PAPATYA

GÖZÜ DÖNMÜŞ

Ne diyeceğimi şaşırmış bir şekilde ona baktım. Ne diyebilirdim ki? Ben de tam kuzeninle yemek yiyiyordum sende oturmaz mısın?

Elimi yavaşça ona uzatarak ona baktım yeniden. Eli elimi bulduğunda suratının gerildiğini ve her an kavga çıkaracakmış pozisyonuna girdiğini gördüm.

Elimi hızlıca elinden çekerken konuşmaya başlayan Kıvança kafamı çevirdim

" Siz daha önceden tanışıyor musunuz? "

Ağzımı bile açmamıştım. Ki açmamaya da kararlıydım.

" Ben onu daha önceden gördüm ama o beni tanımaz " gözlerimi büyüterek Kereme diktiğimde suratı ifadesizdi. Gözlerini bir an bile üzerimden çekmemişti.

Yine yanıtsız kaldım. Kerem Kıvançla vedalaşarak geldiği masaya doğru yürümeye başladı. Bense sadece arkasından onun gitmesini izledim. Bildiğiniz lafı soktu gitti. Nolurdu yani biz tanışıyoruz deseydi? Tabi demez gururlu!

Masaya gelen şiş kebabların yüzüne bile bakmamıştım. Sonuçta iştah mı kalmıştı bende? Bir an önce Kıvanç yesede şu masadan kalksak diye içimden dua ederken Kıvanç kebabını bırakıp

" Bir sorun mu var? Neden yemiyorsun? "

" Sen ye de kalkalım ya benim pek iştahım yok " demin yemek için karşımda can atan sonra da iştahım yok ya diyen biri olsa hadi be oradan derdim. Fakat Kıvanç buna ikna olmuş gibi yemeğine devam etti.

Sonuncu kebabını da yedikten sonra hesabı ödemek için benden izin istedi. Tabi o sırada da masa da yalnız kalmıştım. Birden içimi korku ve endişe kaplarken tam karşıma biri oturdu.

" Tamamsa kalkal-"

Kerem tam karşımdaydı. Eskiden benim için hiç bir şey ifade etmeyen Kerem şimdi tehlikeli birisi gibi duruyordu hayatımda.

" Bu hiç aklıma gelmemişti güzel taktik "
" Ne saçmalıyorsun sen? "

Resmen şu an benimle eğleniyor gibi konuşuyordu. Üstelik çok rahattı. Resmen iyi huylu sakin çocuğu canavara çevirmiş gibiyim.

" Sarpla beni oyalarsın sanmıştım ama sen baya baya zeki çıktın "

" Güzel hikaye kurmuşsun kafanda ama bu hikayeye sadece sen inanırsın ben değil "

" Yeni düşmanım Kıvanç olacak yani öyle mi? Kuzenimi bana düşman etmek neden? "

" Düşman olmakla ne ilgisi var? Beni bulan Kıvanç ben kimseyi bile istiye bulmadım, Hatta senin kuzenin olduğunu burda öğrendim! "

Ben hararetli bir şekilde onunla diyaloğa girmişken birden bize doğru gelmeye başlayan Kıvançı gördüm.

" Git buradan, olay çıkarma "

Uyarıma karşılık daha da sandalyeye yayıldı. Kesin bir olay çıkaracaktı. Onunla konuşturmadan hemen buradan çıkarmam lazım ama nasıl?

Tam ayağa kalkıp Kıvança doğru gidecekken sandalyeye kendimi takıp kollarına düştüm resmen. Şu an en iyi taktik bu gibi göründü.

" Ayağım, ayağım çok kötü Kıvanç "

Kollarında bebek gibi sızlanırken hiç beklemediğim hamleyle beni kucağına aldı.

" Araba da ilkyardım çantası var gel bir bakalım "

Gözlerim yavaşça Keremi bulurken gözlerinin ateş püskürdüğünü gördüm. Elinden gelse o an bizi orada yakacakmış gibi.

" Görüşürüz kuzen " derken ilerlemeye devam ediyordu Kıvanç. Tabi bende kucağında.

Gözlerimi yeniden masaya döndürdüğümde masanın bomboş olduğunu gördüm. Hızlı bir hamleyle masadan kalkmış olmalı.

Onu bu hareketimle daha da sinirlendirdim ama en azından büyük bir kavgayı önlemiş oldum.

Arabaya doğru geldiğimiz de Kıvanç beni koltuğa oturtarak bagaja doğru ilerledi. Anlık bir hareketle de geri geldi. Elinde ilkyardım çantası vardı.

Yalancıktan yaptığım düşme numarası sanırım gerçek olmuştu. Ayağım sızlıyordu. Kıvanç ayağımı tutup sıkmaya başladı.

" Burası acıyor mu? " dediklerine sadece onaylar gibi başımı sallamıştım.

" Peki burası? " yeniden başımı salladığımda

" Peki bunu süreceğim sonra bandajla saracağım "

Onaylar gibi yeniden başımı salladım.

Narince kremi ayağıma sürerken birden gıdıklanır gibi oldum ayağımı yavaşça çektim. Bu durum hoşuna gitmiş olacak ki muzipçe gülümsedi.

Daha sonra da bandajı sardıktan sonra

" Geçmiş olsun küçük hanım "

" Kıvanç teşekkür ederim " derken utanmıştım ve kafamı yere eğdim. Çünkü o kadar kötü davranmama rağmen hala beni düşünmesi ne bileyim utanç veriyor.

" Küçük bir kahve sözü verirsen ödeşmiş oluruz " dediğinde çoktan kapımı kapatmış sürücü koltuğuna geçmişti.