failed revenge • bakudeku

swollen veins

Heryerde dangerously yours referansları var dikkatli okuyun 😡😡

Bakugou'yla konuşmaya çalışan kimse bir cevap alamamıştı henüz. Onu biraz rahatlatmak adına önüne sıcak çikolata koymuşlardı. Biraz sonra soruşturma başlayacağına dair birşeyler demişti adamlar.

Önündekini içmek istemedi. Tatlı şeyler sevmezdi Bakugou. Onun yerine devam etti yeşil saçlı çocuğu düşünmeye.

Küçük bacaklarını oturduğu yumuşak sandalyede kendine çekti, kollarını bacaklarına sardı. Cenin pozisyonunda hep güvende hissetmişti.

Adını söylememişti çocuğa, tanınmak istemedi. Yada babasının soyadı ile bilinmek istemiyordu. İsmi Katsuki'ye -chan saygı eki eklemişti sadece. Yalanda söylememişti. Babası yalan söylediğinde sonuçlarını hep göstermişti ona çünkü.

Kafasını dağıtan hemen karşısında birbirleriyle konuşan adamların söyledikleri olmuştu.

Çaktırmadan kulak kesildi dediklerine.

"Evet korkunç.."

"Öz annesini öldürmüş... Hemde yastıkla boğarak. Sonrada kaçmış."

Ondan mı bahsediyorlardı..?

"Babasının dediğine göre çok saldırgan bir çocukmuş. Daha önce sınıf arkadaşlarına da saldırmış. Ayrıca yaşına göre özgünlüğü de çok güçlüymüş."

Gözleri ardına kadar açıldı Bakugou'nun. Bu sadece bir tesadüf olamazdı. Ama anlattıkları... Tamamen yalandı. Bakugou çocukluğu boyunca susturulmuştu zaten. Saldırganlaşırsa sonuçları fena olurdu hep. Buyüzden fırtınalarını hep içinde yaşar sessiz sakin gözükürdü.

Ayrıca annesinin ölümünü sadece izlemişti o. Sınıf arkadaşlarına da hiç el kaldırmamıştı ki.. Babası suçu üstüne mi atmıştı...?

Ağlamak istedi Bakugou. Fakat duyduğu konuşmayla ağlamak için vakti olmadığını anlamıştı.

"Peki çocuğun görünüşü hakkında ne demiş?"

"Ah dur robot resmi burada olacaktı."

Kaçması gerekiyordu Bakugou'nun hemde acilen.

...

Deku tehlike sezgisinin durmadan alarm vermesiyle açtı gözlerini. Herneyse karşılık vermek için hareketleneceği sırada boğazına temas eden keskin metal uzuvları gördü. Bir milimetrelik oynamayla boynunu parçalayabilirdi.

Hareketsiz kalıp üstünde ona soğuk gözleriyle bakan sarışını izledi. Yutkunamadı bile. Gergince gözlerine baktı Bakugou'nun.

"D-dün aramızda hiçbir sikim olmadı. Unut onları."

Özgünlüğünü devre dışı bıraktı hızlıca ve kalktı bir numaranın üstünden.

"Kacchan.."
"Sen yaşıyorsun..."

Fena sinirlenmişti Bakugou. Boynunda ve alnında kabarmaya başlayan damarlardan da anlaşılıyordu.

"Bunu yeni mi öğreniyorsun.."

"B-ben..."

"Düne kadar hatırlamıyordun bile."

"Yemin ederim seni çok aradım!"

"..."

"Daha sonra o karakola uğradım birkaç kere, kaçmışsın. Hiçbir şekilde onlarla konuşmamışsın bile."