SİYAH RUJ(TAMAMLANDI)

⚫️16.Bölüm"Dönüş."

Sınır dolmadan paylaştım,biliyorum.Bu bölüm şu ana kadar wattpadde yazdığım hikayeler arasında yazdığım en uzun bölümdü. 1840 kelimeden oluşuyor.Neyse asıl konu şu ki,Ağustos'un sonlarına kadar yeni bölüm koymayacağım çünkü zamanım olmayacak.Bu yüzden bir buçuk ay yokum.Neyse tutmayım ben.Keyifli okumalar!

;)

Kızgın olduğunuzda bazen hiçbir şeyi gözünüz görmez.Aynen şuan da olduğu gibi.Gözüm hiçbir şeyi görmüyordu.Tek odaklandığım şey bebekti.Hala etrafa masum gülücükler saçıyordu.

Gözlerimi kapatarak ellerimi yavaş yavaş serbest bırakmaya çalıştım.Bebek hala gülüyordu,sanki beni yumuşatmaya çalışıyordu.

Gözlerimi açtım ve ellerimle tuttuğum bebeğe baktım.Masmavi gözlerini bana dikmiş gülüyordu.

"Yapamam."diye mırıldandım.Bebeği hızla pencereden uzaklaştırarak kendime çektim.Pencereyi kapatıp bebeği beşiğe geri koydum ve odadan çıktım.

Kendi odama girerek kapıyı kilitledim.Buraya gelmek baştan bir hataydı.Olacakları bile bile geldim.Buradan hemen gitmeliydim.

Üzerimi değiştirip bavulumu topladım ve kapıyı açarak dışarıya çıktım.Zorda olsa iki bavulla merdivenlerden inmeyi başardım ve bavullarımı bir kenara koyup salona girdim.Babam ve Pervin şahsı az önce tartışmamışız gibi sakince televizyon izliyorlardı.Geldiğimi gördüklerinde babam televizyonu kapatarak ayağa kalktı.

"Özür dileriz kızım,seni zorlamamalıydık."dedi.

"Bu akşam için bilet alır mısın?Dönüyorum ben."dedikten sonra Pervin şahsına baktım.Gözlerinin içi gülüyordu.

"Ama kızım,daha yeni geldin."

"Baba,hiç ikna etme çabalarına girme biliyorsun dediğimi yaparım.Gitmek istiyorum o kadar."diyerek kestirip attım.

Babam onaylarcasına kafasını sallayıp sehpada duran laptobunu aldı ve bir şeyler yazıp tekrar yerine koydu.

"Uçağın bir buçuk saat sonra kalkıyor.İki biletini de aldım.Seni seneler sonra yeniden görmek harikaydı."

"İyi,herkese iyi akşamlar."

Evden çıktığımda bir daha bu eve dönmemek için kendi kendime yemin ettim.Bu ev,canımı sıkmaktan başka hiçbir şey yapmamıştı.

*

Anahtarı deliğe sokarken ağzımdan bir esneme kaçtı.Yine gece yolcuğu yapmıştım ve İstanbul'da uçak bir saat rötar yapmıştı.Saat şuan sabaha karşı dörttü.

Sonunda içeriye geçip kapıyı yavaşça kapattım.Anahtarı anahtarlığa koyup ayakkabılarımı çıkardım ve bavullarımı alıp odama çıktım.Üzerimi değiştirmeden kendimi soğuk yatağıma attım.

*

Gözlerimi yavaşça araladım.Aralamamla annemi bana bakarken bulmam bir oldu,tabi çığlık atıp yataktan düşmemde.

"Anne ya,sen ne yapıyorsun burada?!"diye bağırdım.Annem hala bana bakıyordu.Sonra yanıma gelip saçıma dokundu.

"Anne garip hareketler yapıp beni korkutmaz mısın?"

"Kızım,....senin burada ne işin var?"diye sordu annem.

"Babam bana tokat atınca-"

"Baban sana tokat mı attı?"diye bağırdı.

"Evet."diye mırıldandım.

Annemde ellerini beline koyarak "Anlat."dedi.

Ayağa kalkarak yatağa oturdum ve bağdaş kurdum.Annemde benim karşıma oturarak anlattıklarımı dinliyordu.Sonunda konuşmayı kestim ve ne tepki verecek diye baktım.