Merhaba!Yeni bölümle karşınızdayım!Lütfen oy verin ve yorum yapın!Düşünceleriniz benim için çok önemli! :))
- - - - - - -Yüzüme değen yumuşak ve ıslak şeyle gözlerimi araladım.Pembemsi bir şey yanaklarımı yalıyordu.Gözlerim Bora'nın sırıtan yüzüne takıldı.O anda az önceki köpeğin beni yaladığını anladım.Çığlık atıp yerden hızla kalktım ve kendimi Bora'nın kucağına attım.
"Bu köpek az önce beni yaladı ve sen izin mi verdin?" Hala bağırıp çığlık atıyordum.Köpekte benim tepkilerime havlıyor ve kuyruğunu sallıyordu.
"Köpek uysalmış,zararsız yani." demesiyle gözlerimi büyüttüm ve şuanda ki durumumu değerlendirdim.Bora kollarıyla beni kaldırıyordu ve ben onun boynuna sarılmıştım.Kendimi ondan kurtarıp ayağımı yerle buluşturdum.Üzerimi silkip az önce korktuğum köpeğin yanına gidip onu sevmeye başladım."Çok şirin bir köpek!Yerim seni ben!" Bora bendeki değişikliği görmüş olacakki arkamda kahkaha atmaya başladı.Hızla arkamı dönüp ona doğru yürümeye başladım.
"Ne gülüyorsun?Komik mi?" diye sordum sakince.
Yanıt olarak kafasını salladığında güçlüce ayağına bastım.Ağzından bir inleme çıktı. "Ben eve dönüyorum.Ne halin varsa gör!" dedikten sonra topuklarıma basa basa eve doğru yürümeye başladım.Arkamdan seslense de aldırış etmedim.Korkumla dalga geçen insanı dalgaya alırım ben!Yine saçmalamaya başladın...Kendine gel... Durup derin bir nefes aldım.Tekrar yürümeye başlayınca çok geçmeden eve vardım.Televizyonun karşısına geçip programlara bakındım.O sırada dış kapı açıldı ve içeriye Bora girdi.Yüzü her zamanki gibiydi.Ona bakmamaya çalışarak önümdeki televizyona odaklandım.Bora'nın mutfağa girip bir şeyler yaptığını duyabiliyordum.Çok geçmeden önüme bir tabak koydu.İçinde karpuz dilimleri vardı hemde çekirdeksiz.
"Kendimi affetmek amacıyla çekirdeklerini ayırdım." dediğinde gözlerimi ona diktim.Kendini ne sanıyordu?Bir karpuzla kendini affettireceğini sanıyorsa yanılıyordu.
"Seni affetmeyi düşünmüyorum açıkçası.Ne kadar korktuğumdan haberin var mı?Bayıldım ben orada!Sen ne yaptın?Gülmekle yetindin!Nah affederim seni ben!" Hızla ayağa kalktım.Sehpaya koyduğu karpuz tabağınıda alarak odama çıktım.Sonuçta çekirdeksizdi,lütfen.Odama girip kapıyı kapattım.Penceremin önündeki çalışma masasına karpuz tabağını koyup sandalyeye oturdum.Bir yandan telefonumdan oyun oynarken bir yandan da karpuzlarımı tüketiyordum.Kapımın çalınmasıyla oynadığım oyundan çıktım ve telefonumu kapatıp masaya koydum. Kapım yavaşça aralandı ve Bora'nın yüzü göründü.
"Selam,karpuz güzel mi?" diye sordu.
Onun masumca bakışına dayanamayıp "Gelsene." dedim.Sanki bu sözümü bekliyormuş gibi odama girdi ve kapıyı kapattı.Gelip karpuz tabağının yanına oturdu.Sonra eliyle bir karpuz alıp ağzına attı.Çiğnerken bayıldığına dair sesler çıkarıyordu.
"Gerçekten güzelmiş.Paylaşmaya ne dersin?"
Hafif bir tebessüm edip "Sanki az önce biz kavga etmedik? diye sordum.
"Ben o kavgayı çoktan unuttum." Yerimden doğruldum. "Hadi ya?"
Kafasını sallayıp "Bence sende unutsan iyi edersin." dedi ve tabaktan bir karpuz dilimi daha aldı.
"Bora,ben çok sıkıldım."
"Film seyredelim."
"Hayır öyle değil.Ben....İzmir'e dönmek istiyorum." Ağzım benden bağımsız hareket ediyordu.Masadan hızla inip "O zaman sen toparlan bende arabayı hazırlayayım.Zaten bende sıkılmıştım."dedi.Sesini biraz yükseltmişti,sinirlendiği anlaşılıyordu.Aslında sıkılmamıştı ben öyle dediğim için bu cümleyi söylemişti.Yerimden kalkarak eşyalarımı topladım.Çantamı sırtıma taktım,bir elime telefonumu alıp diğer elime karpuz tabağını aldım.
Aşağı indiğimde önce karpuz tabağını mutfağa götürdüm,sonra da evden çıkıp Bora'nın arabasına bindim.Kemerimi takıp gözlerimi kapattığımda Bora arabayı çalıştırmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİYAH RUJ(TAMAMLANDI)
ChickLitKimileri için eziklikten kurtulmak giyim tarzını değiştirmek demekti,kimileri için eziklikten kurtulmak kavga çıkarmak demekti ve kimileri için eziklikten kurtulmak popüler kişilerle takılmak demekti. Ame benim için eziklikten kurtulmanın yolu belki...