PAPATYA

KAĞIT

Canım okurlarım oylarınızı ve yorumlarınızı unutmayın ^. ^

Gülümsemesi yavaşça muzip gülümsemeyi alırken yeniden hamle yapıp kağıdı elinden almaya çalıştım. Fakat vermemekte diretiyordu.

" Ver o kağıdı bana!! " dedim öfkeyle hala elinden almaya çalışırken.

" Olmaz " derken hala gülüyordu.

Sinirle kağıdı elinden almak için ona doğru yaklaştım ve eline doğru asılmaya başladım. O kaslı ve üçgen vücudun hakkını verdi gerçekten ve gücüne karşılık gücüm yanında sinek ısırığı gibi kaldığına da emindim. Sımsıkı sıktığı kağıdı bir an olsun bırakmadı. En sonunda birseyler düşünmeye başladım ve sivri dişlerimi eline geçirdim.

" Ahh!  Ne yapıyorsun be acıdı " derken kağıdı çoktan elinden düşürmüştü.

" Seni uyarmıştım. " derken kendimi yere atıp gülmemek için kendimi zor tuttum.

Kağıdı yerden aldığım gibi  hemen arkamı dönüp açıp okurken ona bir göz attım hala ısırdığım eliyle uğraşıyordu.

Bu haline kikirdeyip kağıdı açtım. Tam da tahmin ettiğim gibi en sona sakladığım dilek düşmüştü.

Isırdığım elini ovalarken bana döndü ve muzipçe gülümsemesini yüzünden kaldırmayarak

" Terketmeyecek bir sevgili " he sevgili istediğine o kadar emindim ki ne kadar saklamaya çalışsan da anlamıştım işte.

" Sanane benim sevgilimden he sanane? " dediğimde bir an olmayan sevgilime sahip çıktığımı farkettim. Ah o bu tarz benim yarışmalarını da bir daha izlemeyeceğime yemin ettim.

"  Tabi canım banane senin sevgilinden, acıdım şimdi çocuğa he yandı " derken gülüyordu.

" Diğer elini de ısırmamı istemiyorsan kapa çeneni! " dediğimde elini göstererek çok acıyor üf üf diye mırıldandı.

Daha sonra ben yavaş yavaş yürümeye başladığım sırada hızlı hızlı yürüyerek yanıma geldi.

" Neden normal bir sevgili değil de terketmeyen sevgili? " dediğinde pür dikkat bana bakıyordu. Hiç peşimi bırakmayacağını biliyordum. Gerçekleri ona anlatmayacaktım tabiki. Hatta aklınca sıra sevgilim beni bırakıp gitti o yüzden yeni bir ilişkiye başlamaya korkan bir kız profiline bürümüştür beni.

"  Neden sürekli seni ilgilendirmeyen şeylere burnunu sokuyorsun? " artık benden zerre cevap beklemesini istemiyorum. Mümkünse benden uzaklaş.

"  Neden sürekli beni tersliyorsun? " suratının asıldığını farkediyordum. Fakat bu işin sonunda da benim yüzümün hep asılacağını ve hiç gülmeyeceğimi biliyorum. O da her erkek gibi beni terk edip gidecek. Tıpkı babam gibi. Tıpkı annemin babama güvendiği gibi. Tıpkı benim babama olan güvenimi yitirdiğim gibi. O da beni bırakıp gidicek biliyorum.

" Bak gerçekten sana laf anlatmaktan yoruldum anladın mı? Çevremde dolaşmandan ya da sürekli yollarını bana çıkarmandan sıkıldım. Yaptığın şeylere sırf sen kırılma diye tamam diyorum bu sefer son olacak. Ama artık yeter anlıyor musun? Yeter. Kendinde farkındasın sana o beklediğim adımı falan atmayacağım. Bu diretmen neden? "

Sarfettiğim sözler acımasız. Kalbim acımasız. Ben acımasızım. Hayat acımasız. Fakat onun bana bakan gözleri hala bana acıyan gözler. İyi de neden? Neden hala ben? Anlamıyor musun benden sana yar olmaz. Ben içimdeki kinle, öfkeyle ikimizi de yakarım. Gelme ateşime, yakma kendini.

" Benim en son ölen şeyim, ümidim "

"  Daha ne yapmam gerekiyor onu da öldürmek için. Anlamıyor musun ben en güzel düşlerinin, hayallerinin katiliyim. " Ben en güzel gözlerin katiliyim.

"  Sen en güzel düşlerimin çiçeğisin. Her geçen gün içimde açan. "

"  Etme anladın mı? Bu kadar güzel sözleri bende heba etme. Git bunu hakeden kadınına et. Ben senin hiç birşeyinim. "

Oysa ne kadar da zordur senin olan bir şeyi başkasına layık görmek. O en güzel duyguların katili olmak.

"  Yanılıyorsun. Sen benim herşeyimsin. "

Artık ona edecek hakaret, söyleyecek bir ümitsiz söz daha edemeden oradan ayrıldım. Her güzel anı bozmak için dünyaya gelmiş gibiyim. Ya da zorla getirilmiş gibi.  Giderken duygularımı, hayatımı, güzel günlerimi götüren adam! Gel de bak bir kurbanına artık o da bir katil.