Selamlarrr
Bölüm bu akşama yetişemediği için size gelecek bölümlerin birisinden kesit bırakmak istedim.
Umarım beğenirsiniz.
İyi okumalar...
°°°°°°°°°°°°°
İzgi'nin Anlatımıyla:
Titreyen ellerim kuru toprakta gezinirken sırtımı mezar taşına yaslayıp dizlerimi kendime doğru çektim.
"Umarım bana hiç gelmediğim için kızmamışsındır. Gerçi kızsan da haklısın." Elimdeki içki şişesinin kapağını açıp büyük bir yudum aldım. Boğazım yanmıştı.
"Ama ben yapamadım. Belki bazı şeyleri sindiremedim, belki de korktum. Bilmiyorum." Burnumu çektim.
"Evet, şu an çok sevdiğim bir ailem var. Babam var, amcam var, Kardeşim Kaan var ama sadece birkaç kişinin bildiği o gerçek de var." Gözümden bir damla yaş düştü.
"Ben bu gerçeği sindiremiyorum. Ama sonra kendime diyorum ki 'aptal İzgi sen daha duymaya dayanamıyorsun, o ne yapsın?'" Ağlamamak için dudaklarımı sertçe dişlediğimda ağzıma kan tadı gelmişti.
"Özür dilerim, belki bu benim suçum değildi ama bu düşünceden yıllardır vazgeçemiyorum. Benden nefret ediyorsan da sonuna kadar haklısın." Hâlâ akmaya devam eden gözyaşlarımı kolumla silmeye çalıştım.
"Daha fazla konuşamayacağım galiba." Dönen başıma rağmen ayaklanıp mezar taşını öptüm.
"En kısa zamanda tekrar geleceğim. Seni seviyorum..."
*************
Başımdaki katlanılmaz ağrıyla gözlerimi açtığımda ilk birkaç saniye nerede olduğumu algılayamamış, belimdeki silahıma elimi attığımda hissettiğim boşluk ile bir anda yattığım yerden fırlamıştım.
"Neredeyim lan ben?" Diye mırıldandığım anda aklıma dün gece olanlar doluşmuş, gözüm yattığım kanepenin yanındaki sehpada duran silahıma takılmıştı.
Savaş'ın evindeydim.
Aklıma gelenler ile rahat bir nefes alırken sehpadan silahımı alıp ne olur ne olmaz diye mermileri kontrol ettim. Hepsi tamdı.
En sonunda telefonumu açtığımda saatin öğlen 11 olduğunu görmüş, o anda gözlerim kocaman açılmıştı.
Adamın evini resmen işgal etmiştim!
Bunun utancını daha sonra yaşayabileceğime karar verip hızlıca koltuktaki battaniyeyi katladım. Karışan saçımı bileğimdeki tokayla topuz yapıp üzerimi düzelttim. Savaş neredeydi acaba?
Savaş'ın yatak odasının önüne geldiğimde kapıya tıkladım.
"Savaş, burada mısın?" Bir an önce ondan özür dileyip evime çıksam iyi olurdu. Yanlış hatırlamıyorsam önce kendimi tuvalete kapatıp içtiğim tüm alkolü kusmuş, sonra ağlayarak sızmıştım.
"Ulan rezil oldum adama."
Kapıyı birkaç kere daha çaldığımda yine ses gelmemişti. Onun özel alanına girmek istemediğim için telefonumdan onun numarasını tuşlarken dış kapının çaldığını duyup oraya doğru ilerledim. Muhtemelen dışarıya çıkmıştı.
Kimin geldiğine bakmadan kapıyı açtığımda Savaş'ı görmeyi bekliyordum.
Ama beklediğimin aksine kapıyı açar açmaz genç bir kadın 'Ben geldim bebeğim.' Diye bağırarak içeriye dalmış, beni gördüğünde ise şok içerisinde kalakalmıştı.
Şu an tek umudum bu kızın savcının sevgilisi olmamasıydı. Aksi taktirde ortalık fena karışacaktı...
*************
Tekrardan merhabalarrr
Normade 10. Bölümü bu akşam atacaktım ama maalesef yanlışlıkla bölümün bir kısmını sildim.
Onun yerine birkaç bölüm ileriden olan bu kesiti paylaşmak istedim
Şimdi size birkaç sorum olacak:
1) Sizce İzgi'nin mezarına gittiği kişi kim ve İzgi'nin kendini suçladığı mevzu ne?
2) İzgi nasıl Savaş'ın evine geldi ve en sonda karşılaştığı o kız kim?
Son olarak da bu kesidi nasıl bulduğunuzu sorup kaçayım ben.
Kendinize iyi bakın.
Sizleri seviyorum💖💖
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GİRİFT
ActionHayatınızın 5 yılını vatan haini olarak bir uyuşturucu çeteside geçirebilir miydiniz? Kardeşim dediğiniz insanların adınızı ağızlarına bile almayacak oluşuna dayanabilir miydiniz? Ben dayanmıştım. Çok acı çekmiştim belki ama bu acıya dayanmış, bir...
