Het ontwaakte vuur [HERSCHRIJVEN]

Hoofdstuk 18 - Deel 2

Navarre

Navarre knoopte gesprekken aan met verschillende mensen om informatie te krijgen over hun plannen, maar ook om ervoor te zorgen dat hij indruk maakte, dat ze aan hem zouden denken. Hij had van jongs af aan geleerd dat het belangrijk was om connecties te hebben en die te onderhouden, want wie weet kwam het eens van pas. Zijn broer wist het ook, maar hij deed de moeite niet. Navarre wist echter dat luisteren en observeren net zo essentieel waren om aan belangrijke informatie te komen.

Zodra iedereen klaar was met eten, stond de koningin op met ruisende rokken. Haar kroon ving het maanlicht op en fonkelde als duizend sterren. De hele ruimte werd stil. 'Ik hoop dat jullie allemaal genoten hebben van het diner,' zei de koningin met haar blik op de gasten gericht. Dit was het deel waar de vergadering begon waar het allemaal om draaide. 'We zijn hier bij elkaar gekomen om enkele zaken met elkaar te bespreken. De zuivering in Nirvelli heeft een duidelijk signaal afgegeven aan het zonnerijk en het is nog maar een kwestie van tijd voordat het zonnerijk gaat toehappen. We moeten het erover hebben hoe we dit het beste kunnen aanpakken.'

Uit gesprekken had Navarre het een en ander ontdekt en dit was zijn kans om het bevestigd te hebben. Zijn moeder had hem enkel toestemming gegeven naar deze vergadering te komen, omdat het anders bij anderen vragen zou oproepen. Navarre was er altijd bij, dus het zou opvallen als hij nu niet aanwezig was. Ze wilde hem sinds kort het liefst overal erbuiten houden. Van Navarre werd daarom verwacht zijn mond te houden. Toch zei hij: 'Dus het plan is om door middel van de zuivering het zonnevolk naar ons gebied te lokken en ze te verslaan waar wij op ons voordeligst zijn?' Als hij de kans zag om verduidelijking te krijgen over de plannen van zijn moeder dan greep hij die met beide handen aan. 'Er zullen mensen vanuit Nirvelli en waarschijnlijk ook uit andere gebieden bij hen aansluiten.'

'Het onkruid mag best naar boven komen,' zei Lyra, terwijl ze haar schouders ophaalde. 'Wij zijn met meer.'

Onkruid. Ze moest eens weten dat het grootste onkruid bij haar aan dezelfde tafel zat.

'Maar het wordt lastiger als we op meerdere fronten tegelijkertijd moeten vechten, vooral wanneer we de aantallen niet weten. Ik neem aan dat dat één van de punten is die op de agenda staat? En moet Nirvelli geëvacueerd worden?' Navarre kon de vragen niet inhouden. Zijn moeder kon toch niet zo dwaas zijn? Beide kanten zouden veel verliezen lijden en de relaties zouden onherstelbaar beschadigd raken. Ze stonden met zijn allen op het randje van een ravijn.

Navarre nam een slok van zijn wijn en zag aan zijn moeders vernauwde ogen dat hij inderdaad zich erbuiten moest houden.

'We zorgen ervoor dat we het uitvechten bij de grens, op een veilige afstand van Nirvelli. Mocht het zo zijn dat deze stad alsnog geëvacueerd moet worden, hebben we genoeg uitwegen daarvoor,' antwoordde Lyra.

Het was het verstandigste om het uit te vechten op een terrein waar geen mensen woonden en wat in hun rijk lag. Ze zouden de meeste controle hebben.

'Lorena heeft veel inspanningen verricht om Nirvelli en het gebied eromheen veilig te stellen,' begon Cayden, zodat de aandacht van Navarre naar hem verschoof. Elk woord sprak hij luid en duidelijk. 'Waarom alles teniet doen? Waarom zoveel op het spel zetten? We weten allemaal dat een oorlog niet lichtzinnig opgevat moet worden.' Hij stelde de juiste vragen, probeerde net als Navarre aan de belangrijkste informatie te komen.

'We laten ze zien dat we het zonnevolk niet tolereren, dat ze ons niets kunnen maken en we boven hen staan.' Dat antwoord had Navarre kunnen verwachten. Het volk dat in het noordoosten van het maanrijk leefde, bestond voornamelijk uit extremisten. Ze vonden zichzelf altijd al superieur ten opzichte van de anderen. Navarre had zich door hen vroeger iets te veel laten beïnvloeden.