Paul Lahote, küçüklüğünden beri tanıdığı kuzgun saçlı kıza olan ilgisini hiçbir zaman anlamlandıramamıştı; ta ki bir kurtadama dönüşüp ona mühürlenene kadar.
Quileute kabilesi, Efsaneler, Kurtlar ve Mühür.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Freud'a göre rüya, olağanüstü bir şiir, tam yerini bulan bir alegori, benzersiz bir mizah ve nefis bir ironidir.
Rüyada mümkün olmayan hiçbir şey yoktur. Uçarız, konarız, heyecanlanırız.
Âşık oluruz.
Bir rüya görmüştüm ve bunların hepsine uyuyordu; Freud'un söylediği kadar sıra dışı ve isabetli, zihnimle alay eden, tuhaf bir rüya.
Balo binasının cıvıl cıvıl lambalarıyla aydınlanan arka bahçesindeydik. Gökyüzünde yumuşak bir karartı, koyu, tatlı bir mavilik vardı. Yavaş bir müziğin boğuk sesi rüyamın arka planını süslüyordu.
Mezuniyet partisinin tekrarlanan bir versiyonuydu bu; bazı şeyler farklıydı tabi. Mesela üzerimde krem rengi, yaldızlı elbisem vardı ama Levi'nin bileğime taktığı korsaj bileklik yoktu.
Çünkü Levi yoktu.
Onun yerine, Paul vardı.
Bir başlangıcı, nedeni ya da nasılı olmadan karanlık patikada devam ediyordu film. Puslu orman, sarmaşık ledle sarılmış ağaç gövdeleri ve üzerimize çöken akşam karanlığı. Paul'un dudaklarındaki heyecan verici gülümseme; yakası ve dirseğine kadar çektiği kolları kırışmış beyaz gömleği, üzerine sinen o hoş dağınıklık.
Birlikte loş yolda koşar adım ilerlerken gülüyorduk. Neden güldüğümüz ya da neye güldüğümüz belirsizdi ancak karanlık ormanın içindeki siluetlerimizin heyecanı hissedilebiliyordu.
Hem oradaki Rachel'ın içindeydim hem de ikisini dışarıdan izleyen bir seyirci gibiydim. Paul'un beni nasıl da heyecanlandırdığını hissedebiliyordum. Aynı zamanda birbirimize âşık olduğumuzu bilen, ilahi bir gözdüm; öncesi ya da sonrası, nedeni ya da sonucu yoktu, sadece bilgisi vardı ama her şeyden daha gerçek bir bilgiydi bu, zihnim tamamen inanmıştı. Aşık gibi hissediyordum; ayaklarım yere basıyordu, şüphe duygusuna yer yoktu, tamamen emindim ve parlıyordum. Yüzüm ışıl ışıldı, kalbim kuş gibi hafif, her şeyden arınmış.
