PAPATYA

DİNLE BENİ

Doğadan gelen mesajla derin bir nefes aldım. Hem ben Keremi neden merak ediyordum ki? Hem benden ona ne benim hayatımdan ona ne?

**

Aradan sekiz gün geçmesine rağmen Keremden baba dair atılan ne bir mesaj ne de bir arama vardı. Neden ondan bunu bekliyorsam hala onu da anlamış değilim.

Aslında kendime kızıyordum ona değil. Başından beri biliyordum pes edeceğini, beni yarı yolda bırakacağını, o da bir erkek kanlarında var terk etmek.

Daha fazla dayanamayıp bunun intikamını almak için her zaman çıktığı kafeye çıkmıştır umuduyla cafeye doğru gitmek için evden çıktım.

Kafeye geldiğim de içeriye girip boş bir masa buldum. Soğuk bir içecek söyleyip Keremin sahneye çıkmasını bekledim. Tam bir saattir sandalyede oturmaktan artık sandalyeyle bütünleşmiştim. Artık beklemekten sıkılmıştım. Ve sürekli imalı laflar eden barzolarla yüz yüze kalmaktanda!

Daha fazla dayanamayıp toparlanmaya başladım. Tam çantamı koluma takacakken alkış sesleri yükseldi. Hemen başımı sahneye doğru çevirdim. Ve gördüğüm manzara karşısında hemen yerime oturup, gözümü ona odakladım.

Evet çıkan Keremdi. Şu sekiz gün içerisinde ne çok değişmişti yüzü, resmen suratına ayrı bir olgunluk, sertlik düşmüştü. Mavi gözleri oldukça kasvetli bakıyordu. Sanki eski masum Keremden eser yoktu. Oysa ben onun kendine olan özgüvenine ve sabrına hayran kalmıştım. Fakat o çoktan pes etmiş gibiydi.

Şarkıyı söylemek için bir kaç hareket yaptıktan sonra etrafı süzdü. Fakat ben sandalyeye o kadar sinmiştim ki beni farketmemişti bile. Bakışları bile donuktu. Hiç kimse dikkatini çekmemiş olacak ki gözlerini devirip arkasına bakıp başlamak için işaret verdi.

Hafif gitarın ve Keremin sesiyle şarkı başlamıştı.

HALİL SEZAİDEN - GECE SAÇLIM *

SENİ İLK GÖRDÜĞÜM GÜNDEN BERİ, UNUTAMADIM

SANA TAKILDI AKLIM GECELERİ HİÇ UYUYAMADIM

HİÇ Mİ SEVMEDİN BENİ

GÖZYAŞLARIMI GÖRMEDİN

BANA HİÇ Mİ DEĞER VERMEDİN

HALA SENİ BEKLİYORUM

UMUDUMU UFUKLARDA BULDUM

BULUŞTUĞUMUZ O YERLERDE

HEP SENİ ARADIM DURDUM

GECE SAÇLIM

HÜZÜN BAKIŞLIM

SENİNLE BİR OLUP BULUTLARA

Alkış tufanı koparken yeni yeni kendime gelmeye başlamıştım . Sesi adeta beni büyülemişti. Her ne kadar ilk günlerde onun sesinin o kadar güzel olmadığını düşünsem de Şu an fikrim tamamen değişmişti. Sesi çok güzeldi.

Ben yeniden dalgın dalgın sahneye bakarken birden kendime gelmek için silkelendim ve sahneye dikkatli bakıp gözlerimle Keremi aradım.

Gözümü tam oraya odaklamışken Keremin de beni izlediğini gördüm. Bu heyecan resmen kalbimi yerinden attırmak için yeterliydi. Heyecanla yerimden kalkıp yanına gidecekken Keremde ani bir hareketle dışarıya çıktı.

Bende hızlı adımlarla onu takip ettim . Ve dışarı da yavaş yavaş yürüyen Kereme yetiştim.

Nefes nefese kalmış bir şekilde kolundan tutup önünü kestim.