Tutku ve Arzu

A

Sare, lüks aracının rahat koltuklarına sinmiş, kiralanan evine ulaşmak için sabırsızlanıyordu.
Etraftaki evlerin giderek azalmasının verdiği mutlulukla "en yakın ev ne kadar uzaklıktaymış?" Diye sordu.

"Bir kilometrelik mesafede." dedi asistanı gururla. "Tam istediğiniz gibi bir ev buldum." Diye de ekledi. Listedeki bütün özellikleri sağladığı için direk kiralama işlemlerini halletmişlerdi. Sare, hızlı davrandığı için pişman olmak istemiyordu. Daha doğrusu beş yıldır hayatında olan insanların onu iyi tanıyamamasından şüphe ediyordu.

Araba ormanlık alana girerken konuşmaya devam etti asistanı.  "Şehire oldukça yakın ama etrafta kimse yok. Sabah koşuya çıkabileceğiniz orman patikaları ve ilham kaynağı olacak büyük bir gölet bile var"

Sare, kendisinden bile heyecanlı olan asistanına doğru baktı. Asistanı hala konuşmaya devam ediyordu. "Üstelik burada internet bile çekiyor. İnanılır gibi değil ama işte" diyip gözlüğünü düzeltti asistanı Pırıl.

"Pırıl" dedi Sare araba durduğunda.

"Efendim Sare Hanım" dedi Pırıl.

"Evin önünde duran bu araba kimin? Kiralama işlemlerini hallettik sanıyordum. Ev sahibiyse tanışma gibi bir niyetim yok. Burada olduğum yayılmamalı. Kimseye" dedi Sare kaşlarını kaldırıp.

"Biz hemen bakıp gelelim Sare Hanım." dedi hem şöförü hem de koruması olan Orkun.
Sare önlerinde bulunan arabaya doğru ilerlemelerini izledi Orkun ve Pırıl'ın.

Arabanın dışına çıkan takım elbiseli adamın da bir koruma olduğu çok belli oluyordu. Sare asıl içeride oturan adamı çok merak etmişti. Belli ki bu araba, önemli birisine aitti. Çünkü ilgisini çeken sadece bu koruma değil, ilerde ağaçların arasında bekleyen bir başka koruma daha vardı.
Sare hızlıca etrafı taradı.Başka birileri daha olmalı diye düşündü. Bir tane daha korumayı daha gözüne kestirmişti ve böylece düşüncelerinde haklı olduğunu anladı. Üç koruma bir kişi için epey fazla olduğu için merak duygusu giderek kabardı.

Bu durum Sare'nin kalp atışlarının hızlanmasına sebep olmuştu. Bu adamların burada ne işi olabilir diye düşünürken kendisine doğru gelen Pırıl'a doğru baktı.

"Tsk'dan olduğunu söyleyen birisi sizinle görüşmek istiyor." Diyince "tsk mı? Orkun doğruluğunu araştırdı mı?" Dedi Sare.

"Araştırdı Sare hanım. Doğru." dedi Pırıl.

"Babam ile ilgiliyse Pırıl" diyerek arabadan indi hızlıca. "O zaman beni şu arabadan indirdiğine seni pişman ederim" Diye çıkıştı.

Aşağıya indiğinde gayet spor giyinimli hem de oldukça genç bir adam kendisine doğru geliyordu.

"Sare Hanım" dedi adam elini uzatıp. "Güvenlik Tahkikat Başkanlığı'ndan Yavuz Alp Arslanbolu ben"

Sare sadece elini sıkarak gözlerine doğru baktı adamın. Yeşil göz bebeğinin griye dönen haleler oluşturmuş kenarlarını inceledi. Temiz bir yüzü vardı.

"Fazla zamanım yok" diye devam etti sözlerine saatine bakarken. "Sizden kendi adıma rica edeceğim bir konu vardı"

"Babama bir şey mi oldu?" Dedi Sare gözlerini kısıp.

"Hayır" dedi adam net bir ses tonuyla.

"Babam ile ilgili değilse benden ne isteyebilirsiniz ki Yavuz bey? Özellikle de kendi adınızaysa" Dedi Sare saçını kulağının arkasına sıkıştırıp. Anlam verememişti. Bu adam kendisinden ne isteyebilirdi?

Yavuz kısa bir gülüşle etrafa bakındı. "Yeni yaşayacağınız evin konumu buraya yaklaşık bir kilometre uzaklıkta olan Atahan Sarhun'a ait" dedi ilerideki tepeyi gösterip. Sare, önce tepedeki eve ardından da asistanına doğru bir bakış attı.