14. Bölüm:
Bölüm Müziği:
İyi okumalar...
************
İzgi'nin Anlatımıyla:
Başımdaki katlanılmaz ağrıyla gözlerimi açtığımda ilk birkaç saniye nerede olduğumu algılayamamış, belimdeki silahıma elimi attığımda hissettiğim boşluk ile bir anda yattığım yerden fırlamıştım.
"Neredeyim lan ben?" Diye mırıldandığım anda aklıma dün gece olanlar doluşmuş, gözüm yattığım kanepenin yanındaki sehpada duran silahıma takılmıştı.
Savaş'ın evindeydim.
Aklıma gelenler ile rahat bir nefes alırken sehpadan silahımı alıp ne olur ne olmaz diye mermileri kontrol ettim. Hepsi tamdı.
En sonunda telefonumu açtığımda saatin öğlene doğru 10 olduğunu gördüğüm anda gözlerim kocaman açılmıştı.
Adamın evini resmen işgal etmiştim!
Bunun utancını daha sonra yaşayabileceğime karar verip hızlıca koltuktaki battaniyeyi katladım. Karışan saçımı bileğimdeki tokayla topuz yapıp üzerimi düzelttim. Savaş neredeydi acaba?
Savaş'ın yatak odasının önüne geldiğimde kapıya tıkladım.
"Savaş, burada mısın?" Bir an önce ondan özür dileyip evime çıksam iyi olurdu. Yanlış hatırlamıyorsam önce kendimi tuvalete kapatıp içtiğim tüm alkolü kusmuş, sonra ağlayarak sızmıştım.
"Ulan rezil oldum adama." Bir daha bırak aç karna içmeyi, 2 bardağı aşarsam ne olsundu.
Kapıyı birkaç kere daha çaldığımda yine ses gelmemişti. Onun özel alanına girmek istemediğim için telefonumdan onun numarasını tuşlarken dış kapının çaldığını duyup oraya doğru ilerledim. Muhtemelen dışarıya çıkmıştı.
Kimin geldiğine bakmadan kapıyı açtığımda Savaş'ı görmeyi bekliyordum.
Ama beklediğimin aksine kapıyı açar açmaz genç bir kadın 'Ben geldim bebeğim.' Diye bağırarak içeriye dalmış, beni gördüğünde ise şok içerisinde kalakalmıştı.
Şu an tek umudum bu kızın savcının sevgilisi olmamasıydı. Aksi taktirde ortalık fena karışacaktı.
"Pardon siz kimsiniz?" Genç kız girdiği şoktan çıkıp konuştuğunda derin bir nefes aldım. Sahi, Ben kim olarak buradaydım şu an?
"Kızım biz yanlış gelmiş olmayalım." Arkadan bir kadın sesi geldiğinde 50'li yaşlarında gibi görünen kadın ile derin bir nefes aldım. Yüzüme zoraki bir tebessüm kondurduğumda konuştum.
"Siz Savaş'a mı gelmiştiniz?" sonunda doğru kelimeleri bulup konuştuğumda karşımdaki kız başını salladı.
"Evet. Ağabeyim oluyor kendisi." O an hissettiğim şaşkınlık ile evin kapısını sonuna kadar açtım.
"Kusura bakmayın ben bilmiyordum. İçeriye geçin lütfen, ben Arkadaşıyım Savaş'ın." İçeriye önce o genç kız, sonra da annesi girdiğinde kapıyı kapattım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GİRİFT
AksiyonHayatınızın 5 yılını vatan haini olarak bir uyuşturucu çeteside geçirebilir miydiniz? Kardeşim dediğiniz insanların adınızı ağızlarına bile almayacak oluşuna dayanabilir miydiniz? Ben dayanmıştım. Çok acı çekmiştim belki ama bu acıya dayanmış, bir...
