Perfect World🌍🌑🧛‍♀️✅️(MoTzu)(gxg)

17.Bölüm

Merhabaa. 

Bu sık bölüm atmalar her zaman olmayabilir ya da buna emin değilim ama şöyle bir problem var ki bu ve Bi' kahve den sonra tamamlanmış bir hikayem yok yarımlar var ve  uzun süredir onlara devam da etmiyorum. Kısaca bunları hızlı bitirdikten sonra bir süre ayrı kalabiliriz. Bu üzücü... 😭

Perfect World ve Bi' Kahve için aynı zamanlarda bazen ard arda bölümler atıyorum ve bu çok kafa karıştırıcı olabilir diye düşünüyorum. Sizce önce bunu sonra onu mu bitirsek ne dersiniz? Öyle olsa bile belki arada Bi kahve içinde bölüm atarım ama sık değil ya da hiç atma perfect w. bitsin sonra ona geçip ona odaklanalım mı diyorsunuz? 🤔

Bu konuda fikirlerinize ihtiyacım var.🙏

Hızlı bölüm attığım için bu hafta pek fazla ekstra düzenleme yapıp kontrol edemedim bölümleri görmezden geliniz anlam bozuklukları ya da yanlış yazımlarını.🙏

İyi okumalar dilerim. 💚

***

Tzuyu yüzüne değen güneşle hafifçe gözlerini açtı. Etrafına bakındığında Momo ve Chaeyoung'un da uyuduğunu gördü. Ön tarafta Nayeon da uyuyordu.

Tzuyu gözlerini kırpmadan araba kullanan Jeongyeon'a baktı. Yorgun görünüyordu.

"Unni. İyi misin, yorgun görünüyorsun?" dedi Tzuyu kısık sesle. Jeongyeon ona kısa bir bakış atıp gülümsedi.

"Merak etme ben iyiyim ufaklık. Daha çok yolumuz var uyumaya devam et."

Tzuyu dışarı baktı. Güneş tepedeydi ve bu vampirler için iyi değildi.

"Ne kadar kaldı? Hem güneş yüzünden böylesin değil mi? Güneş sizi yorgun düşürüyor."

Jeongyeon başını salladı.

"Evet öyle yapıyor ama sorun değil halledebilirim. Chaeyoung biraz daha uyusun ona devrederim arabayı. Bu arada daha 5-6 saatimiz var."

"Keşke camlarda ışığı geçirmeyen bir şey olsaydı böylece çok etkilenmezdiniz."

"Aslında bagajda perde gibi bir şey var ama aceleden akıl edemedik. Chaey ile yer değiştirirken yan camlara takarım, hadi sen bunları düşünme de dinlen."

"Unni Kahin tüm sorularımıza cevap olacak mı?"

Jeongyeon iç çekti.

"Bilmiyorum Tzu. Öyle olmasını umuyorum. Kahin, başkasının isteğiyle ortaya çıkmaz ve konuşmaz. Umalım da oraya gittiğimizde gününde olsun ve bizimle görüşsün."

Tzuyu Jeongyeon görmese de başını salladı.

"Umarım unni. Umarım..."

Yaklaşık yarım saat sonra arka yolcu camlarına perde görevi gören malzemeler takılmış Chaeyoung ve Jeongyeon yer değiştirmişti.

Yolculuğun kalanında diğer kızlarla telefonlaştıklarında Tzuyu'nin halasını bulmak üzere olduklarını öğrenmişlerdi.

Yolculuğun sonuna geldiklerinde güneş batmış, hava tam anlamıyla kararmamıştı. Chayeoung, Jeongyeon'un tarif ettiği yerde durunca Momo ve Tzuyu hariç hepsi arabadan inmişti. Tzuyu kendilerinin de inip inmeyeceğini bilmediği için dışarıya bakındı ve Momo'ya döndü ve siyah gözleriyle karşılaştı.

"Biz arabada kalacağız, onlar kalacak bir yer ayarlamak için uğraşıyorlar."

Tzuyu başını sallamakla yetinse de kıza söylemesi gereken bir şey vardı hala. Ama Momo yine aklını okumuştu.