Some minutes later nakapunta na kami sa baryo ng San Roque. I suggested that we take the car pero sabi ng kumag na kasama ko na masyado daw maliit ang mga daan doon sa baryo kaya we just take the bike, I was wearing a skirt so umagkas ako patagilid sa kanya. Nakakainis nga kase alog ng alog mga bundok ko dahil kuba kuba ang mga daan at mabato pa, panay ang reklamo ko dito na sana sumakay nalang kami ng kotse pero ang sabi ng kumag ay pareho lang daw 'yon! Hmp! ewan ko sa kanya!
"We're here" he said kaya naman agad-agad akong bumaba at pinagpag ang palda ko, pinarada niya ang bike sa isang poste at linock iyon.
"Look, maalikabok na ako! sabi ko kase sayo dapat nag-kotse nalang tayo para less hassle!" reklamo ko rito. Umiling naman siya na parang napakaimpossible ko!
"Dapat matuto ka na, and besides hindi lang naman ikaw ang naperwisyo, ang bigat mo kaya" he stated.
Napaawang naman ang labi ko sa mga pinagsasabi niya sa akin ngayon! Ako mabigat?! How dare he! Pinagkunutan ko siya ng noo at hinampas dahilan para mapasiring siya sa sakit!
Ang OA naman, hindi naman gano'n kalakas ang hampas ko!
Suddenly I remember I did the same thing to someone, kay Jaguar at hindi ko alam pero nangamba ako baka gano'n din ang mangyari sa Leo na ito. Nakaramdam ako ng pag-aalala pero hindi ko ito pinahalata. I saw him rubbed his arm carelessly kaya naman lalo ako nag-alala dito. Hala malay ko ba!
"N-napalakas ba? I-ikaw naman kase eh" Bakas sa boses ko ang pag-aalala.
I tried to approach his arm pero iniwas niya ito sa akin. I saw his eyes suddenly darkened and I felt fear in those eyes, I feel like he's a ranging Lion that's gonna eat its pray.
"S-Sorry" nguso ko rito. Nawala angas ko do'n
"Whatever, mauna ka na, I'll go to the clinic na malapit dito" he blunted.
"Samahan na kit-" "No need. Go and see for yourself, susundan nalang kita mamaya" he cut me off.
Napanguso naman ako pero wala akong nagawa, pero sa ginawa niya at sa tono ng boses niya 'di ko maiwasan na ma-guilty, nainis naman ako sa sarili ko dahil ang lakas-lakas ko kaseng manghapas. Naglalakad ako dito at mapapansin kong lahat sila ay nakatingin sa akin pero nginitian ko nalang sila. Nakita ko sa bawat bahay ay may nagtitinda dito sa tapat ng bakuran nila at may mga naglalarong bata rin.
"Oh isda, 150 isang kilo lang"
"Pabili nga po ng sibuyas, dalawang kilo"
"Ang ganda naman ng babaeng 'yan, mukhang yayamanin"
Yan ang mga naririnig kong boses dito habang naglalakad ako sa baryo, well, hindi lang naman pamamsyal ang gusto kong gawin dito but to visit their Chairman to see what is the baryo needs and kung may kailangan pang gawin.
Hindi ko alam kung saan ako napupunta pero panay parin ang lakad ko. Dahil hindi ko naman kabisado ang bawat daan dito, I decided to approach the manang walking with her umbrella.
"Umm, excuse me po? Alam n'yo po ba kung saan ang Baranggay Hall dito?" tanong ko rito.
"Ah, kakaliwa ka lang d'yan tas mga ilang lakad pa makikita mo na" she widely smiled at me while telling me the way.
"Thank you po" I replied with a smile to her, she just noddedly smile at me.
Nag-umpisa ako sa paglalakad at sinundan ko ang turo ng manang sa'kin at natunton ko nga iyon, napansin ko na ang Baranggay Hall ay masyadong maliit at sira-sira ang mga pintura nito, wala rin silang patrol car or even tricycle just incase of emergency.
BINABASA MO ANG
The Heiress of the Empire
RomantikMariano's Family has been in the industry since the 1980's and has been part of the Secret Society of the Philippines. Pamilya nila ang isa sa mga pinaka makapangyarihang pamilya sa buong Pilipinas, halos buong negosyo sa bansa ay hawak nila, mula s...