SİYAH RUJ(TAMAMLANDI)

⚫️22.Bölüm"Melis."

"Beren?Kızım kalk,kaç oldu saat?"

Gözlerimi kırpıştırıp yerimde doğruldum.Önce gerinip sonra anneme "Geliyorum."dedim.

Yataktan kalkıp dün gece açık kalmış bilgisayarımı kapattım.Tabakta duran üç tane patlamış mısırı ağzıma atıp arkama döndüm ve donakaldım.

Bora.Şuan.Benim.Yatağımdaydı!

Çığlık atmama ramak kala kendimi sakinleştirdim ve aklımda bir plan kurmaya çalıştım.

Eğer annemi evden markete yollarsam o sırada Bora'yı da evden çıkarabilirdim.

Yaptığım plan hakkında kendimle gurur duyup Bora'yı uyandırdım ve planımı ona da anlattım.Bora yaptığım planı beğenmiş olacak ki serice ayakkabılarını giydi.

Hemen aşağıya inip mutfağa girdim.Annem sofraya oturmuş tabağına domates koymakla uğraşıyordu.

"Anne!"diye bağırmamla yerinden sıçradı.Bu haline başka zaman olsa gülerdim ama şuan ciddi olmalıydım.

"Ne bağırıyorsun?"diye cırladı.

"Şey eksik onsuz yemem ben!"dedim ses tonumu koruyarak.

"Ne eksik?"

"Şey işte olur ya hah işte o!"

Annem yüzünü buruşturarak sofradan kalktı.

"O şey ne kızım?"diye sordu bu sefer.

Ağzımı açacağım sırada kapı çaldı ve annem kapıyı açmaya gitti.Bu sırada benim düşünecek bolca zamanım oldu.Ama aklıma hiçbir şey gelmiyordu.

Annem mutfağa girince "Anne eksik olan şey-" diye başladım ama sözlerimi kesen annemin arkasından Bora'nın gelmesiydi.

Bora bana sırıtırken benim gözlerim seğirmeye başlamıştı bile.Ben planıma sağdık kalacağını sanarken beyefendi aklında kendi planını kurmuş meğer!

Annem arkasını dönünce Bora'ya çimdik attım.Yüzünü buruşturup hızla yanağımdan öptü.

"Bora geç otur çocuğum.Çay mı içersin yoksa kahve mi?Meyve suyumuzda var .Ama istersen ellerimle sıkabilirim.Tost mu istersin yoksa-"

"Anne!"diye uyarmamla sustu.

Bora,benim yanıma oturup "Çay alabilirim."dedi.Annem hızla bir çay koyup Bora'nın önüne koydu.

Normalde annem bana böyle davranmazdı.Yani hemen hemen şöyle olurdu:

Uykumu almış bir şekilde mutfağa girip yerime oturdum.Annem çayına iki tane şeker atıp kaşığıyla karıştırırken o bilindik ses kulaklarımı doldurdu.

Elim tabağımın çaprazında duran boş yere gitti.Normalde orada bir çay bardağı olması gerekirdi.

"Anne bana çay koymadın mı?"diye sordum.Annem gayet keyifli bir şekilde kahvaltısını yaparken benim sorduğum soruyla kaşları çatıldı.

"Senin elin yok mu?" diye sorduğunda kaşlarını çatma sırası bendeydi.

Yerimden kalkıp kendime çay koydum tabi.Yerime oturduğum da durum çaydan da kötüydü.

Her sabah tosttan başka bir şey yemezdim.Annem onu da yapmamıştı.Bu sefer sakinliğimi koruyarak "Anne tostum nerede?"diye sordum.

"Git kendin yap."diyerek sofradan kalktı.Mutfaktan çıkmadan önce "Sofrayı da toplarsın artık."demeyi de ihmal etmedi.

Artık daha fazla dayanamadım ve bağırdım.

"Hayıııııııııır!"

"Hayııııııır!" diye bağırdığımda hangi ara hayallerimle bu kadar bütünleştiğimi sorguladım.Bağırmamla Bora ve annem bana baktı.