlarken Çiğdem koluma girip"Neden tarzını değiştirdin?"diye sordu.
Ona bakmadan "Sence?"diye sordum.Soruya soruyla karşılık veren insanlardan nefret ederdim şimdi şu yaptığıma bak!
"Anladım.Neyse burada yollarımız ayrılıyor teneffüste görüşürüz."
"Görüşürüz."
Sınıfıma girdiğimde cam kenarındaki sırama oturdum.Yanıma Sinem'in oturmasını beklemiyordum.
"Kızım iyi misin sen?Burası senin yerin değil!Bak Tülo girecek derse."
"Sakin olsana.Buraya neden böyle giyindiğini-"
"Teneffüsü bekleyemedin mi?"
"Hayır."
Kapıda Tülay hocanın görünmesiyle Sinem'i yanımdan ışık hızıyla ittirdim.
"Ya manyak mısın sen?"diye cırladı.
"Özür dilerim."
Tülay hoca sınıfa girdiğinde herkes ayağa kalktı.Sinem hariç.O hâla yerde oturuyordu.Tabi ki de Tülay hocanın gözünden kaçar mı?Kaçmaz.
"Sen neden yerde oturuyorsun Sinem?"
Sinem bana bakarak "Birileri itti de hocam ondan."dedi ve imalı imalı ayağa kalkıp en arkadaki yerine geçti.
Hoca eşyalarını masaya koyarak bizi selamladı ve yerimize oturdu.Ta ki "Beren sen dur."demesine kadar.
"Ne oldu hocam?"diye sordum.
"Ruj?"
"Hocam ben bu ruju seviyor-"
"Kızım illa bir ruj sürmek istiyorsan git pembe ne bileyim sarı sür ama siyah olmasın!"
"Hocam biraz dışarı gelir misiniz?"
Kafasıyla onaylayıp koridora çıktık.
"Anlat bakalım."
"Ben isteyerek sürmüyorum hocam.Dudaklarım çok soğuyor.Siyah sürmemin sebebi güneş ışığını daha çok çekip dudaklarımı ısıtsın diye."
"Söyleseydin ya iki saattir çırpınıyorum.Geç içeri!"
Bu söylediğim küçük yalan beni kurtarmıştı.Sırama tekrar oturup Tülay hocanın tahtaya karaladığı problemi çözmeye yoğunlaştım.

*

Teneffüs zili biz öğrencilerin kurtuluş fermanı.Kırk dakikada Tülay hoca sayesinde yirmi soru çözmüştük ve ben bir ara beynime oksijen gitmiyor diye çok korkmuştum.Bahçeye çıktığımda temiz havayı içime çektim.Kızlar bahçedeki kantinde oturuyordu.Onlara doğru yürümeye başladım.

Bir sandalye çekip yanlarına oturduğumda ilk soruyu Çiğdem sordu."Anlat bakalım."
Bizim grubun çok az konuşanı Selen bile dayanamayarak "Bende merak ediyorum."dedi.
"Şimdi bunlar beni ezik olarak görüyor ya,işte bende onlara öyle olmadığımı kanıtlıyorum."
"Siyah rujla mı?"diye sordu Sinem.
"Evet siyah rujla."
"Sen böyle gidersen hiç bir şey yapamazsın."dedi Selen.
"O niyeymiş?"
Sinem"Siyah ruj tam kötü kızlara göre.Sende öyle davranmalısın."dediğinde "Pardon?"diye haykırdım.
"Ya öyle kötü kız değil.Hani böyle hiçbir şeyi umursamayan,sigara içen,derse arada giren tipler varya işte onlardan bahsediyorum."
"Sigara içmem ben!Resmen akciğerlerimi bilerek öldürürüm."
"İçiyormuş gibide yapabilirsin."
Zilin çalmasıyla ayağa kalktım."Sohbetinize doyum olmuyor gençler."dedikten sonra sınıfa doğru gitmeye başladım.Aniden durduğumda Sinem'in sözlerini hatırladım.Derse girmeyecektim!Önümün üç kız tarafından kesilmesi korkmama neden olmuştu. En başta duran okulun en popüler kızı Melis'ti.
"Bak bak bak.Burada kimler varmış?"
"Ne istiyorsun Melis?"
"Sana bir şey hatırlatmaya geldim.Sen eziksin.Hepte öyle kalacaksın.Siyah rujlu ezik."
Omzuma çarparak geçtiğinde arkasındaki kızlarda onu takip etti.Göz yaşlarıma hakim olamıyordum.Arka bahçeye doğru koşmaya başladım.Arada bir dolan gözlerimden bir şey göremiyordum.Bir bedene çarptığımda göz yaşlarım durmuştu.Çarptığım kişiye bakınca onu daha önce hiç görmediğimi anladım.Açık kahverengi saçları vardı.Gözlerini daha görememiştim çünkü sinirden kapatmıştı.
"Ya önüne baksana oğlum!"diye çıkıştım.
"Asıl sen önüne baksana kızım!Ağlarken koşulmayacağını daha öğrenememişsin anlaşılan."
"Ben ağlamadım bir kere!"
"Bu yüzden mi gözlerin kızarık,bu yüzden mi burnun kırmızı,bu yüzden mi rimelin akmış?"
"Kes sesini işine bak!"
Onu orada bırakıp arka bahçeye gitmek yerine tuvalete gittim.Yüzümü iyice yıkayıp kuruladım.Makyajlı halimle makyajsız halim arasında çok fark vardı.Cebimden telefonumu çıkarıp Sinem'e mesaj attım.

Teneffüste makyaj çantamı tuvalete getir!

Telefonu cebime geri koyup aynada yüzümü inceledim.Tek bir sivilce yoktu.Boynumdaki ve yanağımdaki iki benden başka benim yoktu.Yüzüm yağlanmıyordu bile ve ben sırf ezik gibi görünmeyeceğim diye bu güzelim yüze katkı maddesi ekliyordum.Aptal olduğumu söylemiş miydim?

Yarım saat sonra zil çalmıştı.Bütün bir ders boyunca aynada kendime bakmıştım.Oradan bakıldığında psikopat olduğumu sanabilirsiniz ama değilim.Sinem,kelimenin gerçek anlamıyla tuvalete dalıp kapıyı kilitledi.Elinde duran makyaj çantamı hışımla alıp içinden rujumu,rimelimi ve göz kalemimi çıkardım.Ben makyaj yaparken Sinem bana derste olup biteni anlatıyordu.
"Derste herkes seni konuştu.Tabi o çocuk gelene kadar."
"Hangi çocuk?"
"Yeni gelen çocuk.İkiniz çok yakışırsınız."
"Saçmalama Sinem!Daha çocuğu bile görmedim."
"Merak etme görürsün çünkü Tülo onu senin yanına oturttu."
"Ne?"
Bu sırada makyajımı bitirmiştim.Tuvaletten çıkıp sınıfa girdik.Ben makyaj çantamı çantamın en dibine sokup yerime yerleştim.Çok merak ediyordum şu yeni çocuğu.Eşyalarını sıraya yerleştirmişti.Rahat bir tipe benziyordu.Fizikçi derse girince herkes ayağa kalktı.Hocanın arkasından bir kişi daha sınıfa girip hızlı adımlarla yanıma doğru geldi.Yeni çocuk bu muydu?
"Sen?"
"Sümüklü siyah rujlu kız?"

SİYAH RUJ(TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin