11. Bölüm:
Bölüm Müziği: Sezen Aksu- Ünzile
Satır aralarında yorum yapıp o sahne hakkındaki fikirlerinizi belirtmeniz hem bana motivasyon oluyor, hemde bir hatam varsa bunu anlıyorum. O nedenle bu bölüme 100 tane yorum gelmeden diğer bölümü atmayacağım. Oylar ile bir problemim cidden yok ama bölümü okuyan en az 1000 kişi varken yorumların bu kadar az olması cidden üzücü oluyor
İyi okumalar...
************
İzgi'nin Anlatımıyla:
Yaklaşık 2 hafta önce Kaan ile yaptığımız konuşmanın ardından birlikte yaşamaya karar vermemiz sebebiyle olabildiğince hızlı bir şekilde Kaan'ın evine taşınmıştım.
Askeriyenin yoğun temposuna rağmen 2 haftada bu işeri halledebilmiş olmak güzeldi.
Bugün günlerden pazardı. Kirada oturduğm evimi son kez kontrol edip anahtarı ev sahibine teslim etmiştim. Şu an ise uyku aşkıyla yanıp tutuşur bir şekilde motorumu binanın otoparkına park edip merdivenlerden yukarıya doğru çıkmaya başlamıştım.
2. Kata çıktığımda dairelerden birisinin kapısı açılmış, birisi dışarıya çıkmıştı. Çıkan kişinin üzerinde fazla oyalanmadan devam edecektim ki bir anda fark ettiğim şey ile karşımdaki kişiye döndüm.
"Savcım?" Onun burada ne işi vardı?
"Yüzbaşım?" o da aynı şekilde karşılık verdiğinde kaşlarımı kaldırdım.
"Seni burada görmeyi beklemiyordum." dediğimde gülümsedi. O benim aksime pek şaşırmamış gibiydi.
"Ben burada oturuyorum. Sende yüksek ihtimalle Kaan'a geldin." dediğide fazlasıyla şaşırmıştım. Kaan bana bundan bahsetmemişti.
"Kaan komşu olduğunuzdan hiç bahsetmemişti. Bu arada bende burada yaşıyorum Kaan'ın yanına taşındım." dediğimde başını salladım.
"Anladım, İyi yapmışsın." dedikten sonra saatine kısa bir bakış attı. "Benim artık gitmem gerek. Sonra konuşuruz." dediğinde başımı salladım.
"Tabii. Müsait olduğun bir gün kahveye beklerim savcım. Görüşmek üzere."
"Görüşmek üzere." o merdivenlerden inerken bende yukarı çıktım. Anahtar ile eve girdiğimde Kaan'ı aynen bıraktığım gibi bulmuştum.
Televizyonun başında.
"Ben geldim." bana kısa bir an bakıp tekrar izlediği filme döndü.
"Hoşgeldin." Eşyalarımı masanın üzerine bıraktıktan sonra elime aldığım yastığı Kaan'ın suratına fırlattım. Aksi taktirde bakışları bana dönmeyecekti çünkü.
"O televizyona bakmaktan şaşı kalacaksın bir gün. Hem sen bana niye Savaş'ın alt katımızda yaşadığını söylemedin?" dediğimde sırıtıp omuz silkti.
"Sormadın ki."
"Ulan adama az önce resmen burada ne işin var dedim." Kaan kahkaha atarken elime geçen diğer yastığı da ona fırlattım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GİRİFT
AcciónHayatınızın 5 yılını vatan haini olarak bir uyuşturucu çeteside geçirebilir miydiniz? Kardeşim dediğiniz insanların adınızı ağızlarına bile almayacak oluşuna dayanabilir miydiniz? Ben dayanmıştım. Çok acı çekmiştim belki ama bu acıya dayanmış, bir...
