Perfect World🌍🌑🧛‍♀️✅️(MoTzu)(gxg)

11. Bölüm

Yine Mutlu Hafta Sonlarııı. 

Medya: Kura-Kura M/V yine müziğine dansına vokaline bayıldığım bir şarkı. Neden bu kadar çok seviyorum? Sanırım Twice'a aşığım. Hihi😁 🛐

İyi okumalar dilerim.💚🦋

***

Tzuyu gözlerini açtığında Nayeon ve Jeongyeon fısıltıyla bir şeyler konuşuyordu. Tzuyu'nin kıpırdadığını gördüklerinde ona dönüp gülümsediler.

"Günaydın ufaklık, iyi uyudun mu?"

Tzuyu yatakta doğrulup gülümsedi ve gerindi.

"Evet çok güzel uyudum, yerini verdiğin için teşekkür ederim Jeongyeon unni."

"Rica ederim, iyi uyumana sevindim. Hadi üstünü giyin de kahvaltıya gel."

Tzuyu başını salladı onlar çıkarken giysi dolabının kolunda asılı olan ütülü okul kıyafetlerine baktı. Nayeon onları dün ütülemişti muhtemelen. Tzuyu, ütü yaptığı sırada onun kıyafetleri olduğunu fark etmemişti.

Üstünü giyinip aynaya baktı yüzündeki çizikler, diz ve elindeki yaralar çoktan iyileşmişti.

Hızlıca kahvaltı için merdivenleri koşarak inip mutfağa girdi. Herkes yerlerinde otururken Momo ve Chaeyoung ocağın başındaydı, tavada bir şeyler hazırlıyorlardı.

"Günaydın."

Bu kelimeyi ilk defa bu kadar neşeli söylüyordu Tzuyu. Herkes ona bakıp neşeyle günaydın derken Momo sadece dönüp bakmış, sonrada işine geri odaklanmıştı.

Tzuyu masaya otururken,

"Şey, okulda nasıl olacak şimdi, yani sizinle gelemem?"dedi.

"Yanında ben geleceğim otobüsle gideceğiz, şimdilik böyle yapalım. Eline ve dizine yine yara bandı yapıştıralım ki dikkat çekmeyelim."

Nayeon elindeki yara bantlarını Tzuyu'nin önüne oturup yapıştırmıştı.

"Peki ya Yaşlılar?"

Tzuyu bunu söyledikten sonra sessizlik çökmüştü sofraya. Sonra Jihyo konuştu.

"Onlara haber göndereceğim durumu açıklarız bir şekilde. Orada rahatsız olduğunu falan söyleriz, ayrıca başıboşu arıyoruz, onu bulup teslim ettiğimizde sorun kalmayacak."

"Başıboş konuşmazsa ne olacak ya da bulamazsanız?"

Jihyo bunu cevaplayamamıştı başını Jeongyeon'a çevirdi. Jeongyeon konuşmayı devraldı.

"Merak etme bulacağız. Ayrıca konuşmasa bile yaşlılar zihnine girip bakacaktır ve doğruyu görecekler."

"Yaşlıların daha mı fazla gücü var, neden 3 kişiler, ne özellikleri var, yani sadece yaşlı vampir üçümü var da onlara yaşlılar diyorsunuz?"

Herkes kıkırdamaya başladı. Momo düz bir yüzle pişirdiği omleti masaya koyduğunda Chaeyoung tabaklara bölmeye başlarken Jeongyeon Tzuyu'nin sorusunu cevapladı.

"Vampir soyunun en yaşlıları onlar ama asıl sebebi safkan olmaları, çok güçlüler yani onlar bizlere hükmeden tanrı gibiler... En yaşlı olanlarını hatırlıyorsun değil mi? İşte onun çok özel bir gücü var, klana layık görmüyorsa ya da vampirliği hak etmediğini düşünüyorsa seni insana çevirebilir ve artık eskisi gibi olmazsın, bu vampirlere verilen en büyük cezadır."

"Nasıl yani, tekrar i-insan olabilir miyim? Ama neden buna en büyük ceza diyorsun unni, insan olmak nasıl ceza olabilir?"

"Bunu açıklamak biraz... Ah şöyle ki, seni insan yaptığında vampire dönüştüğün gibi kan kusuyorsun ve zehri atıyorsun yani yeniden bir dönüşüm geçiriyorsun. Sonra hatıralarını, anılarını siliyorlar ama bunun en kötü sonucu birkaç gün içinde dönüşüm geçiren kişide zihin çöküntüsü oluşturması. Bu da psikolojik olarak altından kalkamadığın, kendini bilmediğin bir duruma sokuyor seni, insana dönüşüp de yaşayabilen olmadı hepsi aklını kaybetti. Ve intihar edenlerin dışındakiler beyin kanaması geçirerek öldü bu dönüşümden sonraki bir şeyden dolayı olmalı ama sebebini bilmiyoruz. Kısaca insana çevrilenler ya dönüşüm sırasında ya sonrasında beyin kanamasıyla öldüler ya da zihinsel çöküntü sonrasında. O yüzden hiç bir vampir insan olmak ile cezalandırılmak istemez. Bu aynı zamanda araf demek. Yeniden insana çevrilenler arafta kalır ve tek kurtuluşu ölümdür. Araftan dönen olmadı şimdiye kadar. Se-sen hariç tabi bilmiyorum o dönüşümden sonra sana arafçı denebilir mi bilmiyorum bile...