Tutku ve Arzu

İ

Kapıyı açmadan önce yine Atahan olduğunu tülün arkasından bakarak gördü.
Kapıyı açıp ona doğru baktı.

"Beni de kasabaya ineceksen, oraya bırakabilir misin?" Dedi.

"Bırakırım." dedi ama sonra üzerine baktı. Hala ıslak kıyafetlerden kurtulmamıştı. Daha bunlardan kurtulması gerekiyordu. "Ya da sen arabayı alabilirsin" dedi arabayı işaret edip. "Ben zaten kahve içmeye gidecektim. Acelem yok" dedi.

"Beklerim. Problem değil. Seni planından alıkoymayayım" dedi Atahan.

"Yok. Sorun değil. Evde de içerim. Islak saçla da çıkmayım zaten. Sen gidebilirsin" dedi Sare.

"Kusura bakma. Bunu telafi edeceğim" dedi Atahan ve tekrar arabaya bindi.

Arabayla uzaklaşırken Sare kapısını kapattı. Zaten Yusuf gelecekti. Arabayla gitmesi daha iyi olmuştu. Arabasının nerede olduğunu görebiliyordu Orkun. Yani ne zaman geleceğini de bileceklerdi.

Yusuf gelene kadar duşa girip sıcak bir şeyler içti. Tam mutfağa bardağını bıraktığında da kapısı çalmıştı.

"Hoşgeldin" dedi Yusuf'a kapıyı açar açmaz.

"Hoşbuldum" diyip koltuğa geçti Yusuf. Zaten dış kapı direk salona açılıyor ve solunda da yemek masası ve mutfak kalıyordu.

Sare kapıyı kapatırken yine etrafta ve kapının tam da yanında olan aynı adamları gördü.
"İçeri girmesi mi gerekiyor? " Dedi Sare, Yusuf'a bakarak.

"Yoo. Orda beklesin" dedi Yusuf. Sare kapıyı kapatıp "bir şey içer misin? Kahveyi yeni demledim" dedi.

"Çok iyi olur. Asla hayır demem" dedi.

"Peki. Hemen getiriyorum kahvelerimizi" dedi Sare ve mutfağa geçip bardaklara kahve doldurdu.

Sonra da tekrar Yusuf'un yanına oturdu.
"Ee neler oldu? Gelişme var mı?" dedi.

"Biz dün gece kamp yaptık" dedi Sare direk konuya orta yerden dalıp.

Yusuf'un kaşları çatılmıştı bunun üzerine.
"Sana yürüyüşe de çıkma demiştim. Belli ki anlamış ve üzerine gidip seninle vakit geçirerek bir açık aramış" dedi.

"Mesajlarımızı bile anında siliyorum. Telefon numaran kayıtlı bile değil, ezberimden yazıyorum. Konuşurken adını kullanmıyorum. O yakındayken konuşmuyorum bile seninle. Nasıl anlayacak?" Dedi Sare kendinden emin bir ses tonuyla.

"Senin samimiyet kurmaya çalışmandan anlayabilir. Yalanından anlayabilir " dedi Yusuf.

"Samimiyet kurmamdan ondan hoşlandığımı falan düşündü işte. Bana resmen geri dönerken ayar verdi" dedi ve olan biteni ayrıntısıyla anlattı. Ve en sonunda "galiba ben de biraz etkilendim, itiraf edeyim " dedi.

"Eşinle aran hala bozuk değil mi?" Diye sordu Yusuf.

"Onunla iyi bir yere gitmiyor ki Yusuf. Zaten yolunda bile olsa bazen insan kendini kaptırabiliyor. Evli olup olmamak bir şeyi değiştirmiyor ki" dedi.

"Yani insan gönlü bu." Dedi Yusuf. "Ama eşinle aranın bozuk olduğunu bilmeseydim bunu istemezdim. Çünkü bu ihtimalin olabileceği aklımdan geçti" dedi.

"Tüm kasabanın ona hayran kalmasından mı?" Diye sordu gülerek Sare.

"Hayır. Şeytan tüyü var onda. Biliyorum çünkü kaç yıl beraber dip dibe yaşadık" dedi Yusuf.