C

420 6 0
                                    

"Bu muydu istediğin?" Dedi Sare gülüp. "Gerçekten tek isteğin bu muydu? Bunun için bu kadar gizem yaratmana gerek yoktu ki" dedi Sare omuzlarını kaldırıp indirirken.

"Senin için basit olabilir. Ama Atahan'ı geri kazanmam lazım." Dedi Yusuf.

"Eskiden beraber savaşmışsınız. Omuz omuza. Seni dinlemeyen insan beni mi dinleyecek?" Dedi Sare.

"Atahan her şeyi bırakıp gittiğinde geriye sorularla kaldım. Karımın ve çocuğumun nasıl öldürüldüğünü bir tek o biliyor. Kimin yaptığını da bir tek o biliyor. Ulaşmaya çalıştım, defalarca evine geldim. Tek bir kelime bile duyamadım ağzından." Dedi Yusuf gözleri dolarken. Göz pınarlarını hızlıca eliyle sildirdi.

"Bak, başın sağolsun. Askeri görevlerden ailenin nasıl etkilendiğini çok iyi bilirim de böyle bir şeyi ben nasıl öğreneceğim? Sen evime geldiğinde de söyledin. Seninle iletişim bile kurmaz dedin. Ya adam gelip bana her şeyi anlatmaz ki? Hem de durduk yere" dedi Sare duruşunu dikleştirip.

"Sana onunla ilgili her şeyi anlatacağım. İlgisini çekeceksin. Merak etme. Güvenini kazanırsan seninle bir şeyler paylaşmaya başlayacaktır. Belki de yıllarımızı alacak, evet ama ben her gün karımla çocuğumu rüyamda görüyorum Sare. En azından boş mezara dua etmeyim" dedi.

"Yusuf, intikam alma gibi bir düşüncen yoktur umarım" dedi Sare.

"Hayır kanıt bulabilirsem adalete teslim etme gibi bir düşüncem var ama" dedi Yusuf.

"Bana söz ver" dedi Sare.

"Ben yalan söylemem. Söz veriyorum." dedi.

"Tamam sana yardım edeceğim. İlk olarak ne yapmam gerekiyor?" Diye sordu Yusuf'un boş fincanını kenarıya çekerken. Sonra dirseklerini masanın üzerine koydu.

"Seninle durduk yere iletişime geçmez zorunda kalmadıkça. Senin değil, onun iletişime geçmesi lazım ayrıca. O yüzden senin öyle bir durumda olman lazım ki ayağına gelsin." Dedi Yusuf.

"Yani? Ev ile ilgili bir sorun mu çıkartacağım? Ev sahibim madem o" Dedi Sare.

"Onu da yaparız ama henüz değil." Dedi Yusuf parmaklarını masaya vurdururken. Düşünüyordu. Sare de bu yüzden ne düşündüğünü merakla bekliyordu.
"İkinizin evini ayıran yolda kaza yapacaksın" dedi.

"Ne? Kaza mı?" Dedi Sare kaşlarını çatıp.

"Mutlaka yardım edecektir. Seni orda öylece bırakamaz" dedi Yusuf.

"Tamam da bu hiç inandırıcı olmaz ki" dedi Sare. "Arabamı ağaca falan vuramam. Orkun'a bile zor emanet ettim arabamı" dedi iki elini havaya kaldırıp.

"Peki ya motorsiklet kazası yaparsan?" Dedi Yusuf öne doğru eğilip.

"Motor kullanmam ben." dedi Sare.

"Artık kullanıyorsun" diyip saatine baktı Yusuf. "Saat beşte poligonda oluyor. Sonra spora geçip eve dönüyor. Fazla zamanımız yok. Hadi gel" diyip ayağa kalktı.

"Gerçekten bunu yapacak mıyız?" Diye sordu Sare.

"İletişim kurmak için çok güzel bir başlangıç" dedi Yusuf.

Tutku ve ArzuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin