Paul Lahote, küçüklüğünden beri tanıdığı kuzgun saçlı kıza olan ilgisini hiçbir zaman anlamlandıramamıştı; ta ki bir kurtadama dönüşüp ona mühürlenene kadar.
Quileute kabilesi, Efsaneler, Kurtlar ve Mühür.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
"Bana mühürlü müsün?"
Elindeki tabağı aniden lavaboya bırakınca gürültülü bir ses çıktı. Bana baktı. Gizlemeye çalışsa da afalladığı çok barizdi. Emin olamayarak devam ettim.
"Ya da biz mühürlü müyüz?"
Ne diyeceğini bilemedi. Sonra ellerini kurulamak için herhangi bir şey aradı, mutfakta volta attı ve bulamayınca ellerini kotunun ceplerine sürttü. Hareketlerindeki gerginlik yüzünden keyfim kaçmıştı. Yanına gidip anlamsız yürüyüşüne bir son verdim.
"Sadece bir soru," dedim, kaş altından dik dik ona bakarak. Ciddileşti.
"Sana kim söyledi?"
"Kimse," diye cevap verdim. "Parçaları birleştirdim."
Cevabım onu rahatlatmıştı.
"Ne anlama geldiğini biliyor musun?"
Başımı hayır anlamında sağa-sola salladım.
"Anlatmanı umuyorum."
Başını salladı ancak hemen ardından bakışlarını yere indirince hevesimin kursağımda kalacağını anladım.
"Pek uygun bir yer değil."
Hadi ama. Neredeyse isyan bayrağını çekip yüzüne haykıracaktım. Hoşgörülü olmam gerektiğini biliyordum ama sadece biliyordum, biraz olsun içimden gelmiyordu. Artık beklemek istemiyordum. Ertelediği her şey beni daha da sabırsız olmaya itiyordu. Kızmıştım ve aynı zamanda sağ duyulu davranmaya da çalıştığımdan gerçek duygularımı saklamak hayli zordu.
"Tamam," dedim, hiçbir şey yokmuş gibi. "Ne zaman bahsetmek istersen."
Tekrar bulaşıkların başına dönmek için yanından uzaklaştım. Beni takip etti.
Sustu. Göz ucuyla ona baktım. Dalgın ancak huzurlu görünüyordu. Tamam, en azından biraz ısrar edebilirdi, öyle değil mi? Onun aksine ben, huzursuz hissediyordum. Hoşgörümü öylece kabullenmesini beklemiyordum.
Bir süre sessiz bir şekilde temizleme-durulama işlemine devam ettik. Bu kısa inzivada sakinleşeceğimi sandım ancak içimi saran agresif ruh haline de engel olamıyordum. Paul sessizdi, arada şüpheyle beni süzdüğünü fark etmiştim.
