အပိုင်း ( ၃၀)

86 4 0
                                    

"စိုး....အခုတလော. အလုပ်တွေကများလှချည်လားဟင် ”

"ဟုတ်တယ် အခုတလောမေမေ့အလုပ်တွေကနည်းနည်းကျပ်နေတော့ ကူပေးနေရလို့ပါ...အလုပ်တွေကရှေ့ဆကိလဲများလိမ့်ဦးမယ် ကလျာ နားလည်ပေးပါ.”

"တမင်ရှောင်နေတာမဟုတ်ရင်တော့ ကလျာနားလည်နိုင်မှာပါ...စိုးဘက်ကတော့မသိပေမဲ့ ကလျာကတော့ စိုးနဲ့နှစ်ယောက်ဘဝအတွက်အလေးအနက်စဥ်းစားထားတာပါ...လေးလေးနက်နက်ရှိလို့လဲ ရင်ခွင်တွေကိုစုန်ကန်ခဲ့ပြီးပြီ..”..

"စိုးသိပါတယ်ကွာ...စိတ်ညစ်စရာတွေ တွေးမနေပါနဲ့တော့နော်....ဒါနဲ့ကလျာ...စိုး ဒီတစ်ပတ်တော့အိမ်ကိုခဏပြန်ရမယ်  အဆင်ပြေအောင်နေမယ်မလား..”

"အင်း....နေရမှာပေါ့...စိုးကအဆင်ပြေအောင်နေစေချင်တာ.  နေရမှာပေါ့လေ...စိုး လဲအစစအရာရာဂရုစိုက်ပြီးနေပါနော်...ကလျာစောင့်နေမယ်”.....

"အမြဲနားလည်ပေးလို့ ကျေးဇူးပါကလျာရယ်...သိပ်ချစ်တာပဲ....”.
ပါးပြင်ကိုသူနမ်းရှိုက်သောလဲ နှလုံးသားမှအချစ်၏ရှိုက်သံတို့ဟာ သာမန်ထက်တိတ်ဆိတ်နေသလိုပါပဲလား...စိုးရယ်...

နှလုံးသားချင်းထိတွေ့နေကြပေမဲ့...ပိုပြီးနွေးထွေးရမဲ့အစား တဖြည်းဖြည်းအေးစက်လာသလိုပါပဲလား...
မဟုတ်လောက်ပါဘူး
  စိတ်ကလျှောက်ထင်နေတာနေမှာပါ  ဒါမှမဟုတ်   အချစ်က ဦးနှောက်ကိုဖုံးလွှမ်းသွားတာလား....

နှလုံးသားရဲ့ခိူင်းစေချက်အမိန့်ကို မလွန်ဆန်နိုင်တဲ့အကျဥ်းသားလား..... မသိတော့ဘူး....ချစ်တာ...ချစ်တာတစ်ခုအပြင် ကလျာဘာကိုမှမမြင်နိုင်တော့ဘူး........စိုးတစ်ယောက် ကလျာ့ရင်ထဲကစကားသံတွေကို သိနိုင်၊ကြားနိုင်၊မြင်နိုင်ပါစေ။

ပန်းတစ်ပွင့်ဒိုင်ယာရီWhere stories live. Discover now