failed revenge • bakudeku

evil grin

Subat 2023te yazdigim kitap imdat

"Az sonra, bir numaralı kahraman, diğer adıyla Deku açıklama yapacak. Son savaştaki yıkım hakkında ne söyleyecek? Kötülerin hepsi tutuklandı mı? Halk refaha ulaşacak mı? Yoksa kahraman topluluğu ikinci kez çöküyor mu? Herşeyi açıklamak üzere Deku mikrofon karşısına geçicek ve canlı olarak yayınlayacağız. Reklamlardan hemen sonra sizlerleyiz, ekran başından ayrılmayınız.."

..

Tüm kanallarda canlı haberlerin yayınlandığı, spikerlerin hemen hemen aynı sıkıcı konuşmaları yaptığı dakikalarda Deku giyinme odasında gece mavisi takım elbisesini giymekle meşguldü.

Üstüne bol gelen gömleğin düğmelerini baştan sona yavaşça ilikledi. Sıra kravata gelmişti. O hiçbir zaman kravat bağlayamamıştı. Yüz binlerce insanın hayatına dokunan elleri kravata dokununca pot ve kabarık duruyordu. Saçını şekillendirmekle görevli kadından yardım almak zorunda kalmıştı. Bu oldukça utanç vericiydi.

Blazer ceketinide yardım alarak giydiğinde görünüşü tamamlanmıştı. Karşısındaki boy aynasında kendisini hızlıca süzdü. Dalgalı ve dağınık saçlarını zorda olsa bir araya toplamıştı, minik bir at kuyruğuyla. Öndeki saçlarıda taranmış ve toplu gibiydi. Şık ve basit görünüyordu. Tam istediği gibi.

Kıyafet ve hazırlıklarla işi bittiğinde onun için ayrılan giyinme odasını terk etti. Uzun beyaz koridorda yürürken oldukça gergindi. Alnından akan terlerin saçını ve yüzüne sürülen pudrayı bozduğundan emindi.

Belki başkaları tarafından nefsi müdafaa olarak görülebilirdi ama o hayatında hiç bu kadar suçlu hissetmemişti. Aykırıydı bu Deku'nun kahramanlık felsefesine. Yanlıştı, kötülerin yaptığı için kınadığı davranışı kendisi yapmıştı.

Ağlamamak için zor duruyordu. Duygusal olmasından nefret ediyordu. Kahramanlar en kötü zamanlarda bile gülmeli halka enerji vermeliydi. Allmight gibi..

O da öldüğünden beri Deku, Allmight'ın izinden gitmişti. Barışın yeni sembolü olmuştu. Allmight'ın vasiyetini yerine getiriyordu, halkın güven ve huzur içinde yaşamaya devam etmesi..

Şimdiyse halka önemli bir açıklama borçluydu. Son savaşlardan sonra kahraman toplumu iyice hırpalanmıştı yinede kötülerin büyük bir kısmını ortadan kaldırılmıştı. Ve Deku, bir numaralı kahraman, büyük bir suç işlemişti.

Merdivenlerden yukarı çıktı ve son koridora doğru yol aldı. Ellerini yelpaze gibi yüzüne tuttu ve kendini sakinleştirmeye çalıştı. İşe yaramıyordu..

Herhangi bir metin yazmamışlardı yada ne konuşacağı hakkında bir plan. Deku sadece doğaçlama bir şekilde halka en doğal ve gerçek açıklamayı sunmak istemişti.

Gelmişti. Bu son kapıydı. Buradan girdiğinde yüzlerce muhabir, magazinci, sivil insanlar ve birkaç kahramanla yüzleşecekti. Son kez kıyafetine duzen verdi, saçlarını gözünün önünden çekti. Derin nefes aldı ve cesaretini toplayarak kapı kolunu çevirdi.

..

Sakin adımlarla sahnenin ortasında bulunan , mikrofonların olduğu masaya yürüdü. Flaşlar patlarken ciddiliğini bozmamıştı. Normalde halkına hep güler yüzünü sunardı. İnsanların bundan bile ortada büyük birşey olduğunu çıkarması gerekti.

Derin bir nefes daha aldı ve gergince mikrofonu ayarlayarak konuşma yapmak üzere eğildi.

Kapalı alanda yapılsa da salonu yüzlerce insanın sığabileceği kapasitedeydi. İnsanlar susmuştu. Herkes barışın sembolünün ağzından çıkacak olumlu şeyleri bekliyordu ki Deku sonunda ölüm sessizliğini bozmuştu.